Oğlumla dışarda bazı işlerimizi hallettikten sonra sordum: “Şimdi nereye gidiyoruz.”
Cevap: “Ocağa gidelim sonra oyun salonuna gider araba yarışı yaparız.”
Tekrar soruyorum: “Ocak nerden çıktı? Niye ocağa gitmeliyiz?”
Manidar bir cevap veriyor: “Çünkü orası senin ocağın…”
Ebeveynler nasılsa çocuklar da öyle oluyor. Yan yan yürüyen bir yengeç için yavrusunun da yan yan yürümesi gayet tabii bir durumdur. Şu halde attığımız adımlara çok dikkat etmeliyiz. Türkiye’deki Finlandiya’lılar hariç geri kalan bütün dünyanın “Türkiye Yüzyılı” olarak adlandırdığı bir dönemin yaklaşmakta olduğunu zannediyoruz. Elbette bu bir süreç… Rabbim o günleri görmeyi de nasip eylesin. Âmin.
Bu yüzyılda çocuklarımıza sahip çıkmak en asli vazifemizdir. Geçen günlerde şanlı ordumuzun icra ettiği operasyondan etkisiz hâle getirilen teröristlerden birisinin videosu dolaşıyor sosyal medyada… Teröristin ismi Afşin Sancar Aybar. Balıkesir Bigadiç doğumlu imiş. Bandırma’da okumuş vs.
Afşin Sancar ismi dikkat çekici… Belli ki babası Atsız’ın bu karakterini sevmiş. Babasından ve yaşadığı yöreden ulusalcı, faşist olarak bahsediyor. Sonra üniversiteye gitmiş. Solcu gruplarla tanışmış, Marksizm batağına saplanmış. Sonrası malum…
Videoda bir detay daha var. Anne baba ayrı…
Ayrılıklardan en çok etkilenenler çocuklar. Çocukları olmayanların boşanması da hoş değil ama çocuklu ailelerde çocuklar hatırına tahammül edilecek bir şeyler olmalı… Yeter ki evlilikte ihanet olmasın.
Nice gencimiz bu sosyalizm denen kapıdan Marksizm’e doğru geçip gidiyor. Oradan da sarı bir ceset torbasıyla Kuzey Irak veya Suriye’den alınıp memleketine gönderiliyor. Neden? Çünkü itikat bilgilerini yeterince tahsil edemeyen gençler Türklük, İslamlık ve Türkiye dusmanı grupların eline düşüyor. Demek ki dağa katılım sadece doğu ve güneydoğudan olmuyor. Ege, Marmara nüfusuna kayıtlı olanlar dahi teröristlere katılıyorsa bunun iki sebebi vardır:
1. Evimizde dinimizi, itikadımızı yeterince öğrenmiyor veya öğretmiyoruz. Milli değerlerimizi yaşamıyoruz yaşatmıyoruz. Halbuki en güzel nasihat örnek olmaktır.
2. Eğitim sistemimizde problem var ve bu problem ortadan kaldırılamamış olmalı ki ülkenin sadece bir bölgesinden değil her yerinden teröre katılım olmuş.
Oğluna Afşin Sancar ismini veren bir baba evladını teröristlere yönlendirmedigine göre kabahat eğitim sisteminde değil de nerededir?
Peki ne yapacağız? Merhum Seyyid Ahmet Arvasi hocamızın şu tespiti çok mühim:
“Türk-İslâm kültürüne, Türk-İslâm medeniyetine, Türk-İslâm ülküsüne bağlı, Türklük şuur ve vakarına, İslâm iman, aşk, ahlâk ve aksiyonuna sahip, Türklüğü bedeni, İslamiyet'i ruhu bilen, milletini teknolojik hamlelerle dünyanın bir numaralı devleti yapmak özlemi ile çırpınan, Dünya Türklüğünün, İslâm Dünyasının ve bütün mazlum milletlerin ümidi olmaya namzet bir gençlik yetiştirmekten başka çaremiz yoktur!”
Hem evimizde hem de eğitim kurumlarımızda bu reçeteyi milli bir doktrin olarak hayata geçirmeliyiz.
Bugün buna başlasak yetişecek yeni öğretmenlerle 25 yıla kadar egitim kadromuzda ciddi değişimler olur. Bu kadro da 2071’e kadar yetiştireceği kadrolarla hem ailenin, hem milletin, hem İslam âleminin hem de insanlığın kötü gidişatını durdurabilir.
Ülkücü Hareket bu gençliğin yetişmesi için çaba sarf ediyor. Herkes kendi sorumluluk sahasında elinden geleni yapmaktadır. Reis, riyaseti için; tebaa ise tabiyeti için gereğini yapıyor. Şahsıma düşen ise Allah ve resulünün davasını bidatsiz şekilde yaşamak arzusunda olan Oğuz nesline hizmet etmektir. Ailevi sorumluluğumuz da var. O da Arvasi hocamızın gençlik ile alakalı koyduğu hedefe, davaya, o yola hizmet edecek Arvasiler yetiştirmek. Rabbim utandırmasın. Âmin.
Merhum mebus İbrahim Arvas’ın sözü ile yazımızı bitirelim: “Altı buçuk asırdanberi Türk devlet ve milletine kemâl-i sadakat ve ciddiyetle hizmet ve fedakarlık eden aba ve ecdadımızın ahfadı bulunan bugünkü nesilden sadakat ve fedakarlıktan başka ne beklenebilir?” (habip arvas)
Cevap: “Ocağa gidelim sonra oyun salonuna gider araba yarışı yaparız.”
