saf deha
Profesör
Sanatçı, gerçeğe giden yolda, çok duraklar. Bir adım atar ileriye doğru uçurumu görür. Eğer bilgiyle, sabırla, duyguyla ve tecrübe ile yeni bir köprü yaparsa ileriye doğru gider. Bu yüzden her an önden gider. Sonuçta hep yalnızdır. Şikâyet etse de, fıtratından olsa gerek, böyle yaşamaya devam eder.
Bir toplum yenilenir,
Bir dünya keyiflenir,
Delinmezler delinir
Attığı adım ile!
Deli derler çok kere
Hükmederler ezbere
Göğsünü gere gere
Yaşar kattığı ile!
Sanatçıyı ancak sanatçılar anlar. Hangi dil dillerine dolansa, içindeki ses onları birleştirir. Yürekte bayram havası estirir, heyecanlarına. Yazıyorum, çiziyorum, yeni şeyleri hayal ediyorum, uçurum kenarında bizi görüyorum diğer tarafta der. Bize ulaşmak aslında zor değil, zorlaştıran olmazsa.
Bazen kar olur, kalemi yürüten
Bazen nar olur, yüreği dirilten
Bazen yar olur, sevgiyi dayatan
Gölgeler suretten çıkar canlanır
Uğraştığı hiç bir şey maddeyle kıyaslanmaz. Eser, ilk önce ruhsuzdur, onu beklemektedir ölü gibi. Dokunur, hisseder, dirilir bakınca içtenlikle birdenbire, yaratanın aşkıyla. Nasıl Hak yaratıyorsa, sanata ilham eder, canlandırır ona kimsenin görmediği bir boyutta. Yaşam devam etmeli ya, birilerinin bu işte parmağı olmalı değil mi? Aslında ilahi bir vazifesidir.
Hiç bir zaman kıskanmaz. Çünkü kimseden bir güven beklemez. Ne idiyse öylesi doğal kabul eder eşyayı ve canlıyı. Sadece sever. Eğer paylaştıklarında çıkar varsa; sanat yoktur, sevgi yoktur, tersine kıskançlık vardır içinde. Duygu demek saflık demek, bengisu gibi akmak demek sonsuza doğru hiç bozulmadan, safidir. Kimin harcına ki böyle olmak, deli derler diye kaçar beden yaşamaktan, korkar yaşlanmaktan.
Yunus gibi şiir olur
Mevlana aşkından sema
Döner…
Peygamber(sav) dilinde nurdur
Aşkına pervane kurdur
Kanar…
Dünyanın en zor işidir sanat. Yaratanın yarattığını ona kul olup, sergilemektir. Öylesi iman, teslimiyettir. Kim dünyayı bırakırda sanatçı olur ki, hem geçim kaynağı da olamaz ya!
Saffet Kuramaz
Bir toplum yenilenir,
Bir dünya keyiflenir,
Delinmezler delinir
Attığı adım ile!
Deli derler çok kere
Hükmederler ezbere
Göğsünü gere gere
Yaşar kattığı ile!
Sanatçıyı ancak sanatçılar anlar. Hangi dil dillerine dolansa, içindeki ses onları birleştirir. Yürekte bayram havası estirir, heyecanlarına. Yazıyorum, çiziyorum, yeni şeyleri hayal ediyorum, uçurum kenarında bizi görüyorum diğer tarafta der. Bize ulaşmak aslında zor değil, zorlaştıran olmazsa.
Bazen kar olur, kalemi yürüten
Bazen nar olur, yüreği dirilten
Bazen yar olur, sevgiyi dayatan
Gölgeler suretten çıkar canlanır
Uğraştığı hiç bir şey maddeyle kıyaslanmaz. Eser, ilk önce ruhsuzdur, onu beklemektedir ölü gibi. Dokunur, hisseder, dirilir bakınca içtenlikle birdenbire, yaratanın aşkıyla. Nasıl Hak yaratıyorsa, sanata ilham eder, canlandırır ona kimsenin görmediği bir boyutta. Yaşam devam etmeli ya, birilerinin bu işte parmağı olmalı değil mi? Aslında ilahi bir vazifesidir.
Hiç bir zaman kıskanmaz. Çünkü kimseden bir güven beklemez. Ne idiyse öylesi doğal kabul eder eşyayı ve canlıyı. Sadece sever. Eğer paylaştıklarında çıkar varsa; sanat yoktur, sevgi yoktur, tersine kıskançlık vardır içinde. Duygu demek saflık demek, bengisu gibi akmak demek sonsuza doğru hiç bozulmadan, safidir. Kimin harcına ki böyle olmak, deli derler diye kaçar beden yaşamaktan, korkar yaşlanmaktan.
Yunus gibi şiir olur
Mevlana aşkından sema
Döner…
Peygamber(sav) dilinde nurdur
Aşkına pervane kurdur
Kanar…
Dünyanın en zor işidir sanat. Yaratanın yarattığını ona kul olup, sergilemektir. Öylesi iman, teslimiyettir. Kim dünyayı bırakırda sanatçı olur ki, hem geçim kaynağı da olamaz ya!
Saffet Kuramaz