saf deha
Profesör
Bir ülkede terör niçin vardır,
Nerelerden beslenir,
Kime hizmet eder,
Pozitif bir değişim mi yoksa sömürü mü güder
… Gibi birçok sorular sorulsa, sorusunda bile terör kokusu koklanır. Ben çocukluğumdan beri terör ve anarşi kelimesi ile yaşamaktayım. Gördüm ki, teröre konu olan kişiler bile mutlu değildi. Savunulanlara ihanet içinde bir yönetici kesim vardı ve sadece olmayacak bir mutluluk tablosu çizdi savunucularına.
68 kuşağını çok bilen yok, 1980 öncesini de bir o kadar. Bu kişiler her kurşundan çıkan mermi ile yöneticilerinin peşine düşerek, inandırılarak ya ölümü gitti ya da işkenceler içinde hapishanelerde ömrünü çürüttü. Yönetenler ise hep dışarıda, hep keyif peşinde, hep yeni kullarına yeni terörleri türeterek yaşamlarını sürdürmekteler, üstelik yaşadığım toplumda örnek alınacak kişilikler sembolü ile ne yazık ki...
İnsanın yaşama hakkı, seçim hakkı, inanç hakkı, eğitim hakkı ve nice haklar slogan oldu dillerde. Hak aranıldı, gerçek Hakka-Allah’a inanılmadı. Hak hep insandan alınabileceğine inanıldı. İnsana güvenildi, ondan gelecek faydanın peşine düşüldü, onun sağlayacağı iş imkânından ve refah düzeyinden imdat aranıldı. İnsan sevdiğiyle beraberdir. Eğer sevdiğiniz kişiyi tanımadan peşinden gidiyorsanız, perişansınız, mağlupsunuz, eziksiniz… Bilgi tembelliğiniz-cahilliğiniz ile ne kendinize ne inançlarınıza hizmet edemezsiniz.
Terörü besleyenler sevgiye ve aşka düşmandır. Mevlana’ya, Yunus Emre’ye ve nicelerine ki, onlar terörün ve savaşın içinde bile sevmekten vazgeçmemiş örnek insanlardı. Çıkar paylaşımlarını ve piyango benzeri çekiliş olursa çok zengin olacağına inandırılmak gibi, tatlı hayallerle sarhoş eder deneklerini. Esrar partileri gibidir bu nefesin alış-verişleri. Öylesine açtır ki denek ruhen, inanmaya hazırdır bu gibi şeylere. Aleviyse Sünni arar, Kürt’se Türk arar, solcuysa sağcı arar karşısında. İllaki tek tip yaşama modeli ve bencilce yaklaşımlarda diretilir. Kendine göre hak olan biçimler-üstelik insanlık adına, karşısındakine gücü oranında yaşatılmasına gayret edilir.
İnsan nankördür. Eğer Kur’an öğretisi yerine insanın görüşüne ve adaletine bıraksaydı bu dünyayı Allah(cc), terörsüz bir anımız olmaz, nefeste alamazdık. Ölen insanların çokluğu ile insan neslinin sonu gelir ve kıyametini merak eden insan, daha ömrünün amacını anlamadan kıyameti koparırdı.
Terörün her türlüsünü kınıyorum. İnsanı insan yapan ve gerçek bir ilahi yol olan Kur’an öğretisini Hak arayanların okumasını tavsiye ediyorum. Allah’a giden yolu ancak terörü besleyenler ile şeytanlar istemez. Allah onların şerrinden bizi korusun.
Saffet Kuramaz
Nerelerden beslenir,
Kime hizmet eder,
Pozitif bir değişim mi yoksa sömürü mü güder
… Gibi birçok sorular sorulsa, sorusunda bile terör kokusu koklanır. Ben çocukluğumdan beri terör ve anarşi kelimesi ile yaşamaktayım. Gördüm ki, teröre konu olan kişiler bile mutlu değildi. Savunulanlara ihanet içinde bir yönetici kesim vardı ve sadece olmayacak bir mutluluk tablosu çizdi savunucularına.
68 kuşağını çok bilen yok, 1980 öncesini de bir o kadar. Bu kişiler her kurşundan çıkan mermi ile yöneticilerinin peşine düşerek, inandırılarak ya ölümü gitti ya da işkenceler içinde hapishanelerde ömrünü çürüttü. Yönetenler ise hep dışarıda, hep keyif peşinde, hep yeni kullarına yeni terörleri türeterek yaşamlarını sürdürmekteler, üstelik yaşadığım toplumda örnek alınacak kişilikler sembolü ile ne yazık ki...
İnsanın yaşama hakkı, seçim hakkı, inanç hakkı, eğitim hakkı ve nice haklar slogan oldu dillerde. Hak aranıldı, gerçek Hakka-Allah’a inanılmadı. Hak hep insandan alınabileceğine inanıldı. İnsana güvenildi, ondan gelecek faydanın peşine düşüldü, onun sağlayacağı iş imkânından ve refah düzeyinden imdat aranıldı. İnsan sevdiğiyle beraberdir. Eğer sevdiğiniz kişiyi tanımadan peşinden gidiyorsanız, perişansınız, mağlupsunuz, eziksiniz… Bilgi tembelliğiniz-cahilliğiniz ile ne kendinize ne inançlarınıza hizmet edemezsiniz.
Terörü besleyenler sevgiye ve aşka düşmandır. Mevlana’ya, Yunus Emre’ye ve nicelerine ki, onlar terörün ve savaşın içinde bile sevmekten vazgeçmemiş örnek insanlardı. Çıkar paylaşımlarını ve piyango benzeri çekiliş olursa çok zengin olacağına inandırılmak gibi, tatlı hayallerle sarhoş eder deneklerini. Esrar partileri gibidir bu nefesin alış-verişleri. Öylesine açtır ki denek ruhen, inanmaya hazırdır bu gibi şeylere. Aleviyse Sünni arar, Kürt’se Türk arar, solcuysa sağcı arar karşısında. İllaki tek tip yaşama modeli ve bencilce yaklaşımlarda diretilir. Kendine göre hak olan biçimler-üstelik insanlık adına, karşısındakine gücü oranında yaşatılmasına gayret edilir.
İnsan nankördür. Eğer Kur’an öğretisi yerine insanın görüşüne ve adaletine bıraksaydı bu dünyayı Allah(cc), terörsüz bir anımız olmaz, nefeste alamazdık. Ölen insanların çokluğu ile insan neslinin sonu gelir ve kıyametini merak eden insan, daha ömrünün amacını anlamadan kıyameti koparırdı.
Terörün her türlüsünü kınıyorum. İnsanı insan yapan ve gerçek bir ilahi yol olan Kur’an öğretisini Hak arayanların okumasını tavsiye ediyorum. Allah’a giden yolu ancak terörü besleyenler ile şeytanlar istemez. Allah onların şerrinden bizi korusun.
Saffet Kuramaz