Karanlığın Aydınlığında Gel…
Derin kuyuların içindeki kör bir karanlığım
Kuytulardan yükselen aşk içre feryadım
Yaprağı baharda solan nazlı bir gözyaşıyım
Sözünü içine atan yar bakışında seyre dalanım
Soğuk esen bir rüzgârın vurduğu bir yüzüm
Ellerimden kaçan güvercinin sevdasında kördüğümüm
Bu aşkın (c.c) imzasına mühürlüyüm
Son nefes son damla ve savrulan külüm
Ağlamanın gecesine vurgunum
Kelimede aşkın hecesine tutkunum
Bazen ise böyle yazarak suskunum
Sensizliğin (c.c) acısında iç yanan hal ile yorgunum
Bakışlarda ömür, ömürde bakış gizleyen Yar (c.c)
Sevdada aşk, aşkta sevda gizleyen Yar
Ölümde vuslat, vuslatta ölüm gizleyen Yar
Ömre sen, sana ömür feda Ey (c.c) Yar
Şafaklar aşk ile uyanır gecenin sabahına
Bayramlar seninle el öper toprağına
Ağaçlar seninle âşık yaprağına
Varsın ölümüm olsun ki senin (c.c) darağacına
Ravzandaki gülde bir diken olmaya razıyım
Kapında olup eli kelepçeli bir kıtmire razıyım
Senden (c.c) olsunda hançeri göğsümde saplıya razıyım
Gel Ey Yar yeter ki gel ölüm ile Sana razıyım
Deliyim divaneyim aşkına pervaneyim
Keremin Aslısıyım aslını Sende bulan asılım…
Handan Sır
