Abdurrahman Dilipak : Hz İsa Hristiyan Değildi

İran Yardım Gemilerinin Anlamı Üzerine...

İran nereye! / Abdurrahman Dilipak


Bir anda İran öne çıktı. Son haber şöyle: İsrail'le yaşanan gemi krizinin izleri silinmeden, bu sefer de İran, Gazze'ye yardım malzemesi taşıyan iki gemi gönderdi. Gemilerde İran Devrim Muhafızları'nın da bulunduğu tahmin ediliyor. Dahası birçok ülkeden sivil girişimciler, İsrail'in deniz ablukasını kaldırmamasına, Filistin yönetimi ve Mısır'ın karşı çıkmasına inat yeni yardım gemileri ile yola çıkma hazırlığında.. Abbas'ın Obama'dan ambargonun kaldırılmamasını talep ettiği iddiası bir anda Abbas yönetimini işbirlikçi konuma düşürdü ve FKÖ'de derin bir hüsrana sebeb oldu.. Gazze filosu, İsrail'le birlikte böylece FKÖ ve Mısır'ı da vurdu.. ABD'nin bu konuda nerede durduğunu zaman gösterecek..
Bu iş bana sanki İsrail'e yönelik dünyadaki yükselen öfkeyi gölgelemek için bir taktik gibi geldi.. Ama İsrail'in bu oyunu geri tepti.
Gazze ablukası kalkmadan İran'a yeni bir ambargo uygulanması gündeme geldi..
BM Güvenlik Konseyinin ambargo kararı, tam da Türkiye-Brezilya-İran arasında nükleer enerji konusunda işbirliği anlaşmasının yapılmasından hemen sonra geldi..
Aslında İran'ın Çin ve Rusya ile iyi ilişkileri var. Ama bu iki ülke de Güvenlik Konseyinde ABD ile birlikte hareket etme yoluna gitti.
İran, Rusya ve Çin arasındaki ilişkilerin bu oylama sebebi ile bozulacağını sanmıyorum.. Büyük ihtimalle bu ambargo kararı sadece kağıtlarda ve masada kalacak..
Zaten onun için Amerikan Kongresi ayrıca yeni bir ambargo planını hayata geçirmeye çalışıyor..
Bu karar, İran için bir uyarı anlamı taşıyor. Ama daha önemli bir başka yanı ise, "kızım sana söylüyorum gelinim sen dinle kabilinden nükleer enerji ve silah konusunda nükleer silah sahibi ülkelerin kararlılık gösterisi anlamı taşıyor..
Bu sonuç mesela Kuzey Kore ve Pakistan için de bir uyarı anlamı taşıyor..
Bu kararın bir başka boyutu daha var. Açıkça belirtilmese de bu karar, İsrail için de dolaylı bir uyarı anlamı taşıyor..
Bu kararın Viyana'daki Atom Enerjisi Komisyonu toplantısından hemen sonraya gelmesi önemli. Viyana'da İsrail'in nükleer kapasitesinin araştırılmasına karar verilmişti..
Eğer İsrail nükleer silaha sahibse ve Güvenlik Konseyi bu konuda sessiz kalmaya devam edecekse, bu, konseyin çifte standardını gözler önüne serecek.. Değilse İran'a uygulanan yaptırımların İsrail'e de uygulanması gerek.. Kaldı ki İran bu yönde çaba gösteriyor. İsrail ise bu kapasiteye sahip..
Eğer gerçekten İsrail'de atom bombası varsa (ki, bu konuda birçok kanıt var) bu silahları İsrail'e kim ve niçin verdi, ne zaman verildi ve kapasite ne? Nerede tutuluyor? Hangi fırlatma sistemine sahip ve nasıl korunuyor? Bunlar yeraltında stoklanmış olabileceği gibi, hava, deniz, denizaltı ve karada sabit ve mobil rampalara yüklenmiş olabilir..
Madem İran'ın Ankara'yı vuracak füze rampalarından söz ediliyor. Bu İsrail için de sözkonusu demektir. Hatta İsrail'in tehdit alanı Suudi topraklarını da kapsadığını söylemek sürpriz olmayacaktır.. Bu konuda malum medianın sessizliği de dikkat çekici..
Ambargo kararına İran'ın tepkisinin ne olacağını göreceğiz.. Gerilimin artmasından kaygı duyuluyor.. İsrail ve İran arasında meydan okumalar gündeme gelebilir.. Bu da Hizbullah'ın adından bundan sonra daha fazla söz edeceğimizi söyleyebiliriz.. İran-Suriye ilişkileri de yeninden gündeme gelecek demektir.. İran Türk sınırında terör faaliyetleri artabilir. İran-Irak sınır bölgesinde de bir hareketlilikten söz edebiliriz.
İran'ın Gazze'ye deniz gücü koruması altında insani yardım gönderme kararı da önemli.. Bu karar İsrail yanında Ürdün, Mısır ve Suudi Arabistan'ı da sıkıntıya sokacaktır.. İsrail'e karşı Gazze'ye Türkiye'den ve diğer batılı ülkelerden sonra İran da yardım gönderirken kimi Arap ülkelerinin sessizliği, onları psikolojik anlamda baskı altına alacaktır.. İran'ın bu tavrı Sudan gibi ülkeleri harekete geçmeye zorlarken, bölgedeki adı geçen ülkeleri saflarını belirlemeye, tavırlarını netleştirmeye zorlayacaktır.
İsrail İran'a karşı artık Türkiye'yi yanına alamayacak. Ankara'nın tavrı açık ve net. Bundan sonra hiçbir şey eskisi gibi olmayacak.. Türkiye'nin bu tavrı Irak üzerinde de etkisini gösterecektir.. İsrail ABD üzerinden Mısır ve Suudi Arabistan'ı yanına almaya çalışabilir. Ama böyle bir yakınlaşma, bu yönetimleri İslâm dünyasında yalnızlaştırabilir ve kendi kamuoyunun baskısına daha fazla maruz kalma sonucu doğurabilir.. İsrail, Şii-Sünni-Selefi çatışmasını, yine aynı şekilde bölgedeki etnik çatışmaları kışkırtma yoluna gidebilir..
Times'ın, İsrail'in İran'a Suudi Arabistan üzerinden vuracağı iddiası eğer gerçekse, bu Ortadoğu'da suların ciddi bir şekilde ısınacağı anlamına gelebilir.. İngiliz Times gazetesinin Körfez'deki askeri kaynaklara dayanarak verdiği haberde, ülkenin kuzeyindeki bu dar hava koridorunun kullanılmasının İran'daki hedeflere çok daha hızlı ulaşılmasına olanak sağladığı belirtilirken, Suudi Arabistan'ın savunma sistemini bu duruma uyarlamak için denemeler de yaptığı ifade edildi. Bu haberin İngilizler tarafından Amerikan ordusuna atfen verilmesi de ilginç. Bunun anlamı bu planın içinde ABD ve İngiltere'nin de olduğu anlamına gelebilir. Bu arada Suudi Arabistan'ın kuruluşundan beri, Suudi topraklarını İngiliz ordusuna açan kadim, temel bir anlaşmanın olduğunu da hatırlatalım.. Suudi toprakları Kuzeyde Irak koridoru için, orta kesimde de S. Arabia'nın körfeze açılan sınırından İran'a saldırı için kullanılması teknik olarak mümkün.. Ancak bu durum, Suudi Arabistan'ı İsrail'le birlikte İran'ın hedefine oturtmak anlamına gelir ki, İsrail bunu hac öncesi denemeye kalkarsa bu beraberinde çok daha derin ve köklü sorunları da beraberinde getirebilir. Hatta bir din savaşına dönüşebilir bu iş. Mehdilik, Mesihlik tartışmalarını da buna ekleyecek olursanız bu çatışma kıyamet savaşının provasına dönüşebilir.. Bu süreç İslâm-İsrail hesaplaşmasına dönüşebileceği gibi, Mehdi Mesih, Sünni-Şii-Vehhabi çatışmasını da tetikleyebilir.. Yemen üzerinden Suudi Arabistan'a yönelik silahlı eylemlerde de artış gözlenebilir.. Böyle bir çatışma Körfez ülkelerini zora sokacağı gibi, güvenlikleri açısından da, toplumsal anlamda da ciddi krizlere yol açacaktır.. Irak'taki hassas dengeler bu durumda daha da bozulabilir..
Neyse ki, şimdilik Suudi Dışişleri Bakanlığı iddiaları yalanladı ve "işgalci" dediği İsrail'e kendi toprakları üzerinden bir koridor açmayacaklarını söyledi..
İsrail'in Türkiye koridoruna alternatif olarak kullanacağı koridorun yankısı Türkiye koridorundan daha az maliyetli bir tercih olmayacaktır.. Bunun sonucu da ABD ve İngiltere açısından İsrail için bölgeyi ve hatta dünyayı ateşe atmak olacaktır.. Eğer tabii, ABD ve İngiltere ateşle oynadıklarının farkına varmazlarsa, gözleri görmez olur ve tutuşturmaya çalıştıkları bu ateşin kendilerini yakacağını görmezlerse..
İran bakalım Gazze'ye insani yardım adına, gerçekten 2 savaş gemisini Akdeniz'e sokacak mı? İsrail bu koridoru yardım gemilerine açacak mı, yoksa İran'a saldırmak için başka bir fırsat mı kollayacak ya da başka bir yol mu deneyecek?
Selâm ve dua ile..
VAKİT

