İmam-ı Gazâlî ve Ledün İlmi

Kurtuluş26

Profesör
Katılım
6 Ocak 2014
Mesajlar
860
Tepkime puanı
3
Puanları
0
Web sitesi
islamikonular.weebly.com
İmam-ı Gazâlî ve Ledün İlmi:
Ledün ilmini "İlham nurunun kâmil insan ruhuna bir sirayeti" olarak tarif eden İmâm-ı Gazâlî -rahmetullahi aleyh- Hazretleri "Er-risâletü'l-ledüniyye" adlı risalesinin giriş bölümünde şöyle buyurmaktadır:
"Hamd, has kullarının kalplerini velâyet nuruyla bezeyen, ruhlarını lütfun en güzeliyle terbiye eden ve bilgi anahtarıyla irfan sahibi bilginlere tevhid kapısını açan Allah'a mahsustur.
Koruyup gözeten, Hakk'a çağıran, ümmetin hidayet rehberi ve peygamberlerin efendisi Peygamberimiz Aleyhisselâm'a ve onun ehl-i beytine, âl ve ashabına salât ve selâm eylerim.
Ey okuyucum! Arkadaşlarımızdan biri, bir âlimin, güzide mutasavvıfların dayandığı Gayb ve Ledün ilmini inkâr ettiğini anlattı. Bu Gayb ve Ledün ilmi ki, tasavvuf ehli ona bağlanır ve onun öğrenme ile elde edilen ilimlerden daha kuvvetli ve sağlam olduğunu söyler. Yine bu arkadaşım bana bu Ledün ilmini inkâr edenin şöyle dediğini anlattı: 'Mutasavvıfların ledün ilmini benim aklım almıyor. Zannetmiyorum ki, bu dünyada hiçbir kimse tahsil etmeden, düşünerek, hayaline dayanarak gerçek ilimden bahsedebilsin.' Ona dedim ki:
'Bu adam tahsil yollarını anlamamış, insan ruhunun ne olduğunu ve özelliklerini, gayb ve melekût ilimlerini nasıl alabildiğini bilememiştir.'
Arkadaşım dedi ki:
'Evet, bu adam, 'İlim, yalnız fıkıh, Kur'an tefsiri ve kelâmdan ibarettir. Bunların ötesinde başka bir ilim yoktur! Bu ilimler de ancak öğrenme ve çalışma ile elde edilir.' diyor.'
Ben de dedim ki:
'Evet, o halde tefsir ilmi nasıl öğrenilecek? Çünkü Kur'an-ı kerim herşeyi kapsayan bir okyanustur. Onun bütün mânâları ve tefsirinin hakikatları halkın elinde dolaşan şu tefsir kitaplarında zikredilmemiştir. Bilâkis tefsir ilmi, bu iddia sahibinin bildiğinden de başkadır.'
Arkadaşım dedi ki:
'Bu adam sadece Kuşeyrî, Sâlebî, Mâverdî ve diğerlerine nisbet edilen ve halk arasındaki meşhur olan tefsir kitaplarını tanıyor.'
Ben de dedim ki:

'Bu adam, hakikat yolundan uzaklaşmıştır. Çünkü Sülemî tefsirinde az-çok araştırma yapanların birçok sözlerini toplamıştır. Bu sözler diğer tefsir kitaplarında zikredilmemiştir. Bana öyle geliyor ki ilmi, yalnız fıkıh, kelâm ve halka hitabeden tefsirden ibaret sayan bu adam, ilimlerin bölümlerini, tafsilâtını, derecelerini, hakikatlarını bilmiyor, görünen ve görünmeyen yönlerinden de habersizdir. Cahilin bilmediği şeyi inkâr etmesi âdettendir. Bu iddia sahibi de hakikat şerbetinin zevkini tatmamış ve Ledün ilmine vâkıf olamamıştır. Öyleyse bunu nasıl kabul etsin! Ben, zaten onun bilmediği şeyi taklid veya tahmin suretiyle kabul etmesine rızâ gösteremem.'

Dostum dedi ki:
'Ben sizin, ilimlerin derecelerini anlatmanızı, sahip olduğunuzu iddia ettiğiniz bu Ledün ilminin gerçekliğini ortaya koymanızı, bu ilmi kendinize göre ele almanızı ve ispat etmenizi istiyorum.'
Ben de:
'Bu anlatılmasını istediğiniz ilim cidden zor bir iştir. Fakat durumumun müsaade ettiği, vaktimin elverdiği ve gücümün yettiği kadar bir başlangıç yapabilirim. Sözü uzatmak istemem; çünkü sözün en iyisi kısa ve öz olanıdır.' dedim.
Allah'tan yardım ve başarı dileyerek bu fasıllarla kıymetli dostumun arzusunu yerine getirdim."
İmâm-ı Gazâlî -rahmetullahi aleyh- Hazretleri adı geçen risalesinde "Ledün ilmi" hakkında gerekli açıklamaları yaptıktan sonra özet olarak şöyle buyurur:
"İlâhî öğretim de iki kısma ayrılır:
1. Vahiy gönderme
2. İlham
İlham; Küllî ruhun, berraklığına, kabiliyetine ve istidadına bağlı olarak insan ruhunun uyanmasıdır. İlham, vahyin basit bir şeklidir. Çünkü vahiy gaybı açık olarak bildirmesidir, ilham ise gaibteki şeye bir işarettir.
Vahiyden hâsıl olan ilme Nebevî ilim, ilhamdan hâsıl olan ilme ise İlm-i Ledün denir. Ledün ilmi, Yaradan ile ruh arasında bir vasıta olmaksızın hâsıl olur. Bu gayb lâmbasından gelerek, hoş ve lâtif bir kalbe düşen ışık gibidir.
Ledün ilmi derecesine ulaşanlar çok tahsilden ve öğrenme yorgunluğundan uzak olurlar. Az öğrenir çok bilirler. Az yorulup çok istirahat ederler.
Bilmiş ol ki, vahiy kesildi, peygamberlik kapısı kapandı. Hakikat ortaya konduktan ve din tamam olduktan sonra peygamber gönderilmesine insanların ihtiyacı kalmadı. Fakat ilham kapısı kapanmamıştır, küllî ruhun nurundan ümit kesilmemiştir."

İhyâ-u ulûm'id-din adlı eserinde ise şöyle buyururlar:
"Sakın anlamıyorum diye bu ilmi inkâra kalkışma. Aklî ilimleri kavradığını zannederek çizmeden yukarı çıkan âlimlerin helâk noktası burasıdır. Allah dostlarının bu hallerini inkâr eden bir ilimden, cehâlet çok daha iyidir. Kaynak bir olduğu için, velîleri ve kerâmetlerini inkâr, peygamberleri ve mucizeleri inkâr demektir. Peygamberleri inkâr ise tamamen dinden çıkmaktır."

Hazret'in:
"Allah-u Teâlâ'yı tanımanın diğer mârifetlerden daha lezzetli olduğuna" dair bir beyanları da şöyledir:
"İlim ve mârifetin lezzeti anlaşılınca, bazı ilimlerin daha lezzetli olduğunda şüphe kalmaz. Çünkü malum (bilinen) ne kadar büyük ve şerefli olursa, ona ait bilgi de o kadar lezzetli olur.
Meselâ memleketi idare etme ilmi, terzilikten ve çiftçilikten daha lezzetlidir. Bunun gibi, dinin hakikatini ve inceliklerini bilmek, gramer ve lügat bilgisinden lezzetlidir. Padişah'ın sırlarını bilmek, vezirin sırlarını bilmekten daha lezzetlidir.
Demek ki, bilinen şey ne kadar şerefli ise, onu bilmek de o kadar lezzetli ve zevklidir. Dikkat buyurun! Var olanlar içerisinde daha şerefli, daha azametli, daha mükemmel ve celâl sahibi olan Allah-u Teâlâ'dan başka kim vardır? Bütün kemâl ve cemalleri yaratan O'dur.
Hiçbir hükümdarın memleketini idaresi, göklerin ve yerin melekûtunu ve bu âlemin düzenini sağlayan Allah-u Teâlâ'nın tedbiri gibi düzenli değildir. Allah-u Teâlâ'dan daha güzel, daha kâmil hiç kimse yoktur. O halde O'nu görmekten, O'na bakmaktan daha lezzetli bir bakış olabilir mi?

