kalbin zümrüt tepesi
Profesör
Dun "sevgililer gunu"ydu. Sadece iki insan arasindaki sevgiyi hatirlama adina bir gun bu. Bir de ticarî bir yonu var. Hediyelesmeler piyasayi birkac gunlugune de olsa canlandiriyor.
Aslinda sevgi, gercek anlamiyla tam da su yuzyilda aradigimiz tek hazine, tek servet. Kendisine ihtiyac hissedilen en buyuk deger... Sadece sozcuklerde kalan, ihanetlerle, yalanlarla bilmem kac defa hancerlenen, nefretlere donusen sevgiler neredeyse evliliklerin, dostluklarin en buyuk zehiri oldu.
Guvenilmezlerin sadece avda kullandiklari; yildizlari, gokyuzunu bile sahteliklerine malzeme yaptiklari kandirmacanin adi sevgi olabilir mi?
Bir de sevgi tekeli kurmak isteyenler var.Kimse vatani onlardan cok sevemez... Kimse halki onlardan cok dusunemez.Halbuki milli servetler onlarin gozleri onunde yagmalanir, faturasi halka cikartilan banka hortumlamalari onlarin gozunun icine baka baka yapilir.Ayrimciligin dik âlâsini onlar yapar, rusvetleri onlar taksim eder, bulunduklari makamlarin imkânlarina ragmen yolsuzluklarin icinde onlar yuzerler. Asrin vebasi aslinda, sevgiye inancsizliktir. Soyledigini yapmayan, soyledigini yasamayan, soyledigini temsil etmeyen ne cok insan var gunumuzde... Sevgiyi asrimizda insanligin gundemine temsil ile getiren insan Fethullah Gulen'dir. Onun tavsiyeleriyle dunyanin dort bir yanina yayilan Turk okullarinin bir adi da sevgi okullaridir. Evet bu okullarda kin ve nefret yerine, Yaradan'dan oturu insani sevme, yaratilani sevme, tabiati, cevreyi, agaci, cicegi, hayvani sevme destanlari yaziliyor. "Muhabbet Asri"nin fidanlari yetisiyor. Toktamis Ates Hoca'nin onsozunu yazdigi Insanin Ozundeki Sevgi kitabini okuyunca o asir gozlerinizde, ufuklarinizda nasil da tulleniyor. Adeta muhabbet fedailerinin ayak seslerini duyuyorsunuz.
Muhterem Fethullah Gulen sayesinde hatirliyoruz ki, sevgi, dunyaya gelen her varlikta en esasli unsur, en parlak nur ve en buyuk kuvvettir.
Bu asirda insanlik bir kuvvet kullanacaksa bu sevgidir. Zira sevginin acamayacagi kapi yoktur. Sevginin yenemeyecegi hasim yoktur.
Bir de insan olmayi savunmuyor muyuz? Pekiyi nasil yukselecegiz insanliga?
Ancak sevgidir ki, butunlestigi her ruhu yukseltir.
Insanogluna ait en yuksek duygu nedir? Baskalari icin yasamaktir. Hele baskalari icin yasamanin enayilik sayildigi gunumuzde yasamayi degil yasatmayi secmek bir zirve degil midir? Bir ruh yuceligi degil midir? Iste bu duygunun kaynagi da sadece sevgidir. Bu yuzden baskalari icin yasayanlar en buyuk kahramanlardir. Onlar sevgi kahramanlaridir.
Muhabbet fedaileri ayni zamanda sevgi kahramanlari oldugu icin, merhamet, affedicilik, sefkat, hosgoru, tevazu onlarin artik karakteri haline gelmistir. Huy degismez denir ya, sevgi huylari degistirir. Sevgi, insani, insanliga cagirir. Insanlardan bir insan olmaya cagirir. Calim, hava, buyukluk, kabalik sevmeyle, sevilmeyle yok olur. Herkesi sevmeyen sevilmeye de lâyik degildir. Baskalarini affetmeyenin af beklemeye de hakki yoktur.
Sevmesini bilirsen ancak, kotulukleri iyilikle savarsin... Sevmesini bilirsen ancak, gorgusuzce muamelelere aldiris etmezsin... Sevmesini bilirsen ancak, musamaha yolunu secebilirsin... Bize bu dunyada yasamayi haram etmeye calisanlar sevgisizlerdir. Sevgi nasipsizleri yuzundendir akittigimiz yaslar, cektigimiz acilar, cileler. Ama gelecegin aydinlik dunyasini sevgi kahramanlari kuracaktir. 21. yuzyil "once insan" diyen bu kahramanlar sayesinde sevgi yuzyili olacaktir. Insanca yasanabilir bir dunyayi; hosgoru esintileriyle, rengârenk cicekler acan, meyvelere duran baharlara onlar tasiyacaktir.