Bu yaz “şeriat” gelebilir! - Abdurrahman Dilipak

Abdurrahman Dilipak - Vakit, [email protected], 2010-09-19

Bu yaz “şeriat” gelebilir! Evet evet, bu yaz şeriat gelebilir.. Bakın bu gidişle daha neler olabilir.. AK Parti hesapları, CHP, MHP, SP, BBP, DP ve daha bir çok parti için bakın bugün neler konuşuluyor..
AK Parti için en büyük risk, “Pekmeze üşüşen sinekler” sorunu.. Kazanan tarafta yer alarak, kendi çıkar ve siyasi geleceği adına AK Parti’yi tramplen tahtası olarak kullanmak isteyen çok olacak.. Kimi adaylıkla başlayıp bürokrasiye, biri belediyeye yatay geçiş yapmak isteyecek. Kimi “hizmeti karşılığı destek” isteyecek.. Kimi ise belli entelijansiyaların, derin yapıların Truva atı olarak partiye sızdırılmaya çalışacak..
Geçen gün Emre Aköz de yazdı. Bunlar gerçekten korkuyorlar..
Siz istediğiniz kadar “Şeriat ‘hukuk’ demektir” deyin. “Meşruiyetle aynı kökten gelir” deyin.. “Şeriat tehdit, tehlike değil, özgürlükler için teminatıdır” deyin, anlatamazsınız..
Ne Müslümanlıktan vazgeçerler, ne de Müslümanlığa razıdırlar..
Toktamış Ateş’e nasıl uçağa binmenin korkulacak bir tarafı olmadığını anlatamazsanız...
Eskiden Kuzey’den gelecek bir komünizm tehlikesi vardı. Her kış gelirdi. Hem de “buzlar çözülmeden”. Zira “Türk aleminin en büyük düşmanı komünistlikti ve her görüldüğü yerde ezilmeli” idi. Soğuk Savaş’ın generalleri öyle diyordu. Mustafa Kemal’i de Soğuk Savaş’ta cepheye sürdüler ve onun adına şehir meydanlarına bu kışkırtıcı tabelaları diktiler..
Şimdi de Güney’den şeriat tehlikesi bekleniyor. Hem de havalar ısınırken..
Bunlar doktorundan korkan çocuğa benziyor. Ya da celladına aşık mahkuma..
Ha! “Şeriat gelecek dertler bitecek” de değil. Şeriat geldi ve dertler bitmedi. Şeytan tatile çıkmadı! Şeytan sağdan, soldan, yukarıdan, aşağıdan, doğudan, batıdan, zayıf noktamızdan, güçlü sandığımız yerlerden saldırdı durdu.. Kıyamete kadar da saldırmaya devam edecek. Damarlarımızda dolaşacak, nefsimize taht kurup fırsat kollayacak.
Allah bizi mallarımız, canlarımız, sevdiklerimizle, kimi zaman artırarak, kimi zaman eksilterek imtihan edecektir.. Allah servet, güç ve iktidarı, halklar ve ülkeler arasında verip çevirecektir..
Siyaset, güven müessesesi değildir. Vekalet ve denetleme mekanizmasıdır. Kişi bu konuda kendi nefsine de güvenmeyecek.. Kendilerine servet, iktidar ve silah verdiğimiz insanların üzerinden gözümüzü eksik etmeyeceğiz..
“Bana güven, gerisini merak etme sen” diyene güvenmeyin.. Bizden birileri korkuyor. Neden, niçin, nasıl, haklı, haksız ayrı bir konu ama, korkuyorlar. Bunu göz önünde bulundurmamız gerek.. Sonra da bu korkuyu nasıl yenebiliriz, onun üzerinde düşünmemiz gerek..
Bana göre bu korku haksız. Bizim hakkımızda üretilen yalanların sebep olduğu bir korku bu.. “İrticayı istiladan daha tehlikeli ve zor bir mesele” olarak gören zihniyetin propagandasının eseri.. Ama durum bu.. Ve bu durumdan kurtulmaları zaman alacak.
Unutmayalım ki, bunlar kendilerini kapatıyorlar ve bu korkuyu üreten merkezlerin propaganda aleti olan kaynaklardan besleniyorlar..
Bu önemli bir şuuraltı. Suçluluk psikolojisi içindeler. Kendilerinin başörtüsü konusunda bize yaptıklarını, bizim hakkımızda düşündüklerini bizim kendileri için düşündüğümüzü ve bizim de kendilerine aynı şekilde davranacağımızı düşünüyorlar. Korkularının asıl sebebi bu.. Paniklemelerinin, saldırganlaşmalarının, öfkelerinin asıl sebebi bu gibi sanki.. Niran Ünsal durup dururken kafama sıkar giderim demiyor.. Bunlar gerçekten korkuyorlar.. Kenan Evren’in kafasına sıkma refleksi de aynı korkudan kaynaklanıyor.. Ya da, çocuklarına “Türkiye yaşanır bir ülke olmaktan çıktı, kendinize yaşamak için başka ülke bulun” diyen ‘Ergenekon’un emekli paşası’nın korkusu da aynı damardan besleniyor..