Bundan anlaşılmış oldu ki, Allah-u Teâlâ'yı ve kendisine ait sırları bilmek, bütün bilgilerden daha lezzetlidir."


Kaynak:Tasavvuf'un aslı hakikat ve marifetullah incileri eserinden alıntı.

 

Tahsin EMİN

Kıdemli Üye
Katılım
7 Şub 2012
Mesajlar
11,757
Tepkime puanı
490
Puanları
83
Ledün ilmi genel bir tanımlamanın ifadesidir. Samimi bir kalple Allahü Teala'nın rızasına matuf hayatını ikame eden ve İslam Şeriati'ni yeryüzüne tanzim etmek için malı ve canıyla mücadele eden her bir müslümanda zuhur eden "an"lık bir ifadenin karşılığıdır ilm-i ledün... Özel'dir... Genel değildir... Muhatapları ilzam etmez... Onunla amel edilmez... Refaransı yoktur... Özelleştirilmez... İlimlerde refarans olarak kullanılmaz...

İfade edilir ama karşılığı da yoktur...

Olmamıştır da... İlimde, bilgice darda olan hiç bir alime "ledün ilmi" yanaşmamıştır, kucak açmamıştır...

Dolayısıyla ilm-i ledün üzerinden şeyhlerine "torpil" geçmeye çalışan zevatın durumu da içler acısıdır...

Şeyhlerinizi, velilerinizi ali kılmak, ulvi kılmak bağlamında sarıldığınız şeyler bunlar mıdır...

Şeyhinizin Kur'an yaşamı, Kur'an'ın hayata yön vermesi bağlamında mücadelesi, azmi, gayreti, tağutlarla savaşı hiç önemli değil mi..???

Neden görünmez yerlerde şeyhlerinize "ayrıcalık" veriyorsunuz..??

Cidden tasavvufun bu ameliyesi de düşündürücüdür...

Allah'ın dinini yüceltenlere ve ikame kılanlara selam olsun...
 

fakiri

Kıdemli Üye
Katılım
14 Ocak 2007
Mesajlar
15,969
Tepkime puanı
355
Puanları
83
Konum
KOCAELİ
Heeeeeeeeeeyyttt! Kulaklarınız ve gözlerinizi dört açın ! "Mezheb diye birşey yoktur! Şeyhler çok kibirli insanlardır!" incilerinin sahibi konuşuyor! Gördünüz mü? İlm-i Ledun diye de bir şey yokmuşmuş ! Adama "Siz bu ilmi nerden aldınız ya?" diye sormazlar mı? Musa
Aleyhisselâmın Hızır Aleyhsselâmla yolculuğu mu ?
O da ne ya ?
kuranda geçiyor muydu böyle bir şey?
Görmüyor musunuz ?Adam İlm-iLedun diye bir şey yok diyor !
Kendinize gelin kendinize !
Burası sadece ağzı olanların konuştuğu bir forum olduğu için kimse kimsenin kusuruna bakmasın !
 

Tahsin EMİN

Kıdemli Üye
Katılım
7 Şub 2012
Mesajlar
11,757
Tepkime puanı
490
Puanları
83
İmam Azam Ebu Hanife "ilm-i ledün"e ulaşamaz biri değildir sanırım...

Binlerce içtihadından hangisini "ilm-i ledün" ile tesbit etmiştir, bilen var mı bir örnek sunsun...
 

Kurtuluş26

Profesör
Katılım
6 Ocak 2014
Mesajlar
860
Tepkime puanı
3
Puanları
0
Web sitesi
islamikonular.weebly.com
Ledün ilmi genel bir tanımlamanın ifadesidir. Samimi bir kalple Allahü Teala'nın rızasına matuf hayatını ikame eden ve İslam Şeriati'ni yeryüzüne tanzim etmek için malı ve canıyla mücadele eden her bir müslümanda zuhur eden "an"lık bir ifadenin karşılığıdır ilm-i ledün... Özel'dir... Genel değildir... Muhatapları ilzam etmez... Onunla amel edilmez... Refaransı yoktur... Özelleştirilmez... İlimlerde refarans olarak kullanılmaz...

İfade edilir ama karşılığı da yoktur...

Olmamıştır da... İlimde, bilgice darda olan hiç bir alime "ledün ilmi" yanaşmamıştır, kucak açmamıştır...

Dolayısıyla ilm-i ledün üzerinden şeyhlerine "torpil" geçmeye çalışan zevatın durumu da içler acısıdır...

Şeyhlerinizi, velilerinizi ali kılmak, ulvi kılmak bağlamında sarıldığınız şeyler bunlar mıdır...

Şeyhinizin Kur'an yaşamı, Kur'an'ın hayata yön vermesi bağlamında mücadelesi, azmi, gayreti, tağutlarla savaşı hiç önemli değil mi..???

Neden görünmez yerlerde şeyhlerinize "ayrıcalık" veriyorsunuz..??

Cidden tasavvufun bu ameliyesi de düşündürücüdür...

Allah'ın dinini yüceltenlere ve ikame kılanlara selam olsun...

Selamun Aleyküm.
1.Ledün ilmi yukarıda açıklanmış sizde kendinizce ledün ilmini açıklamaya çalışmışsınız.

Yukarıda yazıyor okudunuz mu?
Vahiyden hâsıl olan ilme Nebevî ilim, ilhamdan hâsıl olan ilme ise İlm-i Ledün denir. Ledün ilmi, Yaradan ile ruh arasında bir vasıta olmaksızın hâsıl olur. Bu gayb lâmbasından gelerek, hoş ve lâtif bir kalbe düşen ışık gibidir.
Ledün ilmi derecesine ulaşanlar çok tahsilden ve öğrenme yorgunluğundan uzak olurlar. Az öğrenir çok bilirler. Az yorulup çok istirahat ederler.
Bilmiş ol ki, vahiy kesildi, peygamberlik kapısı kapandı. Hakikat ortaya konduktan ve din tamam olduktan sonra peygamber gönderilmesine insanların ihtiyacı kalmadı. Fakat ilham kapısı kapanmamıştır, küllî ruhun nurundan ümit kesilmemiştir."


Bu tanıma göre bu ilmi yaşamayan bilemez.Sizde yaşamadınıza göre neden açıklama gereği duydunuz?
Allah dilerse dilediğini dilediği gibi yücelttiği gibi dilediğini alçartır.Dilediğine zahmetsiz ve hesapsız nimetler verdiği gibi dilediğine istediği ilmi öğretir.Allah her şeyi dilediği şekilde yapar.Konuşması için havaya,sese... ihtiyaç duymadığı gibi birşeyi olmasını istediğinde sadece ol der.

" Cahilin bilmediği şeyi inkâr etmesi âdettendir. "

... İlimde, bilgice darda olan hiç bir alime "ledün ilmi" yanaşmamıştır, kucak açmamıştır... demişsiniz.
Hadid Süresi
21.(Ey insanlar)! Rabbiniz tarafından bağışlanmaya; Allah'a ve Peygamber'ine inananlar için hazırlanmış, genişliği yerle gök arası kadar olan cennete koşun! Bu Allah'ın fazl-u ikramıdır, kime dilerse ona verir. Allah büyük lütuf sahibidir.

