İslam’ın henüz gelmediği yıllar. Hattab oğlu Ömer ve Vakkas oğlu Sa’d, atlarını satmak için İran’ın merkezi Medayin’e giderler. O yıllarda , adaleti dillere destan olan Nuşirevan hükümdardır.
Mekkeli iki tacir, pazarda dolaşırken bir genç ellerindeki atları alır ve kendilerini de hırpalar. Çaresiz kaldıkları hana dönerler. Olanları anlatınca, hancı bunu yapanın hükümdar Nuşirevan’ın oğlu olduğunu anlar. Ertesi gün pazar yerine hükümdarın geleceğini ve halkın dertlerini dinleyeceğini söyleyerek oraya gitmelerini tavsiye eder. Ömer ve Sa’d, hancıya itimad ederek pazar yerine giderler ve tercüman aracılığı ile dertlerini anlatırlar. Fakat, tercüman dinlediklerini tercüme ederken hükümdarın oğlu kısmını söylemez. Neticede, zararları tazmin edilir ve hana dönerler. Hancı olanları dinleyince sinirlenir ve misafirleriyle birlikde pazar yerine giderek meseleyi yeniden hükümdara anlatır.
Nuşirevan , iki tüccara bir kat daha para verilmesini ve ertesi sabah şehri terk etmelerini söyler. Yalnız, ” Birisi, yukarı kapıdan; diğeri, aşağı kapıdan çıksın.” diye emreder.
Ertesi sabah, iki Mekke yolcusundan birinin çıktığı kapıda tercüman; diğerinin çıktığı kapıda hükümdarın oğlu asılıdır.
Aradan yıllar geçer. Hz Ömer halife; Sa’d bin Ebi Vakkas , İslam’ın muzaffer kumandanıdır. Mısır’ı fetheden Sa’d, ihtiyaca binaen bir Yahudi’nin evine el koyar ve kendisini de sokağa atar. İhtiyar Yahudi , aynen Medayin’deki hancı gibi halifenin adaletinden emindir. Medine’ye giderek halifeyi sorar. Onu bir tarlayı kazarken perişan bir halde bulur. Derdini anlatınca, halife orada bulduğu bir kemiğe bir şeyler karalayarak eline verir ve Sa’d b. Ebi Vakkas’a götürmesini söyler.
Mısır’a dönen ihtiyar, kemiği Mısır fatihine verir. Sa’d b. Ebi Vakkas, özürler dileyerek ihtiyarın zararını tazmin eder. Mısır fatihini korkutan yazı şöyledir:
“Nuşirevan’dan daha az adil değilim.
Mekkeli iki tacir, pazarda dolaşırken bir genç ellerindeki atları alır ve kendilerini de hırpalar. Çaresiz kaldıkları hana dönerler. Olanları anlatınca, hancı bunu yapanın hükümdar Nuşirevan’ın oğlu olduğunu anlar. Ertesi gün pazar yerine hükümdarın geleceğini ve halkın dertlerini dinleyeceğini söyleyerek oraya gitmelerini tavsiye eder. Ömer ve Sa’d, hancıya itimad ederek pazar yerine giderler ve tercüman aracılığı ile dertlerini anlatırlar. Fakat, tercüman dinlediklerini tercüme ederken hükümdarın oğlu kısmını söylemez. Neticede, zararları tazmin edilir ve hana dönerler. Hancı olanları dinleyince sinirlenir ve misafirleriyle birlikde pazar yerine giderek meseleyi yeniden hükümdara anlatır.
Nuşirevan , iki tüccara bir kat daha para verilmesini ve ertesi sabah şehri terk etmelerini söyler. Yalnız, ” Birisi, yukarı kapıdan; diğeri, aşağı kapıdan çıksın.” diye emreder.
Ertesi sabah, iki Mekke yolcusundan birinin çıktığı kapıda tercüman; diğerinin çıktığı kapıda hükümdarın oğlu asılıdır.
Aradan yıllar geçer. Hz Ömer halife; Sa’d bin Ebi Vakkas , İslam’ın muzaffer kumandanıdır. Mısır’ı fetheden Sa’d, ihtiyaca binaen bir Yahudi’nin evine el koyar ve kendisini de sokağa atar. İhtiyar Yahudi , aynen Medayin’deki hancı gibi halifenin adaletinden emindir. Medine’ye giderek halifeyi sorar. Onu bir tarlayı kazarken perişan bir halde bulur. Derdini anlatınca, halife orada bulduğu bir kemiğe bir şeyler karalayarak eline verir ve Sa’d b. Ebi Vakkas’a götürmesini söyler.
Mısır’a dönen ihtiyar, kemiği Mısır fatihine verir. Sa’d b. Ebi Vakkas, özürler dileyerek ihtiyarın zararını tazmin eder. Mısır fatihini korkutan yazı şöyledir:
“Nuşirevan’dan daha az adil değilim.