Fazıl Say’ın referandum konusundaki tepkisini biliyorsunuz. Kendi yandaşlarının yaptıklarını bir kenara bırakıp, “Evet baskısı faşizme döndü” diyorlar.. Sonuç karşısında bir hüsranı, çaresizliği yaşıyorlar.. Ülkeyi terk etmekten söz ediyorlar.
Öyle ya, “bidon kafalılar”, bu “göbeğini kaşıyan adamlar”la bir arada yaşamak onlar için bir kahıra dönüştü.. Onlara kalsa, bunlar insanlaşma aşamasını tamamlamamış canlılar.. Bırakın oy haklarını, yaşama hakları bile tartışmalı!
Kapıcının kızı doktor olacak, kendi de yaşlanınca o doktora muayene olacak! Bunu anlayamıyorlar, kabullenemiyorlar.. Hamalın oğlu gazeteci olacak ve kendilerini eleştirecek.. olacak şey mi bu..
“Kasımpaşalı Tayyip”, burun kıvırdıkları “İmam Tayyip” nasıl başbakan olabilir?.. Bunu anlayamıyorlar.. Bizim Tom Amca olmamızı istiyorlar.. Bunlar “Beyaz adam sendromu” yaşıyorlar.. Onlara göre, memleketin % 90’ı kara derili.. Umutlarını tümden kaybettiler.. Şimdi İlhan Kesici’ye umut bağladılar, Çiller’e umut bağladılar DP’yi harekete geçirmek için..
Keçeli, Haberal’ı Genel Başkan yapmaktan söz ediyor. Korkut Özal, Turgut Özal’ın katilinin derin devlet olduğunu söylüyor. Keçeli derin devletin adamı olmakla suçlanan Haberal’ı DP’ye genel başkan yapmaya çalışıyor, Özal orada Cindoruk’un yanında duruyor..
Kesici sağ için bir şanstı. Ama Demirel Kesici’yi siyaseten öldürdü. Kesici şimdi gidip sağa lider olamaz artık. Ama eğer CHP ile DP’yi birleştirmekten söz ediyorsanız, seçim ortaklığı düşünüyorsanız böyle bir misyon üslenebilir. Ama ortadan CHP+DP= -x çıkar. Yani böyle bir birliktelik sinerji üretmez, aksine (-) verir.. Benim tanıdığım Kesici de bu kadar “akılsız” biri değil..
Ahmet Özal’ın DP’deki görüntüsü, sağa lider olarak düşünülen CHP’deki görüntüsünden daha sakil. Belki, olsa olsa Güldal Mumcu’nun CHP’deki görüntüsüne ya da Ceyhan Mumcu’nun İP’de görüntüsüne benzer bir durum..
MHP’yi ne yapacaklar göreceğiz. Bahçeli ile bu iş olmayacak.. Bahçeli ile MHP barajı bile aşamaz.. CHP kendi içinde kavgalı. Kılıçdaroğlu gidecek. Sav da.. Baykal’ın Özkan’la buluşması boşuna değil. Sarıgül’ü de göreve çağırabilirler bu arada..
AK Parti’de bir sorun yok gibi gözüküyor. Ama SP’de sular durulmadı.. BBP’de de, MHP’den gelen gruplar, mevcut yönetim, Ülkücü kadrolar, yenilikçi kanat, hepsi bir arayış içinde.. Belki de Topçu’nun şansı da bu. Bu kanatların her biri, diğeri gelmesi diye Topçu’ya razı olabilir. Bir de SP’nin başına gelene bakıp, daha işin başında bölünüp parçalanmamak için iç hesaplaşmayı erteleyebilirler.. Keşke, Topçu yakaladığı rüzgarı kaybetmeden, muhtemel risklere kilitlenmeden önce yüzünü teşkilatına dönse, yeni fikirler ve aksiyonlarla ülkeyi, toplumu kucaklayıcı hamlelere girişse.. BBP, CHP ve SP; MHP’nin içine düştüğü çıkmazdan ders almalı..
Ama görünen o ki, MHP ve CHP daha şimdiden kendi içindeki bütünlüğü kaybetti. Referandum sürecindeki iddialarının saçmalıkları, gerçek dışılığı ortaya çıktıkça daha da gerileyecekler, dağılacaklar..
Memleketimden siyaset manzaraları böyle. Sahi, gerçekten bu yaz memlekete şeriat gelebilir mi?
Selam ve dua ile..

A.Dilipak:Bir İdeolojiyi Tabulaştırmak ve Putlaştırmak!


Siyasi bir ideolojiye içeriğini sorgulamadan imana mecbur bırakılmak nasıl bir aklın ürünü olabilir, anlamakta zorluk çekiyorum.. Bunun sırrını darbecilere, bu düzenlemeleri değiştirilemez ve tartışılamaz yapan zihniyete sormak gerek.. Bu bir ideolojiyi tabulaştırmak, putlaştırmak değilse nedir? Abdurrahman Dilipak’ın yorumu:



