Bu Vatan Kimin ?

Bu vatan toprağın kara bağrında
Sıradağlar gibi duranlarındır,
Bir tarih boyunca onun uğrunda
Kendini tarihe verenlerindir.

Tutuşup kül olan ocaklarından,
Şahlanıp köpüren ırmaklarından,
Hudutlarda gaza bayraklarından
Alnına ışıklar vuranlarındır.

Ardına bakmadan yollara düşen,
Şimşek gibi çakan, sel gibi coşan,
Huduttan hududa yol bulup koşan,
Cepheden cepheyi soranlarındır.

İleri atılıp sellercesine
Göğsünden vurulup tam ercesine,
Bir gül bahçesine girercesine
Şu kara toprağa girenlerindir.

Tarihin dilinden düşmez bu destan,
Nehirler gazidir, dağlar kahraman,
Her taşı yakut olan bu vatan
Can verme sırrına erenlerindir.

Gökyay'ım ne yazsan ziyade değil,
Bu sevgi bir kuru ifade değil,
Sencileyin hasmı rüyada değil,
Topun namlusundan görenlerindir.

Orhan Şaik Gökyay

Nenemin babası da can verdi, şehit düştü
Şehit düşene dek son görenler derler ki
Parasıyla sürekli askere yiyecek alırmış
En son onu eli yaralı görmüş, anlatan

Da
artık vatan kimin belli değil
İslambol da artık şehir züppeleri fink atıyor
İçki, fuhuş cenneti(hâşâ)
Bira festivalcileri en son cirit atıyor
Büyük şehir meydanını kapmışlardı

Uyan uykudan kültigin

nenenin babası adam oğlu adammış. Aynısını senden de bekliyoruz. Bırak federasyon, kürdistan vs hayallerini. Nenenin babası gibilere canım feda.