Var mısın?
Geçmişini geleceğine taşıtanların öğretileri değil midir, özgürlüğün kanatlarını kırpan?
Binlerce yıldır süren kan davaları, ihanet ve düşmanlıklar...
Ölüm, işkence, zulüm...
Yok et, eksilt, söndür, bitir...
Ben yapamıyorsam sen de yapma, onunki de benim olmalı...
Birileri itiraz ederse, vur kafasına topuzu, gebersin.
O kızı ben sevdim sana yar etmem,
şu toprağı ben alacağım,
o ülke benim.
Daha çok kanın var akacak be dünya...
Hayvanların enteresan bir genetik hafızası var. Göç yolları hikayelerini bilirsiniz. İnsanın ise böyle bir hafızası yok. Her doğumla sil baştan. Ne öğretildi, gösterildi onunla yola devam.
Önceki sonrakinin iteleyicisi olunca, sonraki de haliyle önündekine itildiğini iteliyor.
Hataysa hata, kaç bin senedir aynı hikayeler.
Sonra biri çıkıyor diyor ki: İnsan akıllı bir varlıktır.
Elleriyle bindiği dalı kesenin garabetince işleri olana akıllı diyenin fikrinin ebesi güzel olsa gerek.
Gir safa şimdi...
Bu girmenin bir bedeli var lakin...
Safa girdikten sonra kim kimin belini kırmış, gagasından kapmış, poposunu tekmelemişin analizi saf personeline düşmez.
Başa dönelim:
Geçmişi, geleceğinin sırtına binerse, an be an yükü artar insanın ve taşıyamayacağı an gelince yığılır kalır.
Geçmiş, geleceğin semeridir. Üstüne biner yol alırsın.
Bin yıllık kin olmaz. İnsan insanı ölümle sınamaz. Yere tüküren ile dişini fırçalamayan aynı değeri hiçe saymıştır. Var olmasını...
Varlık ucuzladıkça, var olma adına yapılan ne varsa yoku şişirir.
Ve yok olduğunda ona akarken sana zaman,
ağlamak ah etmek manasızdır...
Kafa işi
Kısaca şöyle de diyebilirsiniz.
Kafaya taktığını aldığında kafandan çıkıyor mu? Bu araba, iş, karşı cins; fark etmez, aldığında, sende almadan önceki değerinde kalamıyorsa o, bu senin şişirme, üfürme, indirme, bindirme seanslarının türevi kesinlikle.
Tatminsize dengesiz biçimde zarar verici bir virüs gibi etki ettiğinde ettiği, etmediğine de sokulması kaçınılmaz oluyor.
Yanan canlardan canı yanmayanın yangınından korunmak çok zordur. Bu nedenle, yangını gördüğünde yüzünü koru. Herkes gider bir sen kalırsın geride
Geçmişini geleceğine taşıtanların öğretileri değil midir, özgürlüğün kanatlarını kırpan?
Binlerce yıldır süren kan davaları, ihanet ve düşmanlıklar...
Ölüm, işkence, zulüm...
Yok et, eksilt, söndür, bitir...
Ben yapamıyorsam sen de yapma, onunki de benim olmalı...
Birileri itiraz ederse, vur kafasına topuzu, gebersin.
O kızı ben sevdim sana yar etmem,
şu toprağı ben alacağım,
o ülke benim.
Daha çok kanın var akacak be dünya...
Hayvanların enteresan bir genetik hafızası var. Göç yolları hikayelerini bilirsiniz. İnsanın ise böyle bir hafızası yok. Her doğumla sil baştan. Ne öğretildi, gösterildi onunla yola devam.
Önceki sonrakinin iteleyicisi olunca, sonraki de haliyle önündekine itildiğini iteliyor.
Hataysa hata, kaç bin senedir aynı hikayeler.
Sonra biri çıkıyor diyor ki: İnsan akıllı bir varlıktır.
Elleriyle bindiği dalı kesenin garabetince işleri olana akıllı diyenin fikrinin ebesi güzel olsa gerek.
Gir safa şimdi...
Bu girmenin bir bedeli var lakin...
Safa girdikten sonra kim kimin belini kırmış, gagasından kapmış, poposunu tekmelemişin analizi saf personeline düşmez.
Başa dönelim:
Geçmişi, geleceğinin sırtına binerse, an be an yükü artar insanın ve taşıyamayacağı an gelince yığılır kalır.
Geçmiş, geleceğin semeridir. Üstüne biner yol alırsın.
Bin yıllık kin olmaz. İnsan insanı ölümle sınamaz. Yere tüküren ile dişini fırçalamayan aynı değeri hiçe saymıştır. Var olmasını...
Varlık ucuzladıkça, var olma adına yapılan ne varsa yoku şişirir.
Ve yok olduğunda ona akarken sana zaman,
ağlamak ah etmek manasızdır...
Kafa işi
Kısaca şöyle de diyebilirsiniz.
Kafaya taktığını aldığında kafandan çıkıyor mu? Bu araba, iş, karşı cins; fark etmez, aldığında, sende almadan önceki değerinde kalamıyorsa o, bu senin şişirme, üfürme, indirme, bindirme seanslarının türevi kesinlikle.
Tatminsize dengesiz biçimde zarar verici bir virüs gibi etki ettiğinde ettiği, etmediğine de sokulması kaçınılmaz oluyor.
Yanan canlardan canı yanmayanın yangınından korunmak çok zordur. Bu nedenle, yangını gördüğünde yüzünü koru. Herkes gider bir sen kalırsın geride