Bir ideolojiyi tabulaştırmak! / Abdurrahman DİLİPAK


Bu işi zorlamayın.. Açıklayamazsınız.. Tevil etmeye çalıştıkça daha da batarsınız..
Peki "TÜRK KELİMESİ, BİR IRKIN DEĞİL, HERKESİ KAPSAYAN MİLLETİN ORTAK ADIDIR". Böyle ise ben kimim?..
Kürtler Kürt olmasın diye, benim Türklüğümden vazgeçmem mi gerekiyor?.
Bu hüküm Anayasaya aykırı değilmiş. Ama gerçeğe aykırı, hukuka aykırı. Hani Anayasanın 90. maddesine göre, NORM HUKUK hükmündeydi ve yasalar uluslararası sözleşmelere aykırı yorumlanamazdı.. Danıştay, uluslararası sözleşmeleri referans alsaydı böyle bir karar veremezdi..
Hepiniz şapka giyeceksiniz kardeşim o zaman.. Yaşasın devletçilik.. Bey, efendi, hacı, hoca, paşa demek yasak..
Yasalara göre "langırt" da yasak. Balyoz'da bir generali "langırt oynuyor" diye fişlemişler. Şimdi bu fişlemenin mantığı daha iyi anlaşılıyor.. 1968'de yürürlüğe giren 1072 sayılı Rulet, Tilt, Langırt ve Benzeri Oyun Alet ve Makineleri Hakkındaki Kanun hatırlatıldı ve umuma açık yerlerde langırt oynatılmaması istendi. Polis de söz konusu turnuvayı düzenleyenler hakkında takibat başlattı. Kanuna göre langırt, kumar kapsamında değerlendiriliyor ve bir yıla kadar hapis, 5 bin liraya kadar da ağır para cezası öngörülüyor. Kanuna göre suçun tekrarı halinde ise cezalar bir misli artırılıyor. Ayrıca polis operasyonu ile ele geçirilen alet, makine ve bunların çalıştırılmasına yarayan tesisat ve paraların zapt ve müsadere edilmesi gerekiyor. Kanun bu gibi oyun oynanan yerlerin bir daha açılmamak üzere kapatılacağı hükmünü de içeriyor.
Yasa aynen şöyle: RULET, TİLT, LANGIRT VE BENZERİ OYUN ALET VE MAKİNALARI HAKKINDA KANUN. Kanun Numarası: 1072, Kanun Kabul Tarihi: 13/12/1968, Yayımlandığı Resmi Gazete Tarihi: 27/12/1968, Yayımlandığı Resmi Gazete Sayı: 13086. Madde 1 - Türk Ceza Kanununun 228. maddesinin kapsamı dışında kalsa bile umuma mahsus veya umuma açık yerlerde her ne ad altında olursa olsun kazanç kasdiyle oynanmasa dahi rulet, tilt, langırt ve benzeri baht ve talihe bağlı veya maharet istiyen, otomatik, yarı otomatik el veya ayakla kullanılan oyun alet veya makinaları ile benzerlerini bulundurmak veya çalıştırmak veya yurda sokmak yahut imal etmek yasaktır. Bu kanunun uygulanmasında spor kulüpleri, gençlik teşekkülleri ve dernekler umuma açık yer sayılır. Ancak 7470 sayılı T. C. Turizm Bankası Kanununun 18. maddesi hükümleri saklıdır. Madde 2- (Değişik madde: 23/01/2008-5728 S.K./325.mad) Bu Kanuna aykırı hareket edenler bir yıldan beş yıla kadar hapis ve yüz günden bin güne kadar adlî para cezası ile cezalandırılır. Madde 3- (Mülga madde: 23/01/2008-5728 S.K./578.mad), Madde 4- (Mülga madde: 23/01/2008-5728 S.K./578.mad), Madde 5- Bu kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer. Madde 6- Bu Kanunu Bakanlar Kurulu yürütür. (Neyse ki, bu yasa 2008'de değiştirilmiş)
Bu yasayı, bazı devrim yasaları ile kıyaslarsanız bu daha masum bir yasa. Şapka kanunu daha mı mantıklı mesela ve bugün kim şapka giyiyor? Uygulayabilir misiniz bu yasayı? Peki o zaman niye mevzuat içinde hâlâ böyle bir yasa yerini almaya devam ediyor?. Hadi o yasa o gün çıkartıldı, hangi akıl bunu bugüne taşır ve değiştirmeyi yasaklar, bana izah edebilir misiniz?
Hem "Hac yönetmeliği" yayınlayacak ve insanların nasıl hacı olacağını belirleyecek laik devlet, hem de hacı kelimesinin unvan olarak kullanımını yasaklayacak. Hocaları maaşa bağlayacak, ama hoca demeyi yasaklayacaksınız. Ve sonra da bütün bu saçmalıklara iman dayatır gibi, devrim yasalarına bağlılık andı içireceksiniz her sabah çocuklarımıza..
Nasıl bir çağdaşlık bu böyle! Bunun adı aymazlıktır. Ne bilime, bırakın ilmi, akla mugayir şeyler bunlar.. Hani yasalar uluslararası sözleşmelere aykırı yorumlanamazdı?
Solcu, çağdaş, demokrat CHP ne yapıyor bu hususta? Ne diyor?. Hâlâ devrimlerin yılmaz savunuculuğunu yapmaya devam mı?
Bu bize darbe dönemlerinin mirası. Darbecilerin bunları koruma ve kollama inadını hangi mantıkla açıklıyorlar bilmiyorum.. Siyasi bir ideolojiye içeriğini sorgulamadan imana mecbur bırakılmak nasıl bir aklın ürünü olabilir, anlamakta zorluk çekiyorum.. Bunun sırrını darbecilere, bu düzenlemeleri değiştirilemez ve tartışılamaz yapan zihniyete sormak gerek.. Bu bir ideolojiyi tabulaştırmak, putlaştırmak değilse nedir?
Danıştay neye karar verdi? Bu kararı verirken, yüzünü hukuka, bilime, akla mı, yoksa yasalarla korunan tabulara mı döndü?. Belki de yapması gereken, bu düzenlemeyi, AYM'ye göndermekti.. Ama yapmadı. Ama bir gün bu da olacak. CHP, militaristler, Kemalistler, ADD, ÇYDD istemese de.
O and da kalkacak bir gün.. Bunu kendi halkınıza da, dünyaya da açıklayamazsınız.. Böyle bir and, ancak militarist, totaliter rejimlerde olabilir. Türkiye normalleştiğinde bu tür yasalar olmayacak.. Bunun bize kimlerden miras kaldığı belli..
Selam ve dua ile..
YENİ AKİT

A. Dilipak:Futbol ve Siyaset

19 Mayıs
http://www.addthis.com/bookmark.php...f&pre=http://www.timeturk.com/tr/makale/&tt=0http://www.addthis.com/bookmark.php...f&pre=http://www.timeturk.com/tr/makale/&tt=0http://www.addthis.com/bookmark.php...f&pre=http://www.timeturk.com/tr/makale/&tt=0




“Atatürk’ü Anma Gençlik ve Spor Bayramı”.

Birileri nereden uyduruyorsa, bu günü Kurtuluş Savaşı’nın başlangıcı kabul ediyor..
19 Mayıs 1919’da, Mustafa Kemal Atatürk, Bandırma Vapuru ile Samsun’a çıkmış. Niye yola çıktığı gün değil de Samsun’a vardığı gün?. Arada gemi Sinop’a uğradı. Ya da niye Kastamonu’ya vardığı gün değil? Bunun bir mantığı olmalı.
Gerçekten Mustafa Kemal Samsun’a 19 Mayıs’ta mı çıktı? “Bandırma gemisi nerede” diye sormayacağım, peki seyir defteri nerede? Kim niye bu defteri yok etti, bana söyleyebilir misiniz?
Suç duyurusunda bulundum ama kimse soruşturmuyor..