Görüldüğü gibi Allah dilediğini cennete dilediğini cehenneme atar.Allah dilerse Müslümandan kafir ,kafirden müslüman,cahilden alim alimden cahil... yapar.Dilediği cennete dilediği cehenneme gider.

Dilediğini yüceltir.Dilediğine hiç bilmediklerini öğretir.Bunlar Allah için çok kolaydır.Dilediğini bağışlar dilediğini bağışlamaz.

Allah peygamberi seçerken nasıl sana sormadıysa veli kullarınıda seçerkende sana sormayacak.Dilediğini sevip seçer kendisine yaklaştırır.

Dilediğini sevmez kendinden uzaklaştırır.

2.Tasavvufu yaşamadın sanırım.Tarikatada girmedin.Eğer bir tarikata girip atıldıysan bize söylede bu düşmanlığını iyi anlayalım.

Daha nefsini bilmeyen,nefsiyle mücadele etmeyen biri elbette nefsinin şeytanın peşinden koşar.Kibirlenir kendini büyük görür.Şeytan yaptıklarını süslü gösterir.

Allah'ın dinini yüceltmekten söz ediyorsun fakat kendin bir aynaya bak.Allahın veli kullarını beyenmiyorsunuz sizi kim beyensin?Allahım sevdiğini sevdir sevmediğini sevdirtme amin.Bu duayı yapsan bu rezil hale düşmezden.

İmam-ı Gazâlî (k.s)beyenmiyor beyfendi...Sen kimsen sen?Onların hayatları ilimdi.
 

Tahsin EMİN

Kıdemli Üye
Katılım
7 Şub 2012
Mesajlar
11,757
Tepkime puanı
490
Puanları
83
Kurt, kurtluk yapma ve neyi ifade ettiğimi bir anla...

Yukarıda açıklamam da Gazali'yi sevmediğimi nereden çıkardın...

Yukarıdaki yazımda velileri sevmediğimi nereden çıkardın...

Ayetler geçmişsin ayetlerdeki ifadelerde geneldir...

Öteden beri bir sürü alim geçmiş, mesela kim ilm-i ledün'ü kullanmış da kendi alanına, bir hususta refarans, delil, hüccet kılmıştır...

Varsa yaz öğrenelim kimsenin düşmanı değiliz...

Mesela Buhari... Tirmizi... Ebu Davut... Ebu Hanife... Ahmed b Hanbel... Fahruddin Razi... İmam maturidi, El Eş'ari vs....

Bu ve buna benzer alimler kendi alanlarında hangi hususta ilm-i ledün'ü refarans kılmışlar var mı bir bilgi...???

Yani, senin açıklamana da bir şey demiyorum, o açıklamalar genel'dir genel kalacaktır...

Hem özel bir şahsa indirgenemez o genel ifadeler... Hem de o özeller (ledün ilmi) genel pazarlanmaz, pazarlanamaz...

Benim bu ifadelerim kitabi bilgilerdir...

 

Kurtuluş26

Profesör
Katılım
6 Ocak 2014
Mesajlar
860
Tepkime puanı
3
Puanları
0
Web sitesi
islamikonular.weebly.com
Kurt, kurtluk yapma ve neyi ifade ettiğimi bir anla...

Yukarıda açıklamam da Gazali'yi sevmediğimi nereden çıkardın...

Yukarıdaki yazımda velileri sevmediğimi nereden çıkardın...

Ayetler geçmişsin ayetlerdeki ifadelerde geneldir...

Öteden beri bir sürü alim geçmiş, mesela kim ilm-i ledün'ü kullanmış da kendi alanına, bir hususta refarans, delil, hüccet kılmıştır...

Varsa yaz öğrenelim kimsenin düşmanı değiliz...

Mesela Buhari... Tirmizi... Ebu Davut... Ebu Hanife... Ahmed b Hanbel... Fahruddin Razi... İmam maturidi, El Eş'ari vs....

Bu ve buna benzer alimler kendi alanlarında hangi hususta ilm-i ledün'ü refarans kılmışlar var mı bir bilgi...???

Yani, senin açıklamana da bir şey demiyorum, o açıklamalar genel'dir genel kalacaktır...

Hem özel bir şahsa indirgenemez o genel ifadeler... Hem de o özeller (ledün ilmi) genel pazarlanmaz, pazarlanamaz...

Benim bu ifadelerim kitabi bilgilerdir...


Pekala.İnkar edip etmemen sana kalmış.Sen faydalanmazsan başkası faydalnır diye ekliyorum.

Ulemâ-i Kiram ve Tasavvuf:
Zâhir ulemâsının muttaki olanları kalp erbâbının ve bâtın ulemâsının üstünlük ve faziletini daima tasdik ederlerdi.
İmam Şâfii -rahmetullahi aleyh- Hazretleri Şeybân Râî -kuddise sırruh- isminde evliyâ-i kiramdan bir zâtın huzurunda, mektebe giden bir çocuk gibi diz çöker ve yapacağı işleri kendisinden sorardı.
Onun bu durumunu bazı âlimler hazmedemediler. "Senin gibi bir âlim nasıl olur da bir çobandan bilgi alır?" dediklerinde "Bu zât bizim bilmediklerimizi bilir." cevabını verdi. (İhyâ-u ulûm'id-dîn)
Bir defasında İmam Ahmed bin Hanbel -rahmetullahi aleyh- Hazretleri ile İmam Şâfii -rahmetullahi aleyh- Hazretleri kazaya kalmış namazların nasıl kılınacağı hususunda konuşurlarken, yanlarına Şeybân Râî -kuddise sırruh-Hazretleri gelmişti. İmam-ı Ahmed, İmam Şâfii'den o çobanı imtihan etmek için izin istemiş. Fakat İmam-ı Şâfii Hazretleri o çobanın kalbine dokunmayı lâyık görmemiş iken İmam-ı Ahmed Hazretleri çobana: "Bir mümin bir vakit namazını kaçırsa, sonra da beş vakitten hangisini kaçırdığını unutsa, hangi vakti kaza etmelidir?" diye sordu. Çoban dikkatle baktı ve: "O kimse gaflette kalmıştır, beş vakti de kaza etmelidir." cevabını verdi.
İmam Ahmed -rahmetullahi aleyh-, çobanın mehâbetinden dolayı kendinden geçip yere düşmüş, ayılınca velilerin çobanı böyle olursa, âlimlerinin ne mertebede oldukları üzerinde düşünmüş ve muhabbet yoluna sülûk etmiştir.
Nitekim İmam-ı Âzam -rahmetullahi aleyh- Hazretleri, evliyâ-i kiram'dan İbrahim Ethem -kuddise sırruh- Hazretleri için: "Seyyidimiz, efendimiz İbrahim" buyururlardı. Yakınları kendisine bu tazimin, bu hürmetin sebebini sorduklarında: "Biz ilmimizle nefsimizi düşünürüz. Onlar ise kendilerini unutup hikmetle Mevlâ'larını düşünürler." cevabını vermiştir. (Marifetname)
Onlar bütün bu hakikatlere vâkıf ve vâris olduktan sonra imametten velâyete nâil olmuşlardır.
İmam-ı Âzam -rahmetullahi aleyh- Efendimiz o kadar büyük bir âlimdir ki, İbrahim Ethem -kuddise sırruh- Hazretleri'nin Hakk ile olduğunu gördü, bildi ve söyledi.
Bunu biraz açalım. Ağzı mühürlü iki teneke var. Birisinin içi mücevher dolu, diğerinin ise taş. Bunu dışarıdan görebilmek için kalp gözünün açık olması lâzımdır. O ise gördü ve seçti, tâzim etti. Görülüyor ki bilmek başka, olmak başka.
Bilen ve görebilen için zâhiri ilimle batınî ilimler arasında bu kadar açık farklar vardır.
Onların içinde Hakk var. O ise bir maskeden ibaret, vücudu ise elbiseden ibaret. İmam-ı Âzam Hazretleri ona bunun için tâzim etti. Niçin tâzim etti? Hakk'a vâsıl olduğu için ve Hakk ile olduğu için tâzim etti. Vaktaki bu tecelliyata mazhar olunca:
"Eğer şu iki sene olmasaydı, Numan helâk olurdu." buyurdu ve anlayanlara duyurdu.
Fakirin kanaatine göre bu ene kabuğunu son iki senede delmiş, hiçliğini bilmiş ve Hakk'a vâsıl olmuş.
Esas budur. Bu hususta boşuna münakaşa edilmiştir.
Ey kendinde ilim ve varlık gören kendini bilmeyenler! Bu beyandan ibret al da, helâk olmaktan kurtul.
İmam-ı Âzam -rahmetullahi aleyh- Efendimiz böyle buyurdu, sen kim oluyorsun?

