Enes
İhvan Forum Üye
SARÂMET: (Ar.) Er. - Yiğitlik.
SÂRBAN: (Fars.) Er. - Deve sürücüsü. Deveci.
SARÇE: (Fars.) Ka. - Serçe.
SARDUÇ: (Tür.) Er. - Bülbül.
SARGAN: (Tür.) Er. 1. Çorak yerlerde biten bir ot. 2. Bir tür balık.
SARGIN: (Tür.) 1. Candan, içten, yürekten. 2. Çekici cazibeli. 3. Kapalı, puslu hava. 4. İstekli, hevesli. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
SARGINAL: (Tür.) Er. - (bkz. Sargın).
SARGUT: (Tür.) Er. - İhsan, bağış, ödül.
SARIALP: (Tür.) Er. - Sarışın yiğit. Ruhi Sarıalp', Türk atlet ve yönetici.
SARICABAY: (Tür.) Er. - (bkz. Sarıalp).
SARIÇİÇEK: (Tür.) Ka. 1. Sarı renkli çiçek. 2. Artvin ve çevresinde oynanan bir tür halk oyunu.
SÂRİF: (Ar.) Er. - Sarfeden, harcayan. Değiştiren.
SARİFE: (Ar.) Ka. -(bkz. Sarif).
SARİH: (Ar.) Er. 1. Açık, meydanda. Belli, hüveyda. 2. Saf, halis. Saf, halis Arap kanı (at).
SARİHA: (Ar.) Ka. - (bkz. Sarih).
SARİM: (Ar.) Er. - Keskin, kesici.
SÂRİME: (Ar.) Ka. - (bkz. Sarim).
SARKAN: (Tür.) Er. - Kovan.
SARMAŞIK: (Tür.) Ka. - Koyu yeşil renkli, değişik biçimli yapraklan olan tırmanıcı bir bitki.
SARP: (Tür.) Er. 1. Çetin, sert, şiddetli. 2. Dik, çıkılması ve geçilmesi zor.
SARPER: (Tür.) Er. - Sert, güçlü erkek.
SARPHAN: (Tür.) Er. - (bkz. Sarper).
SARPKAN: (Tür.) Er. - Sert, güçlü soydan gelen.
SARRA: (Ar.) Ka. - Sevindirici, sevinçli.
SARTIK: (Tür.) Er. - Azad olunmuş, salıverilmiş, özgür.
SARU: (Tür.) Er. - Sarı benizli, tenli insan.
SARUBATU: (Tür.) Er. - Osman Beyin kardeşi.
SARUCA: (Tür.) Er. - (bkz. Sarıca).
SARUHAN: (Tür.) Er. - Harizm'den gelip Anadolu'ya yerleşen Saruhanoğulları beyliğinin kurucusu.
SARVAN: (Tür.) Er. - Deve süren, deveci.
SATI: (Tür.) Ka. 1. Satma, satış. Alışveriş. 2. Düğün armağanı.
SATIBEY: (Tür.) Er. - (bkz. Satı).
SATIGÜL: (Tür.) Ka. - (bkz. Satı).
SATIKBUĞRA: (Tür.) Er. - (bkz. Satılmış, Buğra).
SATILMIŞ: (Tür.) Er. - Uzun ömürlü olması için doğumundan önce ermişlere adanan çocuk, satı.
SATUK: (Tür.) Er. - (bkz. Satılmış).
SATVET: (Ar.) Er. - Ezici kuvvet, zorluluk.
SAV: (Tür.) 1. Söz, haber, dedikodu. İleri sürülerek savunulan düşünce. 2. Sağlam. 3. Şöhret, ün. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
SAVAŞ: (Tür.) Er. - İki taraf teşkilat, ülke veya ülkeler topluluğu arasında meydana gelen silahlı vuruşma, cenk, muharebe, harb. Doğuş, kavga. Mücadele uğraş.
SAVAŞER: (Tür.) Er. - Savaşan asker, insan, savaşçı.
SAVAT: (Tür.) Er. - Gümüş üstüne yapılan çizgiler, süsler.
SAVER: (Tür.) Er. - Sağlam, zinde, güçlü erkek.
SAVGAT: (Tür.) Er. - Hediye, armağan, bahşiş, ihsan.
SAVLET: (Ar.) Er. - Şiddetli saldırı, hücum.
SAVNİ: (Ar.) Er. - Koruma, gözetme ile ilgili.
SAVTEKİN: (Tür.) Er. - (bkz. Sav).
SAVTUNA: (Tür.) Er. - Sözünde duran kimse.
SÂRBAN: (Fars.) Er. - Deve sürücüsü. Deveci.
SARÇE: (Fars.) Ka. - Serçe.
SARDUÇ: (Tür.) Er. - Bülbül.
SARGAN: (Tür.) Er. 1. Çorak yerlerde biten bir