Gemi İstanbul’dan yola çıkarken gemiye gelen İngiliz komiserinin teftiş sonrası gemi defterine vurduğu damga ile ilgili değil tek merakım..
Geminin 19 Mayıs önceki seyrü sefaini, 19 Mayıs sonrası üstlendiği görevler ve İstanbul’dan Samsun’a yolculuğun ayrıntıları.
Ama, birileri bu defteri de gemiyle birlikte yok etti. Mustafa Kemal’in vasiyeti gibi o da Çankaya’da, Genelkurmay’ın kozmik odalarında, Mason localarından birinin “emanet sandığı”nda muhafaza ediliyor olabilir.
19 Mayıs, 1938 yılına kadar 19 yıl kimsenin umuru olmamıştır. Ve ilk kez, 20 Haziran 1938’de bu gün kanunla bayramlaşmıştır. M. Altan’ın ifadesi ile “Meclis’in açılışından 18, Cumhuriyet’in ilanından da 15 yıl sonra kutlamaya başlamışız.”
Daha önce “Gençlik ve Spor Bayramı” olarak kutlanan bu ulusal bayramın adı 12 Eylül darbesinden sonra “Atatürk’ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramı” olarak değiştirildi. Yani 12 Eylül’ün darbeci paşaları bu günün de geni ile oynadılar. Anayasa değişikliğinin ardından aslında bir kararın aynı şekilde yok hükmüne getirilmesi gerek.
Mümtazer Türköne’ye göre 19 Mayıs kutlamaları 1932’nin faşist İtalya’sından alınma. Bakın bakalım, “Dağ başını duman almış”ı nereden almışız. İtalyanların Kara Gömleklileri varsa bizim de “Grizedliler”imiz var. Yavru kurdumuz var. “Gürbüz Türk”lerimiz var.. Bu Kazım Karabekir’e sormak gerek bu Himaye-i İtfalin himayesindeki “Gürbüzler” kim diye.. “Dersim’in kayıp kızları”ndan sonra bir gün bu “kayıp erkek çocukları” “Gürbüzler”i de araştırır belki birileri..
Genelkurmay Başkanı’nın resmi tarihe alternatif bu tarih tezlerinin basında böyle “uluorta” tartışılmasından duyduğu kaygının sebebini anlıyorum..
Selim Sırrı Tarcan, bugünkü 19 Mayıs Gençlik ve Spor Bayramı’nın esasını teşkil eden Jimnastik Şenlikleri’nin Türkiye’de ilk defa düzenlenmesini sağlar. Spor üzerine teorik ve uygulamaya ilişkin önerilerini “Gürbüz Türk” dergisinde yayınlar. Tarcan’ın nereden geldiğine, bu makalelerinin referans bilgilerinin hangi ülkenin resmi yayınlarından tercüme edildiğine de bakmak gerek aslında..
O yıllar Kemalist kadroların, Normandiya köylüleri gibi, Anadolu yaylalarında, ayakları ile şaraplık üzüm ezen Türk kadınları aradığı yıllardır.. Musolini’nin “terbiye diktatörlüğü”ne hayrandırlar. Hitler’in doğum gününü kutlamadan dönerken bıyıklarının yarısı gitmiştir. Kartvizitlerinde unvan olarak “Führer” yazmaktadır. 10. Yıl albümüne mesajı alınan tek lider Hitler’dir ve o da “ortak idealler”den söz etmektedir.
19 Mayıs kutlamaları biçim olarak biraz Rus, biraz İtalyan’dır aslında. Kara ve kızılın buluşması. Buna biraz da Osmanlı eklemek gerek. 19 Mayıs’ta biraz Osmanlı’dan da alıntı var. Osmanlı’da 12 Mayıs’ta 1916’dan itibaren İDMAN BAYRAMI adı altında bir spor şenliği vardı. Maarif Nezareti Müfettişi olan Selim Sırrı Tarcan’ın şahsi teşebbüsüyle ilk defa bu tarihte Kadıköy’deki İttihad Spor Kulübü’nün çayırında ‘İdman Bayramı’ kutlaması yapılmıştı. Bu ilk İdman Bayramı’nda yeni bir zeybek oyunu da (Sarı Zeybek) dahil olmak üzere çeşitli gösteriler düzenlenmiştir. (Selim Sırrı Tarcan’ın hayatı hakkında geniş bilgi için bkz. Pars Tuğlacı, Çağdaş Türkiye, cilt: 3, İstanbul 1990, Cem Yayınevi. s.1965-1966.’dan özetlenerek)
Bu gelenek 1928’e kadar devam etti. 1928’de parti bu işe el attı ve bu tarihten itibaren JİMNASTİK ŞENLİKLERİ adıyla kutlanmaya başlandı. 24 Mayıs 1935’te, adı, gençliğin Atatürk’e bağlılık ve sadakatini sunması için ATATÜRK GÜNÜ spor etkinliklerine dönüştürüldü. Resmi bir bayram olarak kabul edilmemesine karşın ilk kez 1935 yılında ulusal düzeyde kutlanmıştır. Kutlamalar da 1936’dan 1938 yılına kadar CHP için ulu “öndere sadakat ayini” şeklinde cereyan etmiştir.
Atatürk’ün ölümünden yaklaşık beş ay önce resmi bir bayram olarak kabul edildi. İlk defa 1935 yılında ulusal düzeyde kutlandı. Mustafa Kemal ilk ve son kez 1938 yılında yapılan kutlamalara katıldı.
Bu konu burada bitmeyecek, yarın da devam edelim inşallah. Kim ne yapıyorsa yapsın da, neyin ne olduğunu bilelim önce. Selam ve dua ile.

Faydalı ve düşündürücü bir yazı... Müslümanların muhakemesi... Düşmanların tekrar düşünmesi gibi...