Allâme Seyyid Şerif Cürcânî -kuddise sırruh- Hazretleri Yakup Çerhî -kuddise sırruh- Hazretleri'ne intisap etmiş, daha sonra şeyhi onu kendi mürşidi olan Alâeddin Attar -kuddise sırruh- Hazretleri'ne götürmüş, onunla görüştükten sonra:
"Yakup Çerhî'ye intisab etmeden önce râfizî imişim. Alâeddin Attar Hazretleri'ne mülâki olduktan sonra Allah'ımı bildim." buyurmuş.

Buna benzer daha birçok misaller vardır.

Kaynak:Tasavvuf’un aslı hakikat ve marifetullah incileri
 

Tahsin EMİN

Kıdemli Üye
Katılım
7 Şub 2012
Mesajlar
11,757
Tepkime puanı
490
Puanları
83
Bir hikaye geçmişsin, ben senden böyle bir şey istemedim...

Bana bir mes'ele zikret, kimden olursa kabülümdür...

İster Ebu Hanife'den olsun isterse Mevlana'dan...

Bir alim, bir şeyh, hangi mes'eleyi "ilm-i ledün"le hükme bağlamıştır...

Hikaye yazma... Çünkü hikaye sorumun cevabı değil...

 

Tahsin EMİN

Kıdemli Üye
Katılım
7 Şub 2012
Mesajlar
11,757
Tepkime puanı
490
Puanları
83
Sana bir örnek sunayım: Mesela abdestin farzları dörttür... "Ebu Hanife abdestin farzlarının 3'nü,

Bilgisiyle, 1'ni de "ilm-i ledün'le tesbit etmiştir", gibi...

Anladın...
 

ubeyd_el_turki

Doçent
Katılım
28 Mar 2007
Mesajlar
720
Tepkime puanı
16
Puanları
0
Ledün ilmi genel bir tanımlamanın ifadesidir. Samimi bir kalple Allahü Teala'nın rızasına matuf hayatını ikame eden ve İslam Şeriati'ni yeryüzüne tanzim etmek için malı ve canıyla mücadele eden her bir müslümanda zuhur eden "an"lık bir ifadenin karşılığıdır ilm-i ledün... Özel'dir... Genel değildir... Muhatapları ilzam etmez... Onunla amel edilmez... Refaransı yoktur... Özelleştirilmez... İlimlerde refarans olarak kullanılmaz...
İfade edilir ama karşılığı da yoktur...
Olmamıştır da... İlimde, bilgice darda olan hiç bir alime "ledün ilmi" yanaşmamıştır, kucak açmamıştır...

Sihir İlmi nedir bilmeyenin Sihir ilmi ile ilgili bilgi telakki etmesi.
Müzik İlmi nedir bilmeyenin Solfej dersi verip, o ilmin şartlarını ortaya koyması... ne ise....

Ledün ilmini bilmeyenin Ledün ilmini tanımlaması,şartlarını ortaya koyması ve kimlere verilip verilmeyeceğini tayin etmesi hangi İLİM MAKAMININ ya da hangi YÜCE MERTEBENİN halidir ?

Allah Teala ve Tekaddes Hazretleri'nin elinde bulunduğu kudreti eline alanın hali mi ?

Hızır Aleyhisselam ile Musa Aleyhisselam'ın kıssası bir anlık hal mi idi ? Geldi geçti, hiç delil olmadığından Kur'an-ı Kerim'e ayet oluverdi öyle mi ?

Allah Teala ve Tekaddes Hazretleri HAŞA ne yaptığını bilmiyor demek ki...
 

Kurtuluş26

Profesör
Katılım
6 Ocak 2014
Mesajlar
860
Tepkime puanı
3
Puanları
0
Web sitesi
islamikonular.weebly.com
Bir hikaye geçmişsin, ben senden böyle bir şey istemedim...

Bana bir mes'ele zikret, kimden olursa kabülümdür...

İster Ebu Hanife'den olsun isterse Mevlana'dan...

Bir alim, bir şeyh, hangi mes'eleyi "ilm-i ledün"le hükme bağlamıştır...

Hikaye yazma... Çünkü hikaye sorumun cevabı değil...


“Allah’tan korkar takvâ sahibi olursanız mualliminiz Allah olur.”
(Bakara: 282)

