Alper...
MarmaranınKralı
- Katılım
- 10 Eki 2006
- Mesajlar
- 9,574
- Tepkime puanı
- 452
- Puanları
- 0
- Konum
- İsLamBol
- Web sitesi
- cennetsarayi.blogcu.com
BEN KÜÇÜK BİR KIVILCIMIM
Tüyler ürperten bir ses tonuyla demişti ki ateş;” Ben küçük bir kıvılcımım.Gurbetteyim.Benden uzak durun.”İşte bu hikaye, Ateşin gurbet yolculuğudur.Sürünün efendisi demişti bir gece; “ Ey kafile sahipleri!İlerde bir ateş görüyorum.Umulur ki ondan bir kıvılcım getirirde çadırımızı aydınlatırız.”
Yaklaştı yaklaşan,parladı parlayan.Efendi ağır ağır yaklaşıyordu ateşe.Yaklaştıkça da ürküyordu karanlıktan.İnsan hiç ateşe yaklaştıkça karanlıkta kalabilir mi?Yada Şöyle mi sorsaydım acaba; Mum kendi dibini neden aydınlatamaz? Oysaki ateş tepesindeyken…
İlim bir meş'aledir.Yakıtı arttıkça ateşi hararetlenir.Fakat dibini aydınlatamaz.İlim ile amel edilmezse sadece çevresindekilere satarda (yayarda) kendisi hisselenmezse meş'ale durumuna düşer.Bir başka misal ile zenginleştirecek olursak hikayeyi.Ateşe gittikçe karanlıkta kalmak şuna benzer.Bütün cihetlerden ilim yayılırken , bunların hiç birinden istifade etmezsen.Sana “ Ey ışıkta yönünü kaybeden aciz” derler…
Efendi ateşe yaklaştıkça titriyordu.Zira bu ateş başka ateşlere hiç mi hiç benzemiyordu.Renkleri daha parlak , harareti daha şiddetli.Ne dünya ateşlerine benziyordu, ne de onlardan gayrisine.. Efendi titrek bir sesle selam verdi.” Ey bu ateşin sahibi, çık ortaya” Bir müddet sağına soluna bakındı.Etrafta çıt çıkmıyordu.Pes etmedi art arda üç defa tekrarladı.
Bir ara homurdanırmışcasına bir ses geldi ateşten.” Ben gurbetteyim,Hilem çetin ve ağım da kuvvetli,Tuzağıma düşen yanmadan kurtulamaz” Efendi hiç duraksamadan soru verdi ;” Gurbetteyim ne demek?” Ateş göğü inletircesine cevap verdi; “ Gurbetteyim, hamları pişirmek için,Gurbetteyim,hamları avlamak için,Gurbetteyim,İlimleri harmanlayıp,pişirmek için…”
Sultan hayretle baktı,ilk defa anlamamıştı bir kelamdan mana.Bu yüzden tekrar sordu;” Hamlık nedir?" Ateş, kapladığı hacmi arttırarak şöyle dedi.;” Hamlık şu ki, ne kadar ilim sahibi olursan ol, tüm bildiğin koca bir hiç olmadıkça hamsın.demektir.Bu hamlığı atlatıp devşirilebilir olman için gurbete çıkman gerek.O yüzden sultanlar sultanı hedef olarak çin’i gösterdi ve ekledi düş yola…”
Sultan;” Yola düşmekten kasıt nedir” diye sual edince ,ateş sukut etti.Sultan anladı ki, tabiatı yakıcı olan bir maddenin, kendi benliğinde ,potasında erimeyince sırlarına vakıf kılmayacaktır…
20.Ekim.2009
M.K
Tüyler ürperten bir ses tonuyla demişti ki ateş;” Ben küçük bir kıvılcımım.Gurbetteyim.Benden uzak durun.”İşte bu hikaye, Ateşin gurbet yolculuğudur.Sürünün efendisi demişti bir gece; “ Ey kafile sahipleri!İlerde bir ateş görüyorum.Umulur ki ondan bir kıvılcım getirirde çadırımızı aydınlatırız.”
Yaklaştı yaklaşan,parladı parlayan.Efendi ağır ağır yaklaşıyordu ateşe.Yaklaştıkça da ürküyordu karanlıktan.İnsan hiç ateşe yaklaştıkça karanlıkta kalabilir mi?Yada Şöyle mi sorsaydım acaba; Mum kendi dibini neden aydınlatamaz? Oysaki ateş tepesindeyken…
İlim bir meş'aledir.Yakıtı arttıkça ateşi hararetlenir.Fakat dibini aydınlatamaz.İlim ile amel edilmezse sadece çevresindekilere satarda (yayarda) kendisi hisselenmezse meş'ale durumuna düşer.Bir başka misal ile zenginleştirecek olursak hikayeyi.Ateşe gittikçe karanlıkta kalmak şuna benzer.Bütün cihetlerden ilim yayılırken , bunların hiç birinden istifade etmezsen.Sana “ Ey ışıkta yönünü kaybeden aciz” derler…
Efendi ateşe yaklaştıkça titriyordu.Zira bu ateş başka ateşlere hiç mi hiç benzemiyordu.Renkleri daha parlak , harareti daha şiddetli.Ne dünya ateşlerine benziyordu, ne de onlardan gayrisine.. Efendi titrek bir sesle selam verdi.” Ey bu ateşin sahibi, çık ortaya” Bir müddet sağına soluna bakındı.Etrafta çıt çıkmıyordu.Pes etmedi art arda üç defa tekrarladı.
Bir ara homurdanırmışcasına bir ses geldi ateşten.” Ben gurbetteyim,Hilem çetin ve ağım da kuvvetli,Tuzağıma düşen yanmadan kurtulamaz” Efendi hiç duraksamadan soru verdi ;” Gurbetteyim ne demek?” Ateş göğü inletircesine cevap verdi; “ Gurbetteyim, hamları pişirmek için,Gurbetteyim,hamları avlamak için,Gurbetteyim,İlimleri harmanlayıp,pişirmek için…”
Sultan hayretle baktı,ilk defa anlamamıştı bir kelamdan mana.Bu yüzden tekrar sordu;” Hamlık nedir?" Ateş, kapladığı hacmi arttırarak şöyle dedi.;” Hamlık şu ki, ne kadar ilim sahibi olursan ol, tüm bildiğin koca bir hiç olmadıkça hamsın.demektir.Bu hamlığı atlatıp devşirilebilir olman için gurbete çıkman gerek.O yüzden sultanlar sultanı hedef olarak çin’i gösterdi ve ekledi düş yola…”
Sultan;” Yola düşmekten kasıt nedir” diye sual edince ,ateş sukut etti.Sultan anladı ki, tabiatı yakıcı olan bir maddenin, kendi benliğinde ,potasında erimeyince sırlarına vakıf kılmayacaktır…
20.Ekim.2009
M.K