A.Dilipak - Mavi Tur

Özgürlük Filosu Üzerine Bir Analiz

Mavi Marmara ve bir Türk gemisine muhtemel bir saldırı, eski davaya bir ek mahiyeti taşıyacak. Eğer İsrail bir saldırı düşünüyorsa, bunun BM ve Uluslararası Ceza Mahkemesi nezdinde yeni bir dava konusu olması gerek.. Belki Türkiye’den bir gemi olmaması bu anlamda İsrail’in planlarının boşa çıkartılmasında büyük bir önem taşıyor. Abdurrahman Dilipak’ın yorumu:


Mavi Tur / Abdurrahman DİLİPAK
Mavi Tur deyince turistk bir tur hatırlanırdı. Mavi deyince Ecevit'in gömleği. Mavi Marmara'dan sonra, Mavi başka bir anlam kazanmaya başladı.. Şimdi, 22 ülkeden gönüllüler, daha önce açılan bu yoldan yeni bir özgürlük yolculuğuna çıkıyor. Büyük yürüyüş sürüyor..
İsrail Parlamentosu Türk Dostluk Grubu bir açıklama yaparak Erdoğan'ın seçim başarısını kutlamış ve ilişkilerin gelişmesini istediklerini açıklamışlar. Ama İsrail hükümetinden ses yok.. Daha da kötüsü İsrail Silahlı Kuvvetleri, henüz özür dileyip tazminat ödemeyi kabul etmediği gibi, meydan okumasını sürdürüyor ve bu gemileri açık denizlerde değil, bu defa bağlı bulundukları limanda vurabilecekleri tehdidini savuruyor.. Şecaat arz ediyor, kararlılık ve cesaret gösterisinde bulunuyor. Bu bir yerde korkusunun, çaresizliğinin ifadesi..
Öte yandan Netanyahu; "BM'de bir Filistin devletinin kurulmasına karşı çıkmak için 30 ülke ile irtibat hâlindeyiz" diyerek, gerçek niyetini ortaya koyuyor.. Bugünkü İsrail yönetimi umutsuz bir vaka.
Bu arada bölgede son derece önemli ve sıcak gelişmeler yaşanıyor.. Suriye'de dehşetengiz şeyler yaşanıyor ve bana kalırsa Suriye yönetimi şansını kaybetti. Geri dönüşü mümkün olmayan bir sürece girdi.
Suriye, İsrail açısından olduğu kadar İran için de, Ürdün, Lübnan için de, İran için de, AB ülkeleri, özellikle Fransa ve tabii ABD, Çin için de son derece önemli bir ülke. Suriye, güvenlik açısından ve stratejik anlamda da Türkiye için hayati öneme sahip bir ülke aynı zamanda.
Suriye yönetiminin daha öncekilerden ders almayan akılsızca öfkeli tepkileri sonucu, uluslararası koalisyon son hazırlıklarını tamamlama aşamasına geldi.. Doğu Akdeniz'de ciddi bir hareketlilik gözleniyor.. Tabii ki bu hareketlilik, İsrail, Lübnan ve Suriye deniz kuvvetlerinin hareketliliği ile sınırlı bir hareketlilik değil.. 6. Filo da orada, Rusya'nın Akdeniz'deki çağrı kuvvetleri de, İtalya, Fransa, İspanya da orada. Türkiye de orada..
Orada olan bir başka askeri güç de İran. Eski bir savaş gemisi ve bir yük gemisi ile uluslararası sularda istihbarat topluyor, eğitim faaliyetleri yapıyor ve bazı askeri haberleşme sistemlerini test ediyorlar..
İran'ın bölgeye hurdaya sevk edilmesi gereken gemileri göndermiş olması akıllara, İran'ın sıcak bir çatışmaya hazırlıklı olduğu şeklinde yorumlanıyor..
Bu durum sadece Suriye'deki gelişmelerle ilgili değil.. Daha çok uluslararası koalisyonun Gazze'ye insani yardımda bulunma çabasının engellenmesi durumunda İran ile İsrail donanması arasında it dalaşı, taciz girişimleri yaşanabilir mi?
Aslında bölgedeki durum koalisyonu da rahatsız etmiyor değil.. Bu defa, ona yakın ülkenin donanmasının seyir halinde oldukları bir koridordan geçerek Gazze'ye doğru yol alacaklar. Bu sivil bir koalisyon, ama bölge asker kaynıyor..
Türkiye'den sivil insanlar ve İHH koalisyondaki yerini koruyor.. Ama, Türkiye kendine ait bayrak taşıyan bir gemiyle filoda yer almayacak. Mavi Marmara'nın teknik ve hukuki eksiklikleri tamamlanamadığı için sefere katılamadığı açıklandı. Ancak bu gemi Türk halkı tarafından Gazze için alındı. Bu gemi de eninde sonunda Gazze'ye gidecek..
Kendi aramızda konuşuyoruz da, Türkiye'nin bu kadar önde olması konvoyun yapısı ve maksadı ile çelişmiyor mu? Bu, uluslararası vicdani bir hareket. Evet biz de varız, ama bu iş bizden, yani İslâm dünyasından ve Türkiye'den ibaret değil ki.. Türkiye'yi, Mavi Marmara'yı gözümüze çok yaklaştırınca arkasındaki uluslararası bir projeyi görünmez kılıyoruz.. Bir de Mavi Marmara sembol bir fenomen haline geldi, ama öbür yandan da bir paratonere dönüştü.. Biz bunun kavgasını vermiyoruz ki. Dikkatlerin Mavi Marmara'ya değil, Gazze'ye çekilmesi lazım. Hukuki açıdan da, Mavi Marmara ve bir Türk gemisine muhtemel bir saldırı, eski davaya bir ek mahiyeti taşıyacak. Eğer İsrail bir saldırı düşünüyorsa, bunun BM ve Uluslararası Ceza Mahkemesi nezdinde yeni bir dava konusu olması gerek.. Belki Türkiye'den bir gemi olmaması bu anlamda İsrail'in planlarının boşa çıkartılmasında büyük bir önem taşıyor.
Amma, bizim bu koalisyonda yer almamız, bu gemilerde etkin bir şekilde bulunmamız, İHH'nın bu işin içinde, önünde ve arkasında yer alması, Türkiye'nin bu konuda duyarlılığını kaybetmemesi bizim için bir namus meselesidir.. İsrail, bizim bu tavrımızı bir başka yöne çekemeyeceği kadar katiyetle bu konuda hassasiyet gösterilmesi gerekir.. Gemi sefere çıktığı andan itibaren Kudüs ve Gazze gönüllüleri tetikte beklemelidir..
Ahmet Davutoğlu'nun bu konudaki hassasiyetini biliyorum. Suriye konusunda da bu hassasiyetin korunması önemli.. Böylesine kritik bir zamanda ve kritik bir dönümde herkesin çok dikkatli olması gerek.. Selam ve dua ile..
YENİ AKİT

Abdurrahman Dilipak - Vicdani red

Vicdani red

Hem vicdani red konusu sadece askere gitmekle ilgili değil ki, mesela Muhammed Ali biliyorsunuz Vietnam savaşına gitmemek için asker olmayı reddetmişti.
http://www.haber7.com/uye-islem.php?cmd=addNews&nID=766694


Yine yeni bir Askeri Şûra var. Yine gündemde tutuklu generallerin durumu ve hakkında dava açılan paşaların terfi ettirilip ettirilmeyeceği tartışılıyor.. Evet, haklarında kesinleşmiş bir karar yok. Kenan Evren’in de 12 Eylül darbesini yaptığına dair, kesinleşmiş bir mahkeme kararı yok. O da hukuk önünde şüphelidir.. Eğer bir de tutuklanmışsa, kaçma, belgeleri karartma konusunda kuvvetli şüpheler, bilgi, belge ve tanıkların olduğuna işarettir bu. İsterlerse bir subayı eşi başörtülü diye sorgusuz ve sualsiz ordudan ihraç edenler, şimdi darbecilikle suçlanan paşaları terfi ettirme çabasındalar..