Has İlim:
Mevzunun daha iyi anlaşılabilmesi için Kur’an-ı kerim’de ve Hadis-i şerif’lerde beyan edilen, Allah-u Teâlâ’nın Musa Aleyhisselâm’ı “Has ilim”e mazhar olan Hızır Aleyhisselâm’a göndermesini arzedeceğiz.
Musa Aleyhisselâm bir gün halkı topladı ve onlara etkili bir hitabede bulundu. Kalpler yumuşadı, gözlerden yaşlar aktı. Bunun üzerine cemaatin içinden birisi: “İnsanların en âlimi kimdir?” diye sordu. O ise: “En âlim benim!” dedi. “Allah bilir” diyerek en iyi bilmeyi O’na nisbet etmediği için, Allah-u Teâlâ bu sözünü hoş görmedi.
Bunun üzerine kendisine:
“İki denizin birleştiği yerde bulunan bir kulum, senden daha âlimdir.” diye vahyetti.(Buhari, Tecrid-i Sarih: 102)
Musa Aleyhisselâm:
“Yâ Rabbi! Ben o âlim zâtı nasıl bulabilirim?” diye sordu. Ona denildi ki:
“Bir zembilin içine bir balık koy, onu sırtına al. O balığı nerede kaybedersen o âlim kulum oradadır.”
Musa Aleyhisselâm bunun üzerine genç arkadaşı Yûşâ bin Nûn ile birlikte zembile tuzlu bir balık koyarak yola çıktı ve balığı kaybedince kendisine bildirmesini söyledi.
Yûşâ bin Nûn, Musa Aleyhisselâm’ın ashâbının büyüklerindendir ve ölünceye kadar ondan hiç ayrılmamıştır.
O iki denizin birleştiği yer, Allah-u Teâlâ’nın Musa Aleyhisselâm’ı Hazret-i Hızır’la buluşturmaya söz verdiği yerdir. Musa Aleyhisselâm bu yeri bulabilmek için uzun zaman gideceğini söylemiş, bu has ilmi elde edebilmek için her türlü sıkıntıya katlanmaya râzı olmuştur.
Yürüye yürüye nihayet bir kayanın yanına vardılar, orada her ikisi de uyuyakaldılar.
Onlar uyurken balık harekete geçti. Zembilden ayrılarak denizin içine doğru kayıp gitti. Allah-u Teâlâ ondan suyun akıntısını kesti, öyle ki su kemer gibi oldu. Balık için bir kanal meydana gelmişti. Her ikisi de bu manzaraya şaşırdılar. Zira buluşma yerine gelmişlerdi, lâkin farkında değillerdi.
Günlerinin geri kalan kısmı ile o gece boyu da yürüdüler. Aradıklarını bulmak için alâmet olacak olan balığın ne halde olduğuna dikkat etmek hatırlarına gelmedi.
Sabah olunca Musa Aleyhisselâm genç arkadaşına:
“Yemeğimizi getir, şu yolculukta yorulduk.” dedi. Halbuki emrolunan yere gelinceye kadar yorgunluk duymamıştı.
Yemek istesin diye, kendisine açlık ve yorgunluk verilmişti.
Yûşâ bin Nûn, kayaya sığındıkları sırada balığı unuttuğunu, balığın canlanarak, denizde şaşılacak bir şekilde yolunu bulup gittiğini gördüğünü söyledi. Bunun içindir ki varacakları yere vardıklarının farkına varamayarak geçtiler gittiler. Musa Alayhisselâm: “İşte aradığımız o idi.” dedi. İzlerinin üzerine hemen geri döndüler.
Geldikleri zaman yolda bıraktıkları izleri araştırarak onları takip ettiler. Çünkü balığın kaybolması, aradıkları zât ile kavuşmanın bir belirtisi olacaktı. Nihayet balığın canlanıp denize atladığı kayaya kadar geldiler.
“Derken kendisine nezdimizden bir rahmet verdiğimiz, tarafımızdan has bir ilim öğrettiğimiz bir kulumuzu (Hızır’ı) buldular.” (Kehf: 65)
Bu kul elbisesine bürünmüştü. Musa Aleyhisselâm ona selâm verdi ve konuştular:
- Burada selâm ne gezer?
- Ben Musa’yım!
- Benî İsrail’in Musa’sı mı?
- Evet! Benî İsrail’in Musa’sı!
Âyet-i kerime’lerde şöyle buyuruluyor:
“Musa ona: ‘Sana doğru yol olarak öğretilen ilimden bana da tâlim etmen için sana tâbi olayım mı?’ dedi.” (Kehf: 66)
Musa Aleyhisselâm Hızır Aleyhisselâm’la karşılaştıktan sonra, kendisine bazı gizli bilgileri öğretmesi için arkadaşlık teklifinde bulundu. Onun öğrenmek için böyle söylemesi, tâbi olmanın değeri ve yüceliği hususunda en bâriz delildir. O ulül-azm bir peygamber olduğu halde Hızır Aleyhisselâm’a tâbi olmakla bunu göstermiş oldu.
Allah-u Teâlâ Hızır Aleyhisselâm’a kendi katından bir fazilet ve salâhiyet vermiş ve yine onu vasıtasız bir şekilde bir takım ilimlerle mücehhez kılmıştı. Ona öğretilen ilim, Musa Aleyhisselâm’ın ilminden bambaşka bir ilim, hususi ve has bir ilim idi. “İlm-i Ledün” ve “İlm-i Bâtın” gibi değişik isimlerle ifade edilen, geçmiş ve geleceğe şâmil bir ilimdir. Bu ilim, ilm-i zâhir ehlince meçhuldür. Bu ilim kesble elde edilmez, mevhibe-i ilâhî’dir. Allah-u Teâlâ’nın, kendisine yakınlık tahsis ettiği kimselere verdiği lütfudur.
Eğer bir kimse ilimle yetinecek olsaydı, Musa Aleyhisselâm yetinirdi. Fakat o yetinmedi, Hızır Aleyhisselâm’a uymak istedi.
Bu izin istemeye cevap olarak dedi ki:
“Hakikatini kavrayamadığın bir bilgiye nasıl sabredebilirsin?” (Kehf: 68)
Benimle beraber olduğun zaman bir takım şeyler göreceksin ki, sır ve hikmetinden haberin olmayacak, dış görünüşe göre şeriata muhalif görünecek. Sen bir şeriat sahibi olman itibariyle, onları dış görünüşlerine göre uygun görmeyip itiraz etme gereği duyacaksın.
Hızır Aleyhisselâm Musa Aleyhisselâm’a şöyle söyledi:
“Ben Allah’ın bana kendi ilminden verdiği bir ilim üzere yürüyorum ki sen onu bilmezsin. Allah’ın sana öğrettiği ilmi de ben bilmem.” (Buhârî)
Musa Aleyhisselâm Ulül-azm bir peygamberdi, Allah-u Teâlâ ile konuşmuş ve “Kelîmullah” lakabıyla müşerref olmuştu. Fakat Allah-u Teâlâ onu bu has ilme erdirmemişti. Bu sırra vâkıf değildi.
Musa Aleyhisselâm’ın anlamadığı ilmi sen mi anlayacaksın?
Allah-u Teâlâ dilediğini dilediğine verir. Bu ilim verilmedir, kişide hiçbir şey yoktur.
Hızır Aleyhisselâm’ın bu beyanı şâyân-ı hayrettir. Allah-u Teâlâ dilediğini dilediğine verir. Bu böyledir. Musa Aleyhisselâm’ın, Hızır Aleyhisselâm’ın ilmine ihtiyacı vardı. Çünkü onun ilmi “Ledün ilmi” idi. Fakat Hızır Aleyhisselâm Musa Aleyhisselâm’a muhtaç değildi. Muhtaç olmadığı için gizli hakikatları ona açtı. Musa Aleyhisselâm o zaman gerçeği anladı.
Hızır Aleyhisselâm ilim öğrenmesi şartıyla ona tâbi olmasına izin verdi. Fakat kendisiyle arkadaşlık yapması esnasında uyması gereken bazı şartları da istedi.
“O kul dedi ki: O halde eğer bana tâbi olacaksan, ben sana anlatmadıkça, herhangi birşey hakkında bana soru sorma!” (Kehf: 70)
Musa Aleyhisselâm, takınılması gereken edebe riayet etmek için onun bu şartını kabul etti. Bunun üzerine kalkıp yola koyuldular.
Her ikisi de gemiye bininceye kadar deniz sahilinde yürüdüler. Nihayet yanlarından bir gemi geçti. İçindekiler Hızır Aleyhisselâm’ı tanıdıkları için ücretsiz olarak gemiye aldılar.
Nihayet bir gemiye bindiler. Hızır Aleyhisselâm gemiyi deliverdi. Musa Aleyhisselâm: “İçindekileri boğmak için mi gemiyi deldin? Doğrusu çok kötü bir iş yaptın.” dedi.
Bu gemi her ikisiyle beraber birçok kimseleri taşıyordu. Zâhiren bakıldığı takdirde bu yapılan hareket hem gemiyi hem de yolcuları boğulma tehlikesiyle yüz yüze getirebilirdi. Musa Aleyhisselâm bu durum karşısında, verdiği sözün ne olduğunu hatırlamamıştı.
O bu sözleri söyleyince, Hızır Aleyhisselâm da daha önce geçen şartı nazik bir şekilde hatırlattı: “Ben sana: ‘Benimle beraber olmaya sabredemezsin!’ demedim mi?’ dedi.”
Bu yolculuklarında bir serçe kuşu gelip geminin kenarına konmuştu. Denizden bir-iki damla su aldı.
Hızır Aleyhisselâm şöyle buyurdu:
“Yâ Musa! Benim ilmimle senin ilmin, Allah’ın ilmi yanında şu serçenin denizden aldığı kadardır.” (Buhari)
Hızır Aleyhisselâm Musa Aleyhisselâm’a Allah-u Teâlâ’yı tarif ediyor. Çünkü o: “En âlim benim.” demişti. Ona kimin en âlim olduğunu öğretiyor. Ne sen biliyorsun, ne de ben biliyorum. Âlim olan Allah-u Teâlâ’dır, âlim O’dur.
Hızır Aleyhisselâm Musa Aleyhisselâm’ın ricası üzerine mazeretini kabul etti, sahile geldiklerinde gemiden indiler.
Yolculuklarına devam ederken oyun oynamakta olan bazı çocuklara rastladılar. İçlerinde parlak yüzlü ve sevimli bir çocuk vardı. Hızır Aleyhisselâm onu perçeminden tuttuğu gibi başını gövdesinden ayırdı.
Musa Aleyhisselâm bunu görünce dayanamadı, birincisinden daha şiddetli bir şekilde tepki gösterdi. Verdiği söz kendisine hatırlatılmasına rağmen şöyle dedi:
“Mâsum bir canı, bir cana karşılık olmaksızın mı öldürdün? Doğrusu çok kötü bir iş yaptın!”
Musa Aleyhisselâm hemen kendine geldi, iki defa sözünden döndüğünü anladı. Son bir fırsat daha verilmesini istirham etti.
Yine yürüyüp gittiler ve nihayet bir memleket halkına varıp, onlardan yiyecek istediler. Halk kendilerini misafir etmekten kaçındılar. Halbuki her ikisi de aç idiler.
Derken, orada yıkılmak üzere olan bir duvarla karşılaştılar. Hızır Aleyhisselâm onu doğrultuverdi.
Eliyle işaret etmek suretiyle, eski hali gibi dümdüz yapıverdi.
Musa Aleyhisselâm bunu görünce: “İsteseydin, elbette buna karşılık bir ücret alırdın.” dedi.
Yiyecek istemek gibi acı bir ihtiyacın gerçekten olduğu bir sırada, mümkün olan bir kazancı bırakıp, boşu boşuna bir iyilik yapmaya kalkışmak Musa Aleyhisselâm’a mânâsız gibi göründü ve sabrını tutamadı.
Onun için Hızır Aleyhisselâm da: “İşte bu, benimle senin aramızın ayrılmasıdır.” dedi.
Bu üç meselenin hakikatı Kur’an-ı kerim’de şu şekilde izah ediliyor:
“Şimdi sana dayanamadığın işlerin içyüzünü haber vereyim. Gemi, denizde çalışan birkaç yoksula ait idi. Ben onu (tamire muhtaç) ayıplı göstermek istedim. Çünkü gideceği yerde her güzel gemiyi zorla alan bir kral vardı.” (Kehf: 78-79)
“Çocuğa gelince; onun ana ve babası mümin insanlardı. Çocuğun onları azdırmasından ve inkâra sürüklemesinden korkmuştuk. İstedik ki Rableri onlara o çocuktan daha temiz ve daha çok merhametli bir evlât versin.” (Kehf: 80-81)
“Duvar ise; o şehirde iki yetim oğlana âitti. Duvarın altında bu oğlanlar için saklı bir hazine vardı. Babaları da sâlih bir kimse idi. Rabbin diledi ki onlar erginlik çağına ulaşsınlar ve Rabbinden bir rahmet olarak hazinelerini çıkarsınlar. Ben bunları kendiliğimden yapmadım. İşte dayanamadığın işlerin iç yüzü budur.” (Kehf: 82)
Kaldırılan perdenin ve ortaya dökülen sırların cezbesi içerisinde Hızır Aleyhisselâm birden gözlerden kayboldu.
Bu ilâhî beyanlardan anlaşıldığına göre; Musa Aleyhisselâm’ın görünürde zararlı ve beğenilmez gördüğü şeyler, hakikatte öyle değilmiş. Onun hoşlanmaması, hikmetini kavrayamamasından ileri geliyormuş. Öyle ki o gizli sebepler açıklanınca zâhir ve bâtın birleşiyor, hiçbir çelişme kalmıyor.

