Ehl-i Sünnet
Kıdemli Üye
- Katılım
- 5 Şub 2011
- Mesajlar
- 3,061
- Tepkime puanı
- 139
- Puanları
- 0
İBADETLERDE BİD'AT'A İLİŞKİN İKİ ÖLÇÜ
1. Allah Resûlü (s.a.v.)'nün yapmasını gerektiren durum mevcut olduğu ve ortada yapmasına engel bir durum olmadığı halde terk ettiği bir şeyi sonradan ibadet olarak yapmak bid'attır.
Bunu iki örnekle açıklayalım:
a. Allah Resûlü (s.a.v.) tavaftan sonra iki rekât namaz kılmış ama sa'y yaptıktan sonra namaz kılmamıştır. Eğer bunu yapmak sünnet olmuş olsaydı nasıl ki tavaftan sonra iki rekât namaz kıldıysa sa'y'den sonra da bunu yapardı. Şu halde bir kimse tutup da "tavaftan sonra iki rekât namaz kılmak sünnet ise buna kıyasla sa'y'den sonra iki rekât namaz kılmak da sünnettir" şeklinde bir kıyas yapamaz. Böyle bir uygulama bid'at olur.
b. Allah Resûlü (s.a.v.) zamanında beş vakit namaz için ezan okunurdu. Hicretin ikinci yılından itibaren yaklaşık 10 yıl boyunca senede iki defa bayram namazı da kılınmış ancak bayram namazlarında ezan okunmamıştır. Şimdi birisi kalkıp "beş vakit namazda ezan okumak sünnet ise bayram namazında ezan okumak da sünnettir. Neticede her ikisi de namazdır" derse bu kıyas bâtıl olur, bu amel de bid'at olur.
2. Allah Resûlü'nün yapmayı isteyip de bir gerekçeye binaen veya bir engel sebebiyle terk ettiği şey, sonradan o gerekçenin ve engelin ortadan kalkmasıyla yapılabilir, bid'at olmaz. Mesela Allah Resûlü (s.a.v.) teravih namazını üç gece boyunca mescitte kılmış, cemaat de kendisine ittiba etmişti. Cemaatin bu namaza devam etme konusunda iştiyakini görünce farz olmasından endişe edip insanlara bu namazı evlerinde kılmalarını emretti. Onun vefatından sonra "farz olma endişesi" ortadan kalktığı için Hz. Ömer döneminden itibaren teravih namazı sürekli ve düzenli bir biçimde cemaatle kılınmaya başlandı. Bu, bir bid'at değildir. (Hz. Ömer'in buna "ne güzel bid'at oldu!" demesi şer'î anlamıyla değil sözlük anlamıyladır.)
Not: Bid'at konusu, geçmişteki ulemayı çok uğraştıran, üzerinde çok yazılıp çizilen bir konudur. Burada sadece ibadetle ilgili bir noktaya temas ettim. Vallahu a'lem.
(Soner Duman /09.Ağustos.2017/Çarşamba)
1. Allah Resûlü (s.a.v.)'nün yapmasını gerektiren durum mevcut olduğu ve ortada yapmasına engel bir durum olmadığı halde terk ettiği bir şeyi sonradan ibadet olarak yapmak bid'attır.
Bunu iki örnekle açıklayalım:
a. Allah Resûlü (s.a.v.) tavaftan sonra iki rekât namaz kılmış ama sa'y yaptıktan sonra namaz kılmamıştır. Eğer bunu yapmak sünnet olmuş olsaydı nasıl ki tavaftan sonra iki rekât namaz kıldıysa sa'y'den sonra da bunu yapardı. Şu halde bir kimse tutup da "tavaftan sonra iki rekât namaz kılmak sünnet ise buna kıyasla sa'y'den sonra iki rekât namaz kılmak da sünnettir" şeklinde bir kıyas yapamaz. Böyle bir uygulama bid'at olur.
b. Allah Resûlü (s.a.v.) zamanında beş vakit namaz için ezan okunurdu. Hicretin ikinci yılından itibaren yaklaşık 10 yıl boyunca senede iki defa bayram namazı da kılınmış ancak bayram namazlarında ezan okunmamıştır. Şimdi birisi kalkıp "beş vakit namazda ezan okumak sünnet ise bayram namazında ezan okumak da sünnettir. Neticede her ikisi de namazdır" derse bu kıyas bâtıl olur, bu amel de bid'at olur.
2. Allah Resûlü'nün yapmayı isteyip de bir gerekçeye binaen veya bir engel sebebiyle terk ettiği şey, sonradan o gerekçenin ve engelin ortadan kalkmasıyla yapılabilir, bid'at olmaz. Mesela Allah Resûlü (s.a.v.) teravih namazını üç gece boyunca mescitte kılmış, cemaat de kendisine ittiba etmişti. Cemaatin bu namaza devam etme konusunda iştiyakini görünce farz olmasından endişe edip insanlara bu namazı evlerinde kılmalarını emretti. Onun vefatından sonra "farz olma endişesi" ortadan kalktığı için Hz. Ömer döneminden itibaren teravih namazı sürekli ve düzenli bir biçimde cemaatle kılınmaya başlandı. Bu, bir bid'at değildir. (Hz. Ömer'in buna "ne güzel bid'at oldu!" demesi şer'î anlamıyla değil sözlük anlamıyladır.)
Not: Bid'at konusu, geçmişteki ulemayı çok uğraştıran, üzerinde çok yazılıp çizilen bir konudur. Burada sadece ibadetle ilgili bir noktaya temas ettim. Vallahu a'lem.
(Soner Duman /09.Ağustos.2017/Çarşamba)