Son olarak Büyükanıt, bir korgeneral ve bir albay hakkında daha mahkeme savcılığa suç duyurusunda bulundu.. Eldeki bilgi ve belgeler incelendiğinde bunun arkası gelecek gibi gözüküyor..

12 Eylül’de uygulanan Bayrak planı belli. Balyoz o plan üzerinde çalışılmış. O kadar kapsamlı bir darbe planından bu kadar sanıkla çıkmak mümkün değil gibi gözüküyor.

Ordudan bu kadar general atılırsa savunma zafiyeti oluşmaz mı? Hiç sanmam, TSK’da general fazlası var. Obez ordu savaşamaz.. Peki bu, alt kademelerde huzursuzluğa yol açmaz mı? Hayır, aksine önleri açılacağı için alt kademedekiler bundan memnun bile olurlar. Türkiye’de subay da asker de fazla..

Katır sırtında ve yaya şekilde silah taşıyarak gerilla savaşı veren 3-5.000 eğitimsiz militan, hava, kara desteğine sahip yüzbinlerce askere karşı 30 yıldır direniyor.. Kendi vatandaşını fişleyenler, terör konusunda nerede ise ciddi bir şey yapmamışlar. Ortada şaibeli bir sürü iddia var..

Ben yıllardır, hemen her YAŞ döneminde vicdani red konusunda YAŞ’a başvuruyorum.. Vicdani redçiler, askerliklerini Kızılay’da yapsınlar.. Zaten askerde de bu işi yapan personel yok mu? İşte sadece savaşta değil, barışta tabii afetlerde, yurt dışında görev yapacak çok sayıda insana ihtiyacımız var.. İlkyardım bilgileri verilsin, bunlar hasta ve yaralıları cephe dışına taşısınlar..

Yükseklik korkusu gibi kapalı yerde kalma korkusu da olabilir insanların, karanlık korkusu, ölüm korkusu da olabilir.. Bunlar, kanıtlanması çok kolay hadiseler değil. Metal alerjisi olabilir.. Her zaman emir demiri kesmez.. Hem vicdani red konusu sadece askere gitmekle ilgili değil ki, mesela Muhammed Ali biliyorsunuz Vietnam savaşına gitmemek için asker olmayı reddetmişti.. Yani, mesela darbeci bir cunta, içeride baskı uygulamak için, komşu bir ülkeye saldırı planı yapmışsa ne olacak? Vietnam örneği mesela. İnsanlar vicdanen tatmin olmadıkları durumlarda “hayır” diyebilmeli! Gandicilik oynayan Kılıçdaroğlu’nun bu konuda söyleyecek bir çift sözü var mı bilmiyorum. Hani CHP’nin gölge kabinesinin Milli Savunma Bakanı bir şey söyleyecek mi göreceğiz.. Bu arada “Vicdani Red”çilik bir “Sivil İtaatsizlik” eylemidir ve “Şiddetsizlik” içerir.. Bu benim Kızılay önerim, insani yardım faaliyetleri için de ciddi bir kaynak oluşturacaktır..

Vicdanî ret, dar anlamda “bir bireyin politik görüşleri, ahlaki değerleri veya dinsel inançları doğrultusunda zorunlu askerliği reddetmesidir.” Birey, askeri hizmete alternatif olarak önerilen kamu hizmetini de reddederse buna “total ret” denir. Yehova Şahidleri için böyle bir sorun var. Amish’ler için de.

İşin dini bir boyutu da var yani.. Mennonitler mesela. Özellikle Hollanda ve ABD’de askerlik yapmazlar. Dahası maaşlarından kesilen verginin askeri amaçlar için kullanılmasına da karşı çıkarlar.. Vietnam savaşında büyük bir çiftlik sahibi, Vietnam savaşı için bütçeden ayrılan paranın genel bütçeye nisbeti oranında vergisinden kesip savaş karşıtı bir vakfa bu parayı bağışlamıştı.. Sonunda o davayı kazandı.

Vicdani ret hakkı, günümüzde BM İnsan Hakları Komisyonu ve AP tarafından temel insani hak olarak kabul edilmiştir. AB ülkelerinde bu hakkın tamamlanmasından sonra bu kişiler kamu görevlerinde istihdam edildiler.. İngiltere, 18. yy sonlarında Quaker inancına sahip olanları zorunlu askere alınmadan muaf tutmuş ve 1916’da da vicdanî reddi anayasasına dahil etmiştir.

İngiltere’yi 1917’de Danimarka, 1920’de de İsveç izlemiştir. Ayrıca pek çok ülke 17 ve 18. yüzyıllardan itibaren askerliği zorunluluk değil, gönüllülük esasına dayalı uyguladığı için etkin olarak vicdani ret diye bir tanımlamaya gerek duymamıştır. Türkiye’de 2008 yılına kadar 16’sı kadın olmak üzere toplam 86 vicdanî redçi çıktı. Vicdanî ret hakkının tanındığı bazı ülkeler şunlar: İngiltere (1916), Danimarka (1920), İsveç(1920), Hollanda (1922), Finlandiya (1931), Almanya (1949), Fransa (1963), Lüksemburg (1963), İtalya (1972), Avusturya (1974), Portekiz (1976), İspanya (1978), Polonya (1988), Macaristan (1989), Letonya (1990), Çek Cumhuriyeti (1990), Slovakya Cumhuriyeti (1990), Slovenya (1991), Estonya (1994), Yunanistan (1997), Litvanya (1997). 2009 yılı itibarı ile 88 ülkede zorunlu askerlik uygulaması olmadığından, ayrı bir vicdani ret tanımlamasına da gerek kalmamıştır. Vicdani ret konusunda önemli isimlerden bazıları şunlar: Socrates, Mahatma Gandhi, Martin Luther King, Malcolm X (Malik el Şahbaz), Mevlana Ebulkelam Azad, Henry David THOREAU. Şimdi cevabını arayan soru şu: “Türkiye, vicdani reddin bir hak olduğuna ilişkin Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 4/3-b maddesini imzaladı. AİHM kararları da belli. Ancak Türkiye, Avrupa Konseyi’ne üye devletlerden vicdani ret hakkını tanımayan tek devlet. Neden hâlâ Türkiye’de zorunlu askerlik var?” Selam ve dua ile.


Vakit

Mehdi ve Mesih'i Bekleyenlerden Olmak!