Kaynak:Tasavvuf’un aslı hakikat ve marifetullah incileri

 

Tahsin EMİN

Kıdemli Üye
Katılım
7 Şub 2012
Mesajlar
11,757
Tepkime puanı
490
Puanları
83
Abdest alınan su ile tekrar abdest alınmaması örnek olabilir

Yeterli midir?

Onun izahatı somut'tur, elle tutulur gözle görülür refaransı vardır... Delili vardır...

Orayı "imam" izah ederken, o ameliyenin kerahatini "ilm-i lüden"le tesbit ettiğini söylemez...

Siz neden bu gibi şeylerle bağlandıklarınızı "İlah" kılmaya çalışıyorsunuz, onları "la yus'el" ifade etmeye çalışıyorsunuz, onları "yeryüzünün tasarrufçuları" gibi lanse ediyorsunuz...

İmam Azam Ebu Hanife'yi "imam" yapan, "azam" yapan, unutulmaz kılan, engin bilgisi, mes'elelere vukufiyeti, zekası, hazır cevaplılığı, ilmi ile ahlakını "tevhid" etmesi vs...

Tamamı elle tutulur gözle görülür şeylerdir...

Neden insanları uçurmaya, kaçırmaya, ilah yapmaya çalışıyorsunuz...???

Cidden diyorum, bu hali kuşananlar normal değillerdir...

Aklını zayi etmiş insanlardır...
 

Tahsin EMİN

Kıdemli Üye
Katılım
7 Şub 2012
Mesajlar
11,757
Tepkime puanı
490
Puanları
83

“Allah’tan korkar takvâ sahibi olursanız mualliminiz Allah olur.”
(Bakara: 282)

