Bu arada resimde ki koça daldım, ne güzel öyle! Acaba diyorum kendi elimizle beslesek, yıkasak temizlesek, boynuzlarını falan fırçalasak, gözünün çapağını, tırnaklarını falan temizlesek, velhasılı ap ak, pak mı pak bir hale getirsek de öyle kessek nasıl olur? Neticede Allah'a kurban ediyorsun! Bid'at mi olur acaba? Düşündüm de nefsimize büyük bir darbe indirmiş oluruz.. Zira kurban ederken öyle bir noktadan edeceksin ki zengin de olsan fakir de olsan nefsini acıtsın, içinden bir şey kopsun Allah için! Günümüzde malesef para eksenli bakılıyor bu işe. Dolayısıyla zengine dokunmuyor hiç. Oysa asıl adam edilmesi gereken kesim zenginler. Çünkü onların borusu ötüyor ve onlar adam olmadıkça toplum adam olamıyor.
Bence kurban'ın, başlı başına bir felsefesi var. Kurban'da mevzu hayvan kesmekten ziyade bir güzelden vaz geçmek. Senin gözünde sevgili olmuş bir şeyden Allah için kendi elinle vaz geçmek. İsmail'in İbrahim'e sevgili gelmesinde bu felsefe var, dikkatli bakarsanız..
Kurban, Allah'ın olanı Allah'a vermek midir? Yoksa Allah'ın olanı bizlemekle O'nu unutmanın bedeli midir? Belki bir hatırlatma mıdır? Bu noktalardan bakınca her şeyde Allah'ı gören için kurban kesmek şükür mahiyetinde bir ibadet oluveriyor. Aslında böyleleri için bütün ibadetler şükür mahiyetine geliyor. Hz. Resulullah'ın ''şükreden bir kul olmayayım mı?'' dediği nokta bu olabilir mi? Allah her şeyin en doğrusunu bilendir..