biz ki; kardeşleri yıldızlar ve taşlar olan
bir kavmin ehliyiz, yorgunuz. ne var ki
çarşılar kalabalık, devlet nigari. her şey
ve herkes bir kahinin defterinde simya,
kalbinde irin. zulmü ölümlü bir vakte
sayıyorum huşu ile düşülen selam kavlini.
Selam, kopmuş bir başın argın ve migren
duruşuna. hem kambur hem şair olana,
anlamıyor musun defne yaprağım “ölüyoruz