Has İlim:
Mevzunun daha iyi anlaşılabilmesi için Kur’an-ı kerim’de ve Hadis-i şerif’lerde beyan edilen, Allah-u Teâlâ’nın Musa Aleyhisselâm’ı “Has ilim”e mazhar olan Hızır Aleyhisselâm’a göndermesini arzedeceğiz.
Musa Aleyhisselâm bir gün halkı topladı ve onlara etkili bir hitabede bulundu. Kalpler yumuşadı, gözlerden yaşlar aktı. Bunun üzerine cemaatin içinden birisi: “İnsanların en âlimi kimdir?” diye sordu. O ise: “En âlim benim!” dedi. “Allah bilir” diyerek en iyi bilmeyi O’na nisbet etmediği için, Allah-u Teâlâ bu sözünü hoş görmedi.
Bunun üzerine kendisine:
“İki denizin birleştiği yerde bulunan bir kulum, senden daha âlimdir.” diye vahyetti.(Buhari, Tecrid-i Sarih: 102)
Musa Aleyhisselâm:
“Yâ Rabbi! Ben o âlim zâtı nasıl bulabilirim?” diye sordu. Ona denildi ki:
“Bir zembilin içine bir balık koy, onu sırtına al. O balığı nerede kaybedersen o âlim kulum oradadır.”
Musa Aleyhisselâm bunun üzerine genç arkadaşı Yûşâ bin Nûn ile birlikte zembile tuzlu bir balık koyarak yola çıktı ve balığı kaybedince kendisine bildirmesini söyledi.
Yûşâ bin Nûn, Musa Aleyhisselâm’ın ashâbının büyüklerindendir ve ölünceye kadar ondan hiç ayrılmamıştır.
O iki denizin birleştiği yer, Allah-u Teâlâ’nın Musa Aleyhisselâm’ı Hazret-i Hızır’la buluşturmaya söz verdiği yerdir. Musa Aleyhisselâm bu yeri bulabilmek için uzun zaman gideceğini söylemiş, bu has ilmi elde edebilmek için her türlü sıkıntıya katlanmaya râzı olmuştur.
Yürüye yürüye nihayet bir kayanın yanına vardılar, orada her ikisi de uyuyakaldılar.
Onlar uyurken balık harekete geçti. Zembilden ayrılarak denizin içine doğru kayıp gitti. Allah-u Teâlâ ondan suyun akıntısını kesti, öyle ki su kemer gibi oldu. Balık için bir kanal meydana gelmişti. Her ikisi de bu manzaraya şaşırdılar. Zira buluşma yerine gelmişlerdi, lâkin farkında değillerdi.
Günlerinin geri kalan kısmı ile o gece boyu da yürüdüler. Aradıklarını bulmak için alâmet olacak olan balığın ne halde olduğuna dikkat etmek hatırlarına gelmedi.
Sabah olunca Musa Aleyhisselâm genç arkadaşına:
“Yemeğimizi getir, şu yolculukta yorulduk.” dedi. Halbuki emrolunan yere gelinceye kadar yorgunluk duymamıştı.
Yemek istesin diye, kendisine açlık ve yorgunluk verilmişti.
Yûşâ bin Nûn, kayaya sığındıkları sırada balığı unuttuğunu, balığın canlanarak, denizde şaşılacak bir şekilde yolunu bulup gittiğini gördüğünü söyledi. Bunun içindir ki varacakları yere vardıklarının farkına varamayarak geçtiler gittiler. Musa Alayhisselâm: “İşte aradığımız o idi.” dedi. İzlerinin üzerine hemen geri döndüler.
Geldikleri zaman yolda bıraktıkları izleri araştırarak onları takip ettiler. Çünkü balığın kaybolması, aradıkları zât ile kavuşmanın bir belirtisi olacaktı. Nihayet balığın canlanıp denize atladığı kayaya kadar geldiler.
“Derken kendisine nezdimizden bir rahmet verdiğimiz, tarafımızdan has bir ilim öğrettiğimiz bir kulumuzu (Hızır’ı) buldular.” (Kehf: 65)
Bu kul elbisesine bürünmüştü. Musa Aleyhisselâm ona selâm verdi ve konuştular:
- Burada selâm ne gezer?
- Ben Musa’yım!
- Benî İsrail’in Musa’sı mı?
- Evet! Benî İsrail’in Musa’sı!
Âyet-i kerime’lerde şöyle buyuruluyor:
“Musa ona: ‘Sana doğru yol olarak öğretilen ilimden bana da tâlim etmen için sana tâbi olayım mı?’ dedi.” (Kehf: 66)
Musa Aleyhisselâm Hızır Aleyhisselâm’la karşılaştıktan sonra, kendisine bazı gizli bilgileri öğretmesi için arkadaşlık teklifinde bulundu. Onun öğrenmek için böyle söylemesi, tâbi olmanın değeri ve yüceliği hususunda en bâriz delildir. O ulül-azm bir peygamber olduğu halde Hızır Aleyhisselâm’a tâbi olmakla bunu göstermiş oldu.
Allah-u Teâlâ Hızır Aleyhisselâm’a kendi katından bir fazilet ve salâhiyet vermiş ve yine onu vasıtasız bir şekilde bir takım ilimlerle mücehhez kılmıştı. Ona öğretilen ilim, Musa Aleyhisselâm’ın ilminden bambaşka bir ilim, hususi ve has bir ilim idi. “İlm-i Ledün” ve “İlm-i Bâtın” gibi değişik isimlerle ifade edilen, geçmiş ve geleceğe şâmil bir ilimdir. Bu ilim, ilm-i zâhir ehlince meçhuldür. Bu ilim kesble elde edilmez, mevhibe-i ilâhî’dir. Allah-u Teâlâ’nın, kendisine yakınlık tahsis ettiği kimselere verdiği lütfudur.
Eğer bir kimse ilimle yetinecek olsaydı, Musa Aleyhisselâm yetinirdi. Fakat o yetinmedi, Hızır Aleyhisselâm’a uymak istedi.
Bu izin istemeye cevap olarak dedi ki:
“Hakikatini kavrayamadığın bir bilgiye nasıl sabredebilirsin?” (Kehf: 68)
Benimle beraber olduğun zaman bir takım şeyler göreceksin ki, sır ve hikmetinden haberin olmayacak, dış görünüşe göre şeriata muhalif görünecek. Sen bir şeriat sahibi olman itibariyle, onları dış görünüşlerine göre uygun görmeyip itiraz etme gereği duyacaksın.
Hızır Aleyhisselâm Musa Aleyhisselâm’a şöyle söyledi:
“Ben Allah’ın bana kendi ilminden verdiği bir ilim üzere yürüyorum ki sen onu bilmezsin. Allah’ın sana öğrettiği ilmi de ben bilmem.” (Buhârî)
Musa Aleyhisselâm Ulül-azm bir peygamberdi, Allah-u Teâlâ ile konuşmuş ve “Kelîmullah” lakabıyla müşerref olmuştu. Fakat Allah-u Teâlâ onu bu has ilme erdirmemişti. Bu sırra vâkıf değildi.
Musa Aleyhisselâm’ın anlamadığı ilmi sen mi anlayacaksın?
Allah-u Teâlâ dilediğini dilediğine verir. Bu ilim verilmedir, kişide hiçbir şey yoktur.
Hızır Aleyhisselâm’ın bu beyanı şâyân-ı hayrettir. Allah-u Teâlâ dilediğini dilediğine verir. Bu böyledir. Musa Aleyhisselâm’ın, Hızır Aleyhisselâm’ın ilmine ihtiyacı vardı. Çünkü onun ilmi “Ledün ilmi” idi. Fakat Hızır Aleyhisselâm Musa Aleyhisselâm’a muhtaç değildi. Muhtaç olmadığı için gizli hakikatları ona açtı. Musa Aleyhisselâm o zaman gerçeği anladı.
Hızır Aleyhisselâm ilim öğrenmesi şartıyla ona tâbi olmasına izin verdi. Fakat kendisiyle arkadaşlık yapması esnasında uyması gereken bazı şartları da istedi.
“O kul dedi ki: O halde eğer bana tâbi olacaksan, ben sana anlatmadıkça, herhangi birşey hakkında bana soru sorma!” (Kehf: 70)
Musa Aleyhisselâm, takınılması gereken edebe riayet etmek için onun bu şartını kabul etti. Bunun üzerine kalkıp yola koyuldular.
Her ikisi de gemiye bininceye kadar deniz sahilinde yürüdüler. Nihayet yanlarından bir gemi geçti. İçindekiler Hızır Aleyhisselâm’ı tanıdıkları için ücretsiz olarak gemiye aldılar.
Nihayet bir gemiye bindiler. Hızır Aleyhisselâm gemiyi deliverdi. Musa Aleyhisselâm: “İçindekileri boğmak için mi gemiyi deldin? Doğrusu çok kötü bir iş yaptın.” dedi.
Bu gemi her ikisiyle beraber birçok kimseleri taşıyordu. Zâhiren bakıldığı takdirde bu yapılan hareket hem gemiyi hem de yolcuları boğulma tehlikesiyle yüz yüze getirebilirdi. Musa Aleyhisselâm bu durum karşısında, verdiği sözün ne olduğunu hatırlamamıştı.
O bu sözleri söyleyince, Hızır Aleyhisselâm da daha önce geçen şartı nazik bir şekilde hatırlattı: “Ben sana: ‘Benimle beraber olmaya sabredemezsin!’ demedim mi?’ dedi.”
Bu yolculuklarında bir serçe kuşu gelip geminin kenarına konmuştu. Denizden bir-iki damla su aldı.
Hızır Aleyhisselâm şöyle buyurdu:
“Yâ Musa! Benim ilmimle senin ilmin, Allah’ın ilmi yanında şu serçenin denizden aldığı kadardır.” (Buhari)
Hızır Aleyhisselâm Musa Aleyhisselâm’a Allah-u Teâlâ’yı tarif ediyor. Çünkü o: “En âlim benim.” demişti. Ona kimin en âlim olduğunu öğretiyor. Ne sen biliyorsun, ne de ben biliyorum. Âlim olan Allah-u Teâlâ’dır, âlim O’dur.
Hızır Aleyhisselâm Musa Aleyhisselâm’ın ricası üzerine mazeretini kabul etti, sahile geldiklerinde gemiden indiler.
Yolculuklarına devam ederken oyun oynamakta olan bazı çocuklara rastladılar. İçlerinde parlak yüzlü ve sevimli bir çocuk vardı. Hızır Aleyhisselâm onu perçeminden tuttuğu gibi başını gövdesinden ayırdı.
Musa Aleyhisselâm bunu görünce dayanamadı, birincisinden daha şiddetli bir şekilde tepki gösterdi. Verdiği söz kendisine hatırlatılmasına rağmen şöyle dedi:
“Mâsum bir canı, bir cana karşılık olmaksızın mı öldürdün? Doğrusu çok kötü bir iş yaptın!”
Musa Aleyhisselâm hemen kendine geldi, iki defa sözünden döndüğünü anladı. Son bir fırsat daha verilmesini istirham etti.
Yine yürüyüp gittiler ve nihayet bir memleket halkına varıp, onlardan yiyecek istediler. Halk kendilerini misafir etmekten kaçındılar. Halbuki her ikisi de aç idiler.
Derken, orada yıkılmak üzere olan bir duvarla karşılaştılar. Hızır Aleyhisselâm onu doğrultuverdi.
Eliyle işaret etmek suretiyle, eski hali gibi dümdüz yapıverdi.
Musa Aleyhisselâm bunu görünce: “İsteseydin, elbette buna karşılık bir ücret alırdın.” dedi.
Yiyecek istemek gibi acı bir ihtiyacın gerçekten olduğu bir sırada, mümkün olan bir kazancı bırakıp, boşu boşuna bir iyilik yapmaya kalkışmak Musa Aleyhisselâm’a mânâsız gibi göründü ve sabrını tutamadı.
Onun için Hızır Aleyhisselâm da: “İşte bu, benimle senin aramızın ayrılmasıdır.” dedi.
Bu üç meselenin hakikatı Kur’an-ı kerim’de şu şekilde izah ediliyor:
“Şimdi sana dayanamadığın işlerin içyüzünü haber vereyim. Gemi, denizde çalışan birkaç yoksula ait idi. Ben onu (tamire muhtaç) ayıplı göstermek istedim. Çünkü gideceği yerde her güzel gemiyi zorla alan bir kral vardı.” (Kehf: 78-79)
“Çocuğa gelince; onun ana ve babası mümin insanlardı. Çocuğun onları azdırmasından ve inkâra sürüklemesinden korkmuştuk. İstedik ki Rableri onlara o çocuktan daha temiz ve daha çok merhametli bir evlât versin.” (Kehf: 80-81)
“Duvar ise; o şehirde iki yetim oğlana âitti. Duvarın altında bu oğlanlar için saklı bir hazine vardı. Babaları da sâlih bir kimse idi. Rabbin diledi ki onlar erginlik çağına ulaşsınlar ve Rabbinden bir rahmet olarak hazinelerini çıkarsınlar. Ben bunları kendiliğimden yapmadım. İşte dayanamadığın işlerin iç yüzü budur.” (Kehf: 82)
Kaldırılan perdenin ve ortaya dökülen sırların cezbesi içerisinde Hızır Aleyhisselâm birden gözlerden kayboldu.
Bu ilâhî beyanlardan anlaşıldığına göre; Musa Aleyhisselâm’ın görünürde zararlı ve beğenilmez gördüğü şeyler, hakikatte öyle değilmiş. Onun hoşlanmaması, hikmetini kavrayamamasından ileri geliyormuş. Öyle ki o gizli sebepler açıklanınca zâhir ve bâtın birleşiyor, hiçbir çelişme kalmıyor.