15/02/2007 alıntı
Aslinda sevgi, gercek anlamiyla tam da su yuzyilda aradigimiz tek hazine, tek servet. Kendisine ihtiyac hissedilen en buyuk deger... Sadece sozcuklerde kalan, ihanetlerle, yalanlarla bilmem kac defa hancerlenen, nefretlere donusen sevgiler neredeyse evliliklerin, dostluklarin en buyuk zehiri oldu.
Guvenilmezlerin sadece avda kullandiklari; yildizlari, gokyuzunu bile sahteliklerine malzeme yaptiklari kandirmacanin adi sevgi olabilir mi?
Bir de sevgi tekeli kurmak isteyenler var.Kimse vatani onlardan cok sevemez... Kimse halki onlardan cok dusunemez.Halbuki milli servetler onlarin gozleri onunde yagmalanir, faturasi halka cikartilan banka hortumlamalari onlarin gozunun icine baka baka yapilir.Ayrimciligin dik âlâsini onlar yapar, rusvetleri onlar taksim eder, bulunduklari makamlarin imkânlarina ragmen yolsuzluklarin icinde onlar yuzerler. Asrin vebasi aslinda, sevgiye inancsizliktir. Soyledigini yapmayan, soyledigini yasamayan, soyledigini temsil etmeyen ne cok insan var gunumuzde... Sevgiyi asrimizda insanligin gundemine temsil ile getiren insan Fethullah Gulen'dir. Onun tavsiyeleriyle dunyanin dort bir yanina yayilan Turk okullarinin bir adi da sevgi okullaridir. Evet bu okullarda kin ve nefret yerine, Yaradan'dan oturu insani sevme, yaratilani sevme, tabiati, cevreyi, agaci, cicegi, hayvani sevme destanlari yaziliyor. "Muhabbet Asri"nin fidanlari yetisiyor. Toktamis Ates Hoca'nin onsozunu yazdigi Insanin Ozundeki Sevgi kitabini okuyunca o asir gozlerinizde, ufuklarinizda nasil da tulleniyor. Adeta muhabbet fedailerinin ayak seslerini duyuyorsunuz.
Muhterem Fethullah Gulen sayesinde hatirliyoruz ki, sevgi, dunyaya gelen her varlikta en esasli unsur, en parlak nur ve en buyuk kuvvettir.
Bu asirda insanlik bir kuvvet kullanacaksa bu sevgidir. Zira sevginin acamayacagi kapi yoktur. Sevginin yenemeyecegi hasim yoktur.
Bir de insan olmayi savunmuyor muyuz? Pekiyi nasil yukselecegiz insanliga?
Ancak sevgidir ki, butunlestigi her ruhu yukseltir.
Insanogluna ait en yuksek duygu nedir? Baskalari icin yasamaktir. Hele baskalari icin yasamanin enayilik sayildigi gunumuzde yasamayi degil yasatmayi secmek bir zirve degil midir? Bir ruh yuceligi degil midir? Iste bu duygunun kaynagi da sadece sevgidir. Bu yuzden baskalari icin yasayanlar en buyuk kahramanlardir. Onlar sevgi kahramanlaridir.
Muhabbet fedaileri ayni zamanda sevgi kahramanlari oldugu icin, merhamet, affedicilik, sefkat, hosgoru, tevazu onlarin artik karakteri haline gelmistir. Huy degismez denir ya, sevgi huylari degistirir. Sevgi, insani, insanliga cagirir. Insanlardan bir insan olmaya cagirir. Calim, hava, buyukluk, kabalik sevmeyle, sevilmeyle yok olur. Herkesi sevmeyen sevilmeye de lâyik degildir. Baskalarini affetmeyenin af beklemeye de hakki yoktur.
Sevmesini bilirsen ancak, kotulukleri iyilikle savarsin... Sevmesini bilirsen ancak, gorgusuzce muamelelere aldiris etmezsin... Sevmesini bilirsen ancak, musamaha yolunu secebilirsin... Bize bu dunyada yasamayi haram etmeye calisanlar sevgisizlerdir. Sevgi nasipsizleri yuzundendir akittigimiz yaslar, cektigimiz acilar, cileler. Ama gelecegin aydinlik dunyasini sevgi kahramanlari kuracaktir. 21. yuzyil "once insan" diyen bu kahramanlar sayesinde sevgi yuzyili olacaktir. Insanca yasanabilir bir dunyayi; hosgoru esintileriyle, rengârenk cicekler acan, meyvelere duran baharlara onlar tasiyacaktir.
15/02/2007 alıntı