Yılmaz Odabaşı Şiirleri

izem · 28 May 2007

konuşsam sessizlik/gitsem ayrılık

Resmin rehindir gurbetimde.
Gurbetimde sesleri aşındırmış kimliksiz bir kasaba
ve senin kederini ıslatan o yağmurlar rehin.

Alnı özlemle dağınık bir akşam getirdim sana.
Sar, büyüt ellerinle, konuk et sıcaklığına;
konuk et kanatları kanatılmış
kuşlar getirdim sana...

Ve akşam bir kez daha;
saçlarını topla ve dağıt sesini rüzgarlara!
"Bir of çeksen karşıki dağlar yıkılır":
Çekmiyorsun!

Akarsuları imrendiren yüzün de,
sabahçı kahveler de biliyor:
Görüşmeyeli yorgunum
yıkık kentler kanadı sevinçlerimle.

Görüşmeyeli ya sen nasılsın,
adım, adresim durur mu defterinde?

Şimdi Siirtte koyun kokulu bir gecedeyim:
beynimde iklimsiz papatyalar
ve kuşatılmış bir akşam duruyor penceremde;
sokakların gün batınca neden boşaldığını
ve yüreğimin neden kabardığını bilmiyorum
konuşsam sessizlik / gitsem ayrılık...
Şimdi kıpırtısız yasladım göğsümü boğulmuş güne,

Al bu çağrıları sulara göm, o uzak sulara,
gurbetini rehnetme özlemimde...

alıntı

gokce_kız · 28 May 2007

Ellerine sağlık İzem abla...

Berke · 28 May 2007

Al bu çağrıları sulara göm, o uzak sulara,
gurbetini rehnetme özlemimde...
Eline sağlık İzem.

zübeyde · 28 May 2007

emegine saglık kardeş

"Bir of çeksen karşıki dağlar yıkılır":
Çekmiyorsun!

aHuZaR · 27 Kas 2007

biz bu kentlere sığdık dabu kentler bize sığmadı asiyave bir çığlık gibi günlerin çarmıhındaarttıkça yalnız, sustukça silik…
ay ışığı gölgeleri büyüttüson kuşlar da vuruldular dağlardayakamozları söndü sahillerin, ışıkları evlerinçağın vebalı gövdesindebir hayalet gibi gölgemizde yalnızlıkkaldık…
kırık bardaklar gibiiçilmiş sulardan geride buruk bardaklar gibi…

düşler artık ölü çocuklar doğuruyorsasevgiler boğduruluyorsa kürtajlardave daha eskimemiş tüfeklerleordusu bozguna uğramış askerler gibi kalıpbozuk paralar gibi yuvarlanıyorsak kaldırımlardabir bedeli vardır elbet cennetini çaldırmanınömrünü piç bir bebek gibibırakmanınbulvarlarabozgunlarave yanlış yalan aşklara;bir bedelibu kuşatmaların, ilkyazları kurşunlatmaların…
biz bu kentlere sığdık aslındabu kentler bize sığmadı asiyaah son kuşlar da vuruldular dağlarda!

ay ışığı gölgeleri büyüttümutluluk oyununda geç kalan ölü kuşlara geldimgeldim…kırık bardaklar gibiiçilmiş sulardan geride buruk bardaklar gibive ömürlerimizde bin kasvetle upuzunsefalet seferlerinin ayazıbelki de yalnız gezeceğiz artık kimbilirbatan gemiler gibi yiten aşklardan geridekalan her kışı, güzü ve yazıay ışığı gölgeleri büyüttüayrılıklar eskidi…biz eskidikaşk bize küstü asiya…

belki de uzun sürecek bu bozgunun saçağındasen şarkılarını sesine yaslave bırak beni de usulcabir apansız yalnızlığa!ay ışığı gölgeleri büyüttübüyüdü ölümve biz küçüldük asiya…

Yılmaz Odabaşı

mina · 5 Ara 2007

Ey Hayat

Ey Hayat
E y h a y a t, s e n ş a v k ı s u l a r d a b i r d o l u n a y s ı n.
A s l ı n d a y o k u m b e n b u o y u n d a,
ö m r ü m b e n i y o k s a y s ı n…

Yaşam bir ıstaka;
gelir vurur ömrünün coşkusuna.
Hani tutulur dilin,
konuşamazsın…

Tırmandıkça yücelir dağlar.
Sen mağlupsun sen ıssız
ve kalbinde kuşların gömütlüğü;
tutunamazsın!

Eloğlu sevdalardan dem tutar,
aşk büyütür yıldızlardan;
senin ise düşlerin yasak,
dokunamazsın...

Birini sevmişsindir geçen yıllarda.
Açık bir yara gibidir hâlâ.
Hâlâ ne çok özlersin onu,
ağlayamazsın…

Yolunda köprüler çürür.
Sesin, sessizlik sanki bir uğultuda.
Savurur hayat kül eyler seni,
doğrulamazsın!

Yapayalnız bir ünlemsin
dünyayı ıslatan şu yağmurlarda.
Her şey çeker ve iter,
anlatamazsın...

Yaşam bir ıstaka,
gelir vurur işte ömrünün coşkusuna.
Sesinde çığlıklar boğulur ama,
bağıramazsın…

Sonra vakt erişir, toprak gülümser sana;
upuzun bir ömrün ortasında
ne hayata ne ölüme
yakışamazsın…

Yazdırmalısın mezar taşına:
Ey hayat, sen şavkı sularda bir dolunaysın,
aslında hiç olmadım ben bu oyunda
ömrüm beni yok saysın…

Yılmaz Odabaşı

nekwa · 20 Ağu 2009

~~İyiki Varsın Bu Düşte~~

nehirler yarışır, çağıldar gözlerinde
o nehirler benim nehirlerimdir
aşk
ki azar azar benim yerimdir
üşüyorsam, sokaktaysam, yalnızsam
gözlerin ey yâr benim evimdir

/vurulup düştükçe, düştükçe seni sevmekten caymayacağım
gece insin, el ayak çekilsin gelip kapında ağlayacağım!/

iyi ki bu sestesin
dünyayı ısıtan nefestesin
bir haydut gibi gezinirim kapında
kalbimde tutuşan ateştesin…

II
rüzgârlar savrulur, uğuldar gözlerinde
o rüzgârlar benim rüzgârlarımdır
aşk
ki azar azar benim yerimdir
suskunsam, bozgunsam, bulutsuzsam
gözlerin ey yâr benim evimdir

iyi ki bu düştesin
her sabah ışıyan güneştesin
iyi ki yoksuluz bulutlar gibi
soğuyan dünyada sımsıcak fırınlar gibi

/vurulup düştükçe, düştükçe sana koşmaktan caymayacağım
gece insin, el ayak çekilsin gelip kapında ağlayacağım!/

Yılmaz Odabaşı

Black Angel · 20 Ağu 2009

/vurulup düştükçe, düştükçe seni sevmekten caymayacağım
gece insin, el ayak çekilsin gelip kapında ağlayacağım!/

süperr yüreğine sağlıkk nekwamm ...

Azra · 5 Eki 2009

İyi Ki Bu Düştesin...

Nehirler yarışır, çağıldar gözlerinde
o nehirler benim nehirlerimdir…

Aşk
ki azar azar benim yerimdir.
Üşüyorsam, sokaktaysam, yalnızsam,
gözlerin ey yâr, benim evimdir…

/Vurulup düştükçe…
Düştükçe seni sevmekten caymayacağım;
gece insin, el ayak çekilsin gelip kapında ağlayacağım…/

İyi ki bu sestesin.
Dünyayı ısıtan nefestesin.
Bir haydut gibi gezinirim kapında.
Kalbimde tutuşan ateştesin…

II
Rüzgârlar uğuldar, savrulur gözlerinde.
O rüzgârlar benim rüzgârlarımdır.

Aşk
ki azar azar benim yerimdir.
Suskunsam, bozgunsam, bulutsuzsam,
gözlerin ey yâr benim evimdir

İyi ki bu düştesin.
Her sabah ışıyan güneştesin.
İyi ki yoksuluz bulutlar gibi
Bu soğuyan dünyada sımsıcak fırınlar gibi…

/Vurulup düştükçe…
Düştükçe sana koşmaktan caymayacağım.
Gece insin, el ayak çekilsin gelip kapında ağlayacağım…/

Yılmaz Odabaşı

eylül · 13 Nis 2010

Sakla yamalarını kalbim

ne gül
ne yarın!

gül,
küle karılmış günlerin tortusunda
yarın,
vurulmuş yatıyor bugünün avlusunda

sakla yamalarını kalbim...

insanlar büyüdükçe günler kısalırlar
günlerimiz gibi aşklarımız da
yittikleri duraklarda kalırlar

sakla yamalarını kalbim...

kendini bıçak gibi ışıyan yeni güne bağışla
yürü, arkana bakma, ama umursa
bazen anılara en çok yakışan elbise
birkaç damla gözyaşıdır unutma...

Yılmaz Odabaşı

Meryem · 24 Nis 2010

Kuşlarım Vuruldu

Kuşlarım Vuruldu

Kuşlar mıydı, ben miydim ölen gerçekten
Yoruldum her sabah yeni bir kuşu yitirmekten…

Kuşlarım vuruldu kurak bir nehirle kaldım.
Alacakaranlıkta bu yetim şarkısıyla
döndüm dolaştım kendime vardım.
Dağlarım kurşunlandı, ayazlarda yıkandım.
Kuşlarım vuruldu çoktan kimsesiz kaldım...

Kuşlarım vuruldu, ömrüm paslandı, geçen yılları andım
ki rüzgârlar kadar çok karşılandım, çok uğurlandım…
Hızla dökerken yapraklarını kalbim,
gidip bir şarkının notasında saklandım.
Ama kuşlarım…
Kuşlarım vuruldu çoktan kimsesiz kaldım...

Kuşlarım vuruldu, kalbim dağlandı, o ah aşklara yandım.
Yas tutan şu dünyanın kalabalığında
gelenler gittiler gölgemle kaldım.
Çek git yolumdan kalbim artık uslandım!
Ama kuşlarım…
Kuşlarım vuruldu çoktan kimsesiz kaldım…

Yılmaz Odabaşı

Ecrin · 24 Nis 2010

:flw:flw:flw:flw:flw:flw:flw:flw:flw:flw:flw:flw:flw:flw:flw

Kuşlarım vuruldu, kalbim dağlandı, o ah aşklara yandım.
Yas tutan şu dünyanın kalabalığında
gelenler gittiler gölgemle kaldım.
Çek git yolumdan kalbim artık uslandım!
Ama kuşlarım…
Kuşlarım vuruldu çoktan kimsesiz kaldım…

:flw:flw:flw:flw:flw:flw:flw:flw:flw:flw:flw:flw:flw:flw:flw

:flw

Yılmaz Odabaşı Şiirleri

izem

Asistan

gokce_kız

Doçent

Berke

Kıdemli Üye

zübeyde

Doçent

aHuZaR

Can kayıp can firarda

mina

Üye

nekwa

Kalbim seninle =)

Black Angel

ASENA 61

Azra

Eylül yüzlü kız...

eylül

Veled-i kalbî

Meryem

Komplike

Ecrin

'Bâd-ı Sabâ..'