Kaynak:Tasavvuf’un aslı hakikat ve marifetullah incileri



O hikayede (kıssa'da) genel ifadeler var, özel bir hükmün tesbiti yoktur...

Bir cümle yazacaksın, o da şöyle olacak:

Falan alim ya da falan şeyh, ya da falan evliyaullah, şu bilinmez mes'eleyi, şu hususu ilm-i ledün'le hükme bağlamıştır...

Onu delil getirerek yaz...

Bekliyoruz...
 

Tahsin EMİN

Kıdemli Üye
Katılım
7 Şub 2012
Mesajlar
11,757
Tepkime puanı
490
Puanları
83
Hızır örneği ilm-i ledün'e örnek olmaz...

Olsaydı, muhatap ona itaat ederdi...

Etmedi, zaten etmemesi de gerekiyordu...

Bir veli, mesela bugün, bize göre masum bir çocuğu öldürse ve dese ki bana dokunmayın onu ilm-i ledün ile öldürdüm,

Biz ne deriz,

"Sen kafayı sıyırdın mı veli hazretleri(!), hadi bakalım Şeriat'in hukukuna yol al..."

Şeriat de onu misliyle öldürecektir...

Öyle şeyler yazma onlar genel ifadeler,

İlm-i ledün ile ortaya konan bir mesele yaz...
 

Tahsin EMİN

Kıdemli Üye
Katılım
7 Şub 2012
Mesajlar
11,757
Tepkime puanı
490
Puanları
83
Bak "son fedai" dediğimi anlamış, o yazdı ama onun cevabı Ebu Hanife'nin hükmüne uymadı...

Çünkü Ebu Hanife'nin o kerahat'te hükmü, ictihadı somuttur, elle tutulur refaransı vardır...
 

bi husben

Kıdemli Üye
Katılım
7 Mar 2007
Mesajlar
5,664
Tepkime puanı
322
Puanları
83
Din kemale ermişken bununla yetinmeyip şehine kutsiyet kazandirmak için ilmi ledun peşinden koşanlar bu ilmi ledun sizin ne işinize yarayacak acaba . Illaki allahla irtibatami geçecek şeyniz merak etmeyin şeyhiniz kurana uysun zaten allahla irtibat halinde olacaktir
 

kilicarslan

Kıdemli Üye
Katılım
14 Mar 2013
Mesajlar
4,054
Tepkime puanı
41
Puanları
0
Ilmi Ledun, denilen sey "gizli ilim" anlamini tasir.
Bu genelde mistik, gizli, gizemli seylere meyilli malumunuz tasavvuf veya sufi erbabinin mesgul oldugu seylerdir.

Ilmi ledunu yukardaki yazidaki gibi anlatirsaniz cogu insan ne kastedildigini anlamaz. Iyibir sey sanir, ilimlerden bir ilim sanir. Birseyin ilm olmasi onun gözlemlenebilir ve ispat edilmesiyle alakalidir.
Halbuki ilmi Ledun denilen sey , kabala tarzi gizemli , birilerinin var oldugunu söyledigi , ancak ortaya koyamadigi bir seydir.

Ilmi Ledun batini birseydir, iddiaya göre bu ilme vakif olanlar fizik kurallarini da asarak, ayni anda bir kac yerde olma , ve zaman üstü hareket etme kabileyetindedir. öyleki bunlar arsa kadar ciktikalarini , oradan habeler aldiklarini dahi iddia etmislerdir.

Bu konuya degindiginiz iyi oldu, görsün millet nasil ucuk kacik seylele ugrastiginizi.
 

lafons7275

Kıdemli Üye
Katılım
19 Şub 2013
Mesajlar
21,533
Tepkime puanı
342
Puanları
0
Konum
İzmir
Din kemale ermişken bununla yetinmeyip şehine kutsiyet kazandirmak için ilmi ledun peşinden koşanlar bu ilmi ledun sizin ne işinize yarayacak acaba . Illaki allahla irtibatami geçecek şeyniz merak etmeyin şeyhiniz kurana uysun zaten allahla irtibat halinde olacaktir

Rabbimizin ismini yazarken lütfen biraz özen gösterin.
 
Üst