Tekrar soruyorum: “Ocak nerden çıktı? Niye ocağa gitmeliyiz?”
Manidar bir cevap veriyor: “Çünkü orası senin ocağın…”
Ebeveynler nasılsa çocuklar da öyle oluyor. Yan yan yürüyen bir yengeç için yavrusunun da yan yan yürümesi gayet tabii bir durumdur. Şu halde attığımız adımlara çok dikkat etmeliyiz. Türkiye’deki Finlandiya’lılar hariç geri kalan bütün dünyanın “Türkiye Yüzyılı” olarak adlandırdığı bir dönemin yaklaşmakta olduğunu zannediyoruz. Elbette bu bir süreç… Rabbim o günleri görmeyi de nasip eylesin. Âmin.
Bu yüzyılda çocuklarımıza sahip çıkmak en asli vazifemizdir. Geçen günlerde şanlı ordumuzun icra ettiği operasyondan etkisiz hâle getirilen teröristlerden birisinin videosu dolaşıyor sosyal medyada… Teröristin ismi Afşin Sancar Aybar. Balıkesir Bigadiç doğumlu imiş. Bandırma’da okumuş vs.
Afşin Sancar ismi dikkat çekici… Belli ki babası Atsız’ın bu karakterini sevmiş. Babasından ve yaşadığı yöreden ulusalcı, faşist olarak bahsediyor. Sonra üniversiteye gitmiş. Solcu gruplarla tanışmış, Marksizm batağına saplanmış. Sonrası malum…
Videoda bir detay daha var. Anne baba ayrı…
Ayrılıklardan en çok etkilenenler çocuklar. Çocukları olmayanların boşanması da hoş değil ama çocuklu ailelerde çocuklar hatırına tahammül edilecek bir şeyler olmalı… Yeter ki evlilikte ihanet olmasın.
Nice gencimiz bu sosyalizm denen kapıdan Marksizm’e doğru geçip gidiyor. Oradan da sarı bir ceset torbasıyla Kuzey Irak veya Suriye’den alınıp memleketine gönderiliyor. Neden? Çünkü itikat bilgilerini yeterince tahsil edemeyen gençler Türklük, İslamlık ve Türkiye dusmanı grupların eline düşüyor. Demek ki dağa katılım sadece doğu ve güneydoğudan olmuyor. Ege, Marmara nüfusuna kayıtlı olanlar dahi teröristlere katılıyorsa bunun iki sebebi vardır:
1. Evimizde dinimizi, itikadımızı yeterince öğrenmiyor veya öğretmiyoruz. Milli değerlerimizi yaşamıyoruz yaşatmıyoruz. Halbuki en güzel nasihat örnek olmaktır.
2. Eğitim sistemimizde problem var ve bu problem ortadan kaldırılamamış olmalı ki ülkenin sadece bir bölgesinden değil her yerinden teröre katılım olmuş.
Oğluna Afşin Sancar ismini veren bir baba evladını teröristlere yönlendirmedigine göre kabahat eğitim sisteminde değil de nerededir?
Peki ne yapacağız? Merhum Seyyid Ahmet Arvasi hocamızın şu tespiti çok mühim:
“Türk-İslâm kültürüne, Türk-İslâm medeniyetine, Türk-İslâm ülküsüne bağlı, Türklük şuur ve vakarına, İslâm iman, aşk, ahlâk ve aksiyonuna sahip, Türklüğü bedeni, İslamiyet'i ruhu bilen, milletini teknolojik hamlelerle dünyanın bir numaralı devleti yapmak özlemi ile çırpınan, Dünya Türklüğünün, İslâm Dünyasının ve bütün mazlum milletlerin ümidi olmaya namzet bir gençlik yetiştirmekten başka çaremiz yoktur!”
Hem evimizde hem de eğitim kurumlarımızda bu reçeteyi milli bir doktrin olarak hayata geçirmeliyiz.
Bugün buna başlasak yetişecek yeni öğretmenlerle 25 yıla kadar egitim kadromuzda ciddi değişimler olur. Bu kadro da 2071’e kadar yetiştireceği kadrolarla hem ailenin, hem milletin, hem İslam âleminin hem de insanlığın kötü gidişatını durdurabilir.
Ülkücü Hareket bu gençliğin yetişmesi için çaba sarf ediyor. Herkes kendi sorumluluk sahasında elinden geleni yapmaktadır. Reis, riyaseti için; tebaa ise tabiyeti için gereğini yapıyor. Şahsıma düşen ise Allah ve resulünün davasını bidatsiz şekilde yaşamak arzusunda olan Oğuz nesline hizmet etmektir. Ailevi sorumluluğumuz da var. O da Arvasi hocamızın gençlik ile alakalı koyduğu hedefe, davaya, o yola hizmet edecek Arvasiler yetiştirmek. Rabbim utandırmasın. Âmin.
Merhum mebus İbrahim Arvas’ın sözü ile yazımızı bitirelim: “Altı buçuk asırdanberi Türk devlet ve milletine kemâl-i sadakat ve ciddiyetle hizmet ve fedakarlık eden aba ve ecdadımızın ahfadı bulunan bugünkü nesilden sadakat ve fedakarlıktan başka ne beklenebilir?” (habip arvas)