Alper...
MarmaranınKralı
- Katılım
- 10 Eki 2006
- Mesajlar
- 9,574
- Tepkime puanı
- 452
- Puanları
- 0
- Konum
- İsLamBol
- Web sitesi
- cennetsarayi.blogcu.com
AŞKIN CAZİBESİ
Sarıyı kırmızıya çalan ; sıcak, akıcı renkleriyle kendine hayran bırakıyordu ateş.Belkide hayranlıktan öte bir şeydi bu, intikamdı.Geçmişin intikamını alıyordu. Kurbanlarını en zor anlarında kendine bağlıyordu.Kör, sağır ve dilsiz bir halde raks ettiriyordu etrafında.Acıması yoktu. Kabadayı edasıyla geceleri parlıyordu.Adeta öfkesinden deliye dönüp aklını yitiren mecnunlar gibi...
Mecnunlar ile ateşin arasındaki tek fark, biri aklını yitirip akılsızca davranır.Öteki ise aklını kullanıp örümcek misali ağlarında hapseder avını. Bir istisnası var ateşin tarihinde.Yüzyıllar geçsede unutamadığı bir olay.Nasıl ağında duman edemediğini bilemediği tek bir istisna.
Günün birinde bir zalim.bir sevgiliyi ateşlerde yakmak istemiş.Dostun dostu olan bu sevgiliyi yakamamış ateş.Bütün cazibesine, fetanet, feraset ve belagatına rağmen yakamamış, kıyamamış...
Dostun dostu tarafından ödüllendirilip takdir edildiği halde, bu olayı hafızasından kazırcasına unutmuş ve yakmaya devam etmiş.Bir de şu sözü eklemiş ;" Ben küçük bir kıvılcımım, gurbetteyim.Benden uzak durun..."
Dinleyeni olmadığı için özellikle insanlar çok sevmiş ateşi.Belki kendileriyle özdeşleştirmek istemişler ama neden özdeşleştirdiklerini ve bu özdeşleştirmenin ne gibi sonucu olacağını hiç düşünmemişler.Bilinen tek gerçek ise " Benden uzak durun" tehdidine rağmen hiç uzak durulmayan aksine hep yakın olunan bir parça haline gelmiştir ateş.
Ateşe parça denilmiştir.Kimse " Bu neyin parçasıdır" diye sormamıştır.Bu kalbin bir parçasıdır.Yaratılan her canlının bedeni sıcak ise yaşıyor demektir.Yok eğer bir beden soğuk ise ya hastadır ya da ölü.Gerçi ölüm içinde tedavisi olmayan tek hastalık ibaresi kullanılmıyor mu?
Tedavisi olmayan tek hastalık ölüm ise neden bazı mecnunlar ölmeyi ister?Bunlara en güzel cevabı Yunus Emre vermiş ve demiştir ki;" Ölen hayvan imiş aşıklar ölmez..." Ateşin etrafında raks eden kelebekte aşık idi.Yaptığı raksının sonunda ölüm korkusunu ve tehlikesini görmüyordu.O yüzden kalbi huzurla raks ediyordu.
Dostun dostunu ateşe attıklarında aşıkların ölmeyeceğini bildiğinden kalbi huzurla dalmıştı ateşe.Mevlananın dediği gibi diyenler yani ;" yananlar yanmaz ki" sözünü senet kabul edenler ateşe dalarken kalbi selimdirler.Onlara mecnun derler.Zira akıl ve mantığı silmiştirler.Sadece kalp ve aşk kalmıştır.
Cins cinse meyleder ibaresince, ateş ateşe dokunmaz ki, Bir ömür yananlar ateşe daldıklarında tekrar yanmaz ki. Gerekte yoktur zaten.İmtihan bir kere olunur.Ateş geçmişin intikamını alıyordu.Kendisini aşk ateşi olarak görmeyenlerden,kendini kendilerinden bir parça olarak kabul etmeyenlerden intikamını alıyordu...
04.10.09
M.K
Sarıyı kırmızıya çalan ; sıcak, akıcı renkleriyle kendine hayran bırakıyordu ateş.Belkide hayranlıktan öte bir şeydi bu, intikamdı.Geçmişin intikamını alıyordu. Kurbanlarını en zor anlarında kendine bağlıyordu.Kör, sağır ve dilsiz bir halde raks ettiriyordu etrafında.Acıması yoktu. Kabadayı edasıyla geceleri parlıyordu.Adeta öfkesinden deliye dönüp aklını yitiren mecnunlar gibi...
Mecnunlar ile ateşin arasındaki tek fark, biri aklını yitirip akılsızca davranır.Öteki ise aklını kullanıp örümcek misali ağlarında hapseder avını. Bir istisnası var ateşin tarihinde.Yüzyıllar geçsede unutamadığı bir olay.Nasıl ağında duman edemediğini bilemediği tek bir istisna.
Günün birinde bir zalim.bir sevgiliyi ateşlerde yakmak istemiş.Dostun dostu olan bu sevgiliyi yakamamış ateş.Bütün cazibesine, fetanet, feraset ve belagatına rağmen yakamamış, kıyamamış...
Dostun dostu tarafından ödüllendirilip takdir edildiği halde, bu olayı hafızasından kazırcasına unutmuş ve yakmaya devam etmiş.Bir de şu sözü eklemiş ;" Ben küçük bir kıvılcımım, gurbetteyim.Benden uzak durun..."
Dinleyeni olmadığı için özellikle insanlar çok sevmiş ateşi.Belki kendileriyle özdeşleştirmek istemişler ama neden özdeşleştirdiklerini ve bu özdeşleştirmenin ne gibi sonucu olacağını hiç düşünmemişler.Bilinen tek gerçek ise " Benden uzak durun" tehdidine rağmen hiç uzak durulmayan aksine hep yakın olunan bir parça haline gelmiştir ateş.
Ateşe parça denilmiştir.Kimse " Bu neyin parçasıdır" diye sormamıştır.Bu kalbin bir parçasıdır.Yaratılan her canlının bedeni sıcak ise yaşıyor demektir.Yok eğer bir beden soğuk ise ya hastadır ya da ölü.Gerçi ölüm içinde tedavisi olmayan tek hastalık ibaresi kullanılmıyor mu?
Tedavisi olmayan tek hastalık ölüm ise neden bazı mecnunlar ölmeyi ister?Bunlara en güzel cevabı Yunus Emre vermiş ve demiştir ki;" Ölen hayvan imiş aşıklar ölmez..." Ateşin etrafında raks eden kelebekte aşık idi.Yaptığı raksının sonunda ölüm korkusunu ve tehlikesini görmüyordu.O yüzden kalbi huzurla raks ediyordu.
Dostun dostunu ateşe attıklarında aşıkların ölmeyeceğini bildiğinden kalbi huzurla dalmıştı ateşe.Mevlananın dediği gibi diyenler yani ;" yananlar yanmaz ki" sözünü senet kabul edenler ateşe dalarken kalbi selimdirler.Onlara mecnun derler.Zira akıl ve mantığı silmiştirler.Sadece kalp ve aşk kalmıştır.
Cins cinse meyleder ibaresince, ateş ateşe dokunmaz ki, Bir ömür yananlar ateşe daldıklarında tekrar yanmaz ki. Gerekte yoktur zaten.İmtihan bir kere olunur.Ateş geçmişin intikamını alıyordu.Kendisini aşk ateşi olarak görmeyenlerden,kendini kendilerinden bir parça olarak kabul etmeyenlerden intikamını alıyordu...
04.10.09
M.K
