Rıza uğruna

zebih

Kıdemli Üye
Katılım
22 Ara 2006
Mesajlar
4,033
Tepkime puanı
100
Puanları
63
Konum
kayseri
Bir fırıncı var zamanın birinde. Birini okuduğu kitaplarından dolayı gıyabında çok sevmiş. onu anlatıp duruyor her yerde.

Bir gün sabah vakti fırını açtığında kapıda bir ihtiyar belirmiş ve : Allah rızası için bana bir ekmek versene, demiş.

Amca, bekle ekmekler çıksın bir tane vereyim demiş.

Adam: hayır hemen bir tane yapsana Allah rızası için, çok açım, deyince:

Olmaz öyle! Bekleyeceksin, demiş Fırıncı…

Adam sırtını dönmüş gidiyor. Komşu esnaf içeri girmiş:

Hani senin bize anlatıp durduğun adam vardı ya? Bu o işte!

Fırıncı ihtiyarın peşinden koşmuş: Dur ne olur. Ben seni çok seviyorum. Seni razı etmek için ne dilersen yaparım, affet beni, demiş.

İhtiyar: Öyle mi? Beni razı etmek için her şeyi yapabilirsin ha! demiş ve eklemiş:

Peki, o halde akşam benim için bir ziyafet ver, tüm eşini dostunu çağır, demiş. Fırıncı:

Şeref bilirim. Tabi ki demiş ve ziyafet hazırlıklarına başlamış. Uzatmayalım akşam olmuş herkes orada. İhtiyar ayağa kalkmış ve:

Ey insanlar! Yürüyen bir cehennemlik görmek isteyen bu adama baksın! demiş. Herkes şaşkın, ihtiyar devam etmiş:

Bu adam, Allah rızası için bana bir ekmek vermedi; ama beni razı etmek için hepinizi doyurdu….

Hikayenin mesajı:

Civarınıza bakın! Cübbeniz sırtınızda olmasa, tanımasalar vasıflarınız ile sizi, muamele nasıl, cübbeli iken nasıl?
 
Üst