Ön not : Bu yazıyı herkes okuyabilir ancak, anlamayanların ya da aklı ermyenlerin yorumda bulunmaması rica olunur. Çünkü çocuklara, hiçbir zaman pilotluk dersi verilemez !
Vahdette Kesreti Kesrette Vahdeti/Birlikte Çokluğu Çoklukta Birliği Görmek
Tasavvuf düşüncesinde birlik esas, çokluk izâfîdir. Var diyebileceğimiz, yok olma ihtimâli hiç düşünemeyecek yegâne varlık Hak Teâlâ’dir. O’nun varlığı aslî, diğerlerinin mevcûdiyeti O’na bağlıdır. Çokluk aynasında yansıyan Hakk’ın isim ve sıfatlarıdır.
Kesret âlemine baktığımızda, her şey aslında Hak’tan geldiğini, Hakk’a ait olduğunu ve Hakk’a işaret ettiğini göstermektedir. Varlıklar arasında anlamsız, faydasız ve gereksiz olan yoktur. Zira Allah’ın yaratmasında abes bulunmaz. Kozmik düzendeki bu ahengi fark ettikten sonra, insanoğlu olarak bize düşen de bu birliği idrâk edebilmektir, zarfın içindeki mazrûfu fark edebilmektir. O zaman tüm varlıkların gereksinimlerini Allah’tan karşıladıklarını, çokluk olarak gördüğümüz, farklılıklar diye bildiğimiz tüm ayrılıkların “Bir” olan Allah’tan farklı yansımalar olduğunu bilmiş oluruz.
Hakk’ın celâl ve cemâl tecellîsini, kahrını ve lutfunu, O’dan gelen mihnet ve nimeti bir gördüğümüz zaman kozmik gerçeği idrâk etmiş oluruz. Eşyanın hakâkatini idrak edenler, insân-ı kâmillerdir.
Tasavvuf düşüncesine göre insân-ı kâmil toplayıcı ve yol gösterici bir varlıktır. Hakk’a bakan yönü ile Hakk’ın vasıflarını kazanmış, halka bakan yönü ile de yaratılmışların vasıflarını yüklenmiştir. Âlemin tüm kodları insan denilen sırda saklıdır. İnsan kendini bildiği, hakikatini idrâk ettiği takdirde konumunu da belirlemiş olacaktır. O zaman kan döken, bozgunculuk çıkararak fesada ve yıkıma yol açan değil; diriltmeye, yaşatmaya, düzeltmeye ve düzenlemeye koyulan varlık olacaktır. Bu özelliği ile meleklere öğretmenlik yapacak, gâye varlık özelliğini gerçekleştirecektir. Yetkin insanların olmadığı, kalıbı ile değil adamlığı ile temayüz eden şahsiyetlerin bulunmadığı zamanlarda insanlık kaos ve bunalıma sürüklenmiştir.
Vahdette Kesreti Kesrette Vahdeti/Birlikte Çokluğu Çoklukta Birliği Görmek
Tasavvuf düşüncesinde birlik esas, çokluk izâfîdir. Var diyebileceğimiz, yok olma ihtimâli hiç düşünemeyecek yegâne varlık Hak Teâlâ’dir. O’nun varlığı aslî, diğerlerinin mevcûdiyeti O’na bağlıdır. Çokluk aynasında yansıyan Hakk’ın isim ve sıfatlarıdır.
Kesret âlemine baktığımızda, her şey aslında Hak’tan geldiğini, Hakk’a ait olduğunu ve Hakk’a işaret ettiğini göstermektedir. Varlıklar arasında anlamsız, faydasız ve gereksiz olan yoktur. Zira Allah’ın yaratmasında abes bulunmaz. Kozmik düzendeki bu ahengi fark ettikten sonra, insanoğlu olarak bize düşen de bu birliği idrâk edebilmektir, zarfın içindeki mazrûfu fark edebilmektir. O zaman tüm varlıkların gereksinimlerini Allah’tan karşıladıklarını, çokluk olarak gördüğümüz, farklılıklar diye bildiğimiz tüm ayrılıkların “Bir” olan Allah’tan farklı yansımalar olduğunu bilmiş oluruz.
Hakk’ın celâl ve cemâl tecellîsini, kahrını ve lutfunu, O’dan gelen mihnet ve nimeti bir gördüğümüz zaman kozmik gerçeği idrâk etmiş oluruz. Eşyanın hakâkatini idrak edenler, insân-ı kâmillerdir.
Tasavvuf düşüncesine göre insân-ı kâmil toplayıcı ve yol gösterici bir varlıktır. Hakk’a bakan yönü ile Hakk’ın vasıflarını kazanmış, halka bakan yönü ile de yaratılmışların vasıflarını yüklenmiştir. Âlemin tüm kodları insan denilen sırda saklıdır. İnsan kendini bildiği, hakikatini idrâk ettiği takdirde konumunu da belirlemiş olacaktır. O zaman kan döken, bozgunculuk çıkararak fesada ve yıkıma yol açan değil; diriltmeye, yaşatmaya, düzeltmeye ve düzenlemeye koyulan varlık olacaktır. Bu özelliği ile meleklere öğretmenlik yapacak, gâye varlık özelliğini gerçekleştirecektir. Yetkin insanların olmadığı, kalıbı ile değil adamlığı ile temayüz eden şahsiyetlerin bulunmadığı zamanlarda insanlık kaos ve bunalıma sürüklenmiştir.
