Şamanizm

Şamanizm

Nuh aleyhisselamın üçüncü oğlu Yafes, yüzlerce torunları ile Asya’nın ortalarına yerleşti. Orada çoğalarak, doğu Asya’ya ve o zaman mevcut olan kara yolları ile, Okyanus adalarına yayıldılar. Yafes öldükten nice yıllar sonra, insanlar azmaya, Nuh aleyhisselamın ve Yafes’in dinini, nasihatlerini unutarak, hayvan gibi yaşamaya başladılar. Yıldızlara, aya, güneşe, heykellere, cinne tapınmaya koyuldular. Çeşit çeşit yollara ayrıldılar.
Böyle, uydurulan, meydana çıkan sapık yollardan biri, Şamaniliktir. Avrupalıların Chamanisme dediği bu bozuk yol, vakti ile doğu Asya’da kâfirlerin uydurduğu bir din olup, bugün Sibirya’daki ve Okyanus adalarındaki vahşiler arasında yayılmış haldedir. Bunlar, güneşte bulunuyor dedikleri bir tanrıya ve cinne ve meleklere tapınır. En büyüğüne şeytan derler. Şaman dedikleri papazları bir at kuyruğu takar. Güya cinni kovmak için boyunlarına bir davul asarlar. Bu davulu ara sıra çalarlar. Sihir, yani büyücülük, bunlarda keramet sayılır.
Bu da, Berehmen ve Buda dinleri gibi, Peygamberlerin getirdiği hak dinlerin, asırlar boyunca, cahiller, zalimler tarafından bozulması, değiştirilmesi ile meydana gelmiştir.

Türklerin İslama geçmeden önce şamanist oldukları tezi Avrupalı tarihçilere aittir. Şamanist olanlar moğollardır. Türklerin şamanist olduklarına dair hiçbir belge ve kanıt yoktur. Orhun kitabelerinde Gök tengri der o kadar. Ne bir ritüel ne bir şamanizm emaresi vardır. Şamanlarda gök tengri yoktur.. Mogollar başka Türkler başkadır. Türkleri Moğollarla aynı millet kategorisine sokmak isteyenlerin uydurma tezlerini savunmayın lütfen.

Şamanizim başka Gök Tengri inancı başkadır.

Türkler putlara tapmamışlardır. Gök tengriyi temsil eden hiçbir put yoktur. Türklerin heykel yapmaları vardır fakat bir ilahın heykeli değildir bu. Bir kağan veya liderin heykelidir. Bu nüansı iyi anlayın inşallah. Putperestlik, varlığına inanılan bir ilahı imajlaştırmaktır. Ona şekil vermektir. O şekle ilah demektir. Heykel yapan her milleti putperest kategorisin koymak aymazlık olur.. Tekrar ediyorum, Türklerin yaptığı heykellerin tamamı bir lidere aittir. Tanrı niteliği izafe edilerek yapılan tek bir heykel yoktur. ve dikilen heykellerde kitabe vardır. Kim olduğu, ne işler yaptığı yazıldığı gibi nasihatları da yazar. Ve bu nasihatların içinde tek bir ima yoktur ki o kişi tanrı olsun.. Orhun abidelerinde şöyle geçer ''..tengri yaratmış Bilge Kağan''.. Bir de şöyle bir durum var: Kağanların kut aldıklarına inanırlardı. Kut almış demek, tengriden aldığı ile hükümdar olmayı hak etmiş demektir. Kendi kendisi olmamış, aldığı kutla kağan olmuştur. Bu kut, niteliksel bir şey. İslamda, hakimiyeti veren Allah'tır, itikadı gibidir.. Kavramların farklı olması, kültür ve dil farkındandır. Nitelik olarak aynı şeydir..

Edit: Bir şeye put ve bir kişiye putperest demek için şu sorulara cevap bulmanız gerekir! Bu heykel kim ve ne, diye soracaksın. Aldığın cevaba bakacaksın. Heykeli yapana, niye yapıyorsun, diye soracaksın. Aldığın cevaba bakacaksın. Eğer işin içinde bir ilah tarifi varsa o vakit putperest diyebilirsin.. Kur'an'ın tarifinden bu anlaşılmaktadır.. Görüldüğü gibi her şey nüanslarda saklı arkadaşlar. Detayları görmemiz icab eder..