Önce MÜSLÜMAN olmaklığımızda antak kalalım !

15. İmânın Bizde Bakî Kalıp Çıkmamasının Şartı Ve Sebebi

Ve dahi imanın bizde baki kalıp çıkmamasının şartı ve sebebi altıdır:

1. Biz gaibe iman getirdik; bizim imanımız gaibedir, zahire değildir. Zira biz Allahu azimü'ş-şan'ı gözümüz ile görmedik, dahi peygamberleri görmedik lakin görmüş gibi inandık, iman getirdik, asla şüphemiz yoktur.

2. Yerde ve gökte, insanda ve cinde ve meleklerde ve peygamberlerde gaibi bilir yoktur; ancak gaibi Allahu azimü'ş-şan bilir. Her kes bu itikat üzerine olmak gerektir.

3. Haramı haram bilip itikat etmek,

4. Helali helal bilip itikat etmek,

5. Allahu azimü'ş-şan'ın azabından emin olmayıp daima korkmak,

6. Her ne kadar günahkâr ise Allahu azimü'ş-şan'ın rahmetinden ümidin(i) kesmemek.

Bu altı şeyden birisi bir adamda bulunmasa beşi bulunsa yahut birisi bulunsa beşi bulunmasa ol adamın islâmı sahih değildir.

Ve dahi imansız gitmenin sebepleri kırk kadar beyan olunmuştur:

1. Yaramaz itikat,

2. Zayıf iman,

3. Dokuz azasını doğru yoldan çıkarmak,

4. Günahına musir olmak,

5. Nimet-i islâmdan şükrünü kesmek,

6. İmansız gitmeden korkmamak,

7. Nahak (haksız) yere zulm etmek,

8. Sünnet üzere okunan ezan-ı muhammedîyi dinlememek,

9. Anaya ve babaya asî olmak,

10. Çok çok yemin etmek,

11. Namazda beş yerde ta'dil-i erkânı terk etmek,

12. Namazı kolay sanıp alçak iş gibi tutmak,

13. Hamr (şarap) içmek,

14. Mümin karındaşına eziyet etmek,

15. Yalan yere evliyalık satmak,

16. Günahını unutmak,

17. Kendisini beğenmek,

18. İlim ve amelim çok demek,

19. Münafıklık etmek,

20. Haset etmek,

21. Üstadının şer'a muhalif olmayan yerde sözünü tutmamak,

22. Bir adamı tecrübe etmeden iyi demek,

23. Yalana musir olmak,

24. Ulemadan kaçmak,

25. Erkekler harir (ipek) giymek,

26. Bıyıkların(ı) kitaba uydurmamak,

27. Gıybete musir olmak,

28. Komşusuna eziyet etmek,

29. Dünya umuru (işleri) için çok gadaba gelmek,

30. Riba (faiz) yemek,

31. Sihirbazlık etmek,

32. Kaftanın yenini ve eteğini uzun etmek,

33. Allahu azimü'ş-şan'ın sevdiğini sevmemek, sevmediğini sevmek,

34. Sıla-i rahmi (memleketi, yakınları ziyareti) terk etmek,

35. Mümin karındaşına üç günden ziyade kin tutmak,

36. Zinaya musir olmak,

37. Livata etmek,

38. Livata ettirmek,

39. Hatununu haramdan sakınmamak,

40. Münkiri (kötü ve günah şeyi) men etmemek.

28. Büyük Günahlardan Bazıları

Ve dahi günah-ı kebâirin (büyük günahların) nevi çoktur, bu mahalde yetmiş ikisi beyan olmuştur:

1. Adam öldürmek,

2. Zina etmek,

3. Livata etmek,

4. Şarap içmek,

5. Hırsızlık etmek,

6. Keyif verecek şey yemek,

7. Elin malını cebren almak,

8. Yalan yere şahitlik etmek,

9. Ramazan orucun(u) özürsüz yemek,

10. Riba (faiz) yemek,

11. Çok çok yemin etmek,

12. Valideynine (ana babasına) âsi olmak,

13. Sıla-yı rahmi (ana babayı, yalanlan ziyareti) terk etmek,

14. Hîn-i muharebede (harp sırasında) bir muslindin) bir kâfirden kaçması,

15. Yetim malını yemek,

16. Kilesin(i) ve terazisin(i) (ölçü ve tartısını) hak üzere uydurmamak,

17. Namazı vakti geçtikten sonra kılmak,

18. Mümin karındaşının hatırın(ı) yıkmak,

19. Resûlüllah sallallâhu taâlâ aleyhi ve selleme hilaf söz isnat etmek,

20. Rüşvet almak.

21. Hak şahadetine varmamak (doğru şahitliğe gitmemek),

22. Malının zekâtın(ı) vermemek,

23. Münkeri (kötülüğü) men etmemek,

24. Ruh sahibi olan hayvanatı ateşe yakmak,

25. Kur'an-ı azimü'ş-şan'ı ezberleyip yine unutmak,

26. Allahu azimü'ş-şan'ın rahmetinden ümit kesmek,

27. Âleme (başkasına) hıyanetlik etmek,

28. Hınzır (domuz) eti yemek,

29. Ashab-ı Resûlüllah'a seb etmek (kötü söz söylemek),

30. Karnı doyduktan sonra yemek,

31. Avretler(in) ehlinin (kadının kocasının) döşeğinden kaçması,

32. Avretlerin erinin ziyanına varması,

33. Bir saliha hatuna fahişe demek,

34. Koğuculuk etmek,

35. Kendisine livata ettirmek,

36. Ölmüş hayvan eti yemek,

37. Emanete hıyanet etmek,

38. Gıybet etmek,

39. Haset etmek,

40. Allahu azimü'ş-şan'a şirk (ortak) koşmak,

41. Yalan söylemek,

42. Tekebbür etmek (büyüklük taslamak),

43. Vâristen mal kaçırmak,

44. Buhl(cimrilik) üzere musir olmak,

45. Dünyaya muhabbet etmek,

46. Allah Taâlâ'nın azabından korkmamak,

47. Haramı haram bilip itikat etmemek,

48. Helali helal bilip itikat etmemek,

49. Falcıların falına inanmak,

50. Dininden dönmek,

51. Özürsüz elin avretine nazar etmek (bakmak),

52. Avretlerin erkeklerin libasını (elbisesini) giymesi,

53. Erkeklerin avretlerin libasını giymesi,

54. Harem-i Kabe'de günah işlemek,

55. Namazı vaktinden evvel kılmak,

56. Ehlinin (karısının) oyluğunu anasının oyluğuna benzetmek,{Kocanın, karısını annesi, kayın validesi, kızkardeşi gibi kendisiyle evlenmesi ebediyyen haram olan bir kadının bakılması caiz olmayan yerine benzeterek ona yaklaşmamaya yemin etmesine zıhar denir. Böyle bir söz kullanan koca, keffaret vermedikçe -nikâhı devam etmesine rağmen- karısıyla cinsi münasebette bulunamaz.}

57. Padişaha âsi olmak,

58. Ehlinin anasına söğmek,

59. Birbirine nişan dökmek,

60. Kelb (köpek) artığın(ı) yemek,

61. Bir adama iyilik edip sonra başına kakmak,

62. Erlerin harir (ipek) giymesi,

63. Allah Taâlâ'dan gayrıya yemin etmek,

64. Cahil kalmak,

65. Cahillik üzerine musir olmak,

66. Cahillik ne musibettir bilmemek,

67. Çok çok günahına musir olmak,

68. Zaruri olmayarak kahkaha ile çok gülmek,

69. Cünüp gezmek,

70. Hayız ve nifas halinde avretine yakın olmak,

71. Teğanni etmek (makamla şarkı-türkü söylemek),

72. Kendine zina ettirmek.

25. İlim mi efdaldır

Ve dahi ilim mi efdaldır, amel mi efdaldir? Beş sebep ile ilim efdaldır, zira metbûdur, amel ona tâbidir, ilim lazımdır amel melzûmdur, ilim yalnız nef (fayda) verir amel ilimsiz nef vermez, ilim enbiya makamıdır.

Ve dahi ilim mi efdaldir akıl mı efdal? İlim efdaldır zira ilim kadîmdir, akıl hadistir (sonradan olmadır).

Ve dahi insanın zineti ihlas iledir, ihlasın zineti iman iledir, imanın zineti Cennet iledir, Cennet'in zineti huriler, gılmanlar iledir, dahi cemalullâhı müşahede iledir.

Ve dahi iman amelden cüz müdür veyahut değil midir? Eğer cüz olaydı avretlere hayız gördükleri vakit namaz bağışlanmazdı zira iman bağışlanmaz.