Abdulkadir Geylanî'nin Ğunyesi'ne tahrifatlar yapılmış mıdır?

Kurtubi' Alıntı:

Ahter , Bursevî'nin Kürtler hakkındaki beyanı , konusunu biliyor musun?

Genişletmek için tıkla ...

Kürtlerin müslüman olmayacağı gibi bir şey mi söylemiş..bende bütün ciltleri yok.nette tefsir varsa bakmamk lazım.

Ahter' Alıntı:

Kürtlerin müslüman olmayacağı gibi bir şey mi söylemiş.bende bütün ciltleri yok.nette tefsir varsa bakmamk lazım.

Genişletmek için tıkla ...

Bak simdi bu bir söz degil mi dogru ise alinip vede tasdik olunur ve yok böyle degil de o zaman ne alinir ne de makbul ve muteber olur.

Ahter' Alıntı:

Kürtlerin müslüman olmayacağı gibi bir şey mi söylemiş..bende bütün ciltleri yok.nette tefsir varsa bakmamk lazım.

Genişletmek için tıkla ...

إذا قرعت شبهته بالحجة القاطعة وافتضح لا يبقى له مفزع إلا المناصبة واتفقت كلمتهم على إحراقه لأنه أشد العقوبات.
وقال ابن عمر رضي الله عنهما : إن الذي أشار بإحراقه رجل من أعراب العجم يعني من الأكراد ولعمري أنهم لفي فسادهم وجفائهم وغلوهم في تعذيب الناس بعد يقدمون ولا ينفكون عنذلك ما ترى للإسلام الذي هو دين إبراهيم الخليل عليهم أثراً في خلق ولا عمل خلقهم نهب أموال المسلمين وعلمهم ظلم وسرقة وقتل وقطع الطريق والله ما هؤلاء بأهل الملة الغراء لا كثر الله في الناس مثل هؤلاء إياك والمصاحبة بأصلحهم والمرور ببلادهم {وَانصُرُوا ءَالِهَتَكُمْ} بالانتقام لها {إِن كُنتُمْ فَـاعِلِينَ} أمراً في إهلاكه يعني أن الإحراق هو المعتد به في هذا الباب.

Hayatıma yemin ederim ki, insanlara cefa ve eziyet vermelerinde şimdi de ileri gidiyor ve ondan ayrılmıyorlar. Halil İbrahim’in dini olan İslâmiyet’in ahlakından ve amelinden onlar üzerinde bir eser göremezsin. Kürtlerin ahlakları onların mallarını talan etmektir. İşleri zulümdür, hırsızlıktır, öldürmektir ve yol kesmektir. Vallahi bunlar, yani Kürtler Müslüman değildir. Allah, insanlar arasında bunların benzerlerini çok etmesin. Sakın bunların en Salihleriyle bile arkadaşlık etmeyin ve bunların bastığı toprağa da basmayın!

Kurtubi' Alıntı:

Vallahi bunlar,yani Kürtler Müslüman değildir.

Genişletmek için tıkla ...

Burda ki söz sabit ve de adeta bir tekid eder gibi sözünün girisinde o bunu kuvvetli kilmak icin de yemin le buyurmus.

Buna göre daha önce dedigim gibi o irk ehli iman olmadigini da vurgulamis olur.

ALI25' Alıntı:

Burda ki söz sabit ve de adeta bir tekid eder gibi sözünün girisinde o bunu kuvvetli kilmak icin de yemin le buyurmus.

Buna göre daha önce dedigim gibi o irk ehli iman olmadigini da vurgulamis olur.

Genişletmek için tıkla ...

Onun bu sözleri kullanmasının sebebi, rivayete göre, Hz. İbrahim’in ateşte yakılması fikrini ortaya atan kişinin güya Kürt asıllı olmasıdır. Farklı rivayetler de vardır malumunuz…

Oysa bir Arap asıllı olan Ebu Cehil, Ebu Leheb ve benzeri kâfirler yüzünden, koskoca bir Arap milletini-âlemini tamamen suçlu görmek, iman şuuruyla bağdaşmaz. Bu değerlendirme İslâmî ölçülere uymaz.

Kurtubi' Alıntı:

Onun bu sözleri kullanmasının sebebi,rivayete göre,Hz.İbrahim’in ateşte yakılması fikrini ortaya atan kişinin güya Kürt asıllı olmasıdır.

Genişletmek için tıkla ...

Bir sey olarak bu su acidan degerlendirmeli bu mümkün olarak gibi ve nedir bir mümkün vucud cinsinden olur.

Ve sonra bunun varligi da bir soru isareti olur vakia olarak dan.

Vede farz edelim ki öyle denilmis olsa bilene bundan yolla cikip da bütün bir kavmi ehli küfür demek ve de kabul etmek de neye göre bir mümkün olur ki?.

Bursevi bu konuda hata yaptığı görülüyor..Nette bilgiler var.Lakin tefsirindeki güzellikler bununla gölgelenmemeli..

Her ilim dalında kendisinden sonra gelenlere iz açıp yol gösteren, rehberlik ve kaynaklık eden çalışmalar vardır. Konuyu Tefsir sahasına inhisar ettirerek örneklendirecek olursak, ez-Zemahşerî’nin el-Keşşâf’ı, Fahruddîn er-Râzî’nin Mefâtihu’l-Gayb’ı ve Ebû Hayyân’ın el-Bahru’l-Muhît’inin dirayet tefsirleri, et-Taberî’nin Câmi’u’l-Beyân’ı ve İbn Kesîr’in Tefsîru’l-Kur’âni’l-Azîm’inin rivayet tefsirleri üzerindeki etkisi malum ve müsellemdir. İşarî/Tasavvufî tefsirler arasında da –mütekaddimuna ait eserleri hariç tutarak söylersek– İsmail Hakkı Bursevî’nin Rûhu’l-Beyân’ı böyle bir özelliğe sahiptir. Kendisinden sonra kaleme alınmış birçok eserde Rûhu’l-Beyân’ın izi ve etkisi vardır.17. asır ricalinden olan İsmail Hakkı Bursevî (rh.a), 20 seneyi aşkın bir zamanda tamamladığı tefsirinde ayetlerin bütün vecihleri üzerinde durmamış, bunun yerine kolay anlaşılacak sade bir tefsir tarzını benimsemiştir. Eserinde bol miktarda nasihat, terğib, öğüt ve ibret ağırlıklı kıssalar, Farsça beyitler ve Tasavvufî eserlerden alıntılar vardır.Her ne kadar Tasavvufî/işarî tefsir kategorisinin tipik örneklerinden ise de, Rûhu’l-Beyân’da Kur’an’ın Kur’an’la, Sünnet’le ve Sahabe ve Tabiun akvaliyle tefsirine de riayet edilmiştir. Bu bakımdan onun hem rivayet hem de dirayet tefsiri olduğunu söylemek mümkündür.Şu kadar ki, ihtiva ettiği bazı rivayetler dolayısıyla Rûhu’l-Beyân’ın, el-Kevserî ve Abdülfettâh Ebû Gudde gibi Hadis sahasının otoritesi olan ulema tarafından eleştiri konusu yapıldığını görüyoruz. Eserin çevirisinin başında yer alan “İsmail Hakkı Bursevî Hazretlerinin Hayatı ve Eserleri” isimli çalışmasında Dr. Ali Namlı da bu noktaya dikkat çekmiş ve Ebû Gudde’nin, Bursevî hakkında kullandığı “Lâ yede lehû bi ilmi’l-Hadîs” (Hadis ilminde birikimi yoktur) ifadesine itiraz ederek bu tenkidin mübalağalı olduğunu söylemiştir. Ardından da onun, İbn Hacer’in Nuhbetü’l-Fiker’ini şerh ettiğini hatırlatmış ve meselenin, Bursevî’nin Muhaddisler tarafından belirlenen Hadis Usulü kriterlerine riayet etmekle birlikte “keşf”i de hadis tesbit ve tashihinde bir kriter olarak benim semesinden kaynaklandığını söylemiştir.Hadis tesbit ve tashihinde “keşf”in belirleyici kılınıp kılınamayacağı, Ehl-i Tasavvuf ile Ehl-i Hadis arasında süregelen bir tartışmadır ve yukarıdaki problem de buradan kaynaklanmaktadır. Kısmetse ileride bu mesele üzerinde ayrıca dururuz…Rûhu’l-Beyân’ın çevirisinde dikkat çeken noktalara gelince, itina ile hazırlanmış fizik görüntü (cilt, sayfa düzeni, kapak, harf karakterleri vb.) konusunda söylenebilecekleri bir kenara bırakırsak, mütercimlerin, eserin aslında mevcut bazı yerleri faydadan hali olduğu düşüncesiyle tercüme etmeyip, dileyenleri cilt ve sayfa numarasını verdikleri yerlere havale ettikleri görülüyor. Birinci cildin başına yayınevi tarafından konan “sunuş” yazısında da okuyucu bu noktada uyarılıyor.Bu haliyle Rûhu’l-Beyân çevirisine, “tartışmak” ya da “eleştirmek” için değil de “öğüt ve ibret almak” için Kur’an tefsiri okumak isteyenlerin hedeflendiği bir eser özelliği kazandırılmış. Çeviride sağlanan akıcılığın da bu noktada önemli bir rol üstlendiğini özellikle belirtmek –dolayısıyla mütercimleri de ayrıca kutlamak– gerekiyor.Dr. Ebubekir Sifil