Mehdi ve Mesih beklentisi içinde olanlar, önce insanlık tarihinin en büyük fitne ve felaketini bekleyip, sonra da bekledikleri felaket kendilerini bulunca kurtuluş umudu ile birbirinin boğazına sarılacak insanlar olmasın sakın.. Abdurrahman Dilipak’ın yorumu:



Mehdi mi dediniz? / Abdurrahman Dilipak
Herkes Mehdi’yi konuşuyor, Mesih’i konuşuyor, Deccal, Yecüc Mecüc..
Mehdi ve Mesih gelecek, bizi Deccal ve Yecüc Mecüc’den kurtaracak..
Mehdi ve Mesih’e ilişkin inanışlar da, Mehdi ve Mesih dünyayı bugünki belalardan kurtarmak için değil, felaketlerin artık geri dönülemez noktaya gelmesinden, savaş, kıtlık, tabii afetler ve hastalıklarla yeryüzündeki insanların topluca ölmeye başladıkları, savaşların yeryüzünü kapladığı zamanda, Deccal’in fitnesinin ardından bir de Yecüc’ü Mecüc’ü (Gog ve Magog)’un yeryüzünü işgal etmeye başladıkları bir zamanda, Mehdi ve Mesih gelip bizi kurtaracak..
Gelecek gelmeyecek, bu ayrı bir konu. Şiilerin Mehdisi ile Sünnilerin beklediği Mehdi aynı kişi mi? Ya da Yahudilerin Meşiyah’ı ile Hıristiyanların Mesihi, Müslümanların iman ettikleri Mesih aynı kişi mi? Kimse bu işin ayrıntıları ile ilgili değil. Sonuçta bir “kurtarıcı” bekliyorlar..
Ama o kurtarıcıyı beklerken yaşayacakları büyük felaketi es geçiyorlar.. ve ondan sonra kısa bir iyileşmenin ardından yeniden işlerin karışacağı ve dünyanın sonunun geleceğini de hesaba katmıyorlar sanki.. Melheme-i Kübra, Hıristiyanların sözünü ettiği Armagedon savaşı nasıl bir savaş kimsenin fikri var mı?
Mehdi ve Mesih’i niye bekliyorsunuz ki? Yeni bir vahiy getirmeyecekler.. Söyledikleri, bugünki düşüncelerinize ve beklentilerinize uymadığında ne yapacaksınız?
Kendilerinin Mehdi ya da Mesih olduğunu söyleyen herkese inanmayacaksınız herhalde.. Ya birden fazla çıkarsa, birini diğerinden nasıl ayırt edeceksiniz.. Mehdi ve Mesih anlaşmazlığa düşerse ne olacak?
Uymanız gereken kurallar bugünden belli. Uyun o zaman.. Mehdi gelse de gelmese de cennete gideceksiniz. Uymanız gereken kurallara uymazsanız Mehdi ve Mesih gelse de gelmese de cehenneme gideceksiniz..
Ortalıkta bir sürü Mehdi dolaşıyor. Kimilerine göre Ahmedi Nejad Mehdi’nin kontrolünde.. Zuhur etti de ilan için gün sayıyorlar.. Kayıp imam, “Gerçek İslam Şiadır, Ehli Sünnet sapmadır” derse kabul edecek misiniz? Ya da gelen Mehdi, “Ehli Sünnet Fırka-i Naciye’dir, Şia sapmadır” derse, Şiilerin kendi kayıp imamları dışında bir imamın peşinden gideceğini mi sanıyorsunuz?
Mehdi ve Mesih beklentisi içinde olanlar, önce insanlık tarihinin en büyük fitne ve felaketini bekleyip, sonra da bekledikleri felaket kendilerini bulunca kurtuluş umudu ile birbirinin boğazına sarılacak insanlar olmasın sakın..
Benim ömrüm içinde kim gelir, kim gelmez bilmem. Ben ahir zaman peygamberinin ümmetiyim onu bilirim.. Gelen kişinin adı Mehdi olsun ya da olmasın, bana Kur’an’a, Resulullah’ın siret ve sünnetine uygun, hikmet ve adalet içerikli şeyler söyleyecek olursa ona uyarım.. Değilse asla uymayacağım.. Adı Mehdi de olsa, babasının adı Abdullah, annesinin adı Amine de olsa..
“Falan şeyh böyle demiş”, “falan ülkedeki Müslümanlar tabi olmuşlar”, çok da itibar edeceğimi sanmam. Yani “beni musalla taşında meyyid gibi bulmayacaklar”. Fısk ve zulüm içerikli işler yaparsa kimse o, ona karşı da direnirim. “Bizden olan bir imam, bize danışır, bize hesap verir, bizi korur, bizi Hakk’a çağırır, kendine değil, Allah’a ve Resulüne, Kitaba, ümmetin birliğine çağırır”. Yoksa benim ırkımdan, dinimden, mezhebimden olması yetmez. Derisinin renginin de derimin renginden olması gerekmez..
Biz, Alemlere rahmet olarak gönderilen bir peygamberin ümmetiyiz. Allah’a, Resulüne, Kitaba iman edenler tek bir cemaattir.. Biz kardeşiz. Bizim işlerimiz istişare ve şûra iledir.. İttifak ettiğimiz zaman birlikte hareket eder, ihtilaf ettiğimizde birbirimizi mazur görürüz.. Dinde tartışmaya girmeyiz.. Zanlarımızı nas yerine koymayız. Din büyüklerimizi İlah ve Rab edinmeyiz. Biliriz ki, “Bize hayır gibi gelen şeyde şer, şer gibi gelen şeyde Allah hayır murad etmiş olabilir.. Biz bilmeyiz Allah bilir”.
Allah’ın bizi nasıl imtihan edeceğini bilmiyoruz. Hz. Nuh’un oğlu gemiye binmedi. Hz. Lut’un karısı peşinden gitmedi. Hz. Aişe ve Hz. Ali anlaşamadılar. Yakub aleyhisselamın 11 oğlu Yusuf’u öldürmek için plan yaptı. Bunlar peygamber ocağında oldu. Ama Firavun’un sarayında Musa, Harun, Yuşa (AS) yetişti. Azer’in puthanesinden Hz. İbrahim çıktı.. Hz. Ali zamanında Mekke’de yaşayıp cehenneme gitmek, Stalin zamanında Moskova’da yaşayıp cennete gitmek mümkün.. Eğer Hz. Ali’nin oğullarına kılıç çektiyseniz vay halinize. Siz Şeyh Şamil’seniz ne mutlu size!
Gün bugündür. Dem bu dem. Dün geçmişte kaldı. Geleceği bilmiyoruz. Öyle ise geçmişin bilgi birikimi ve geleceğin umudu ile bugünü ihya etmeye çalışalım. Selâm ve dua ile.
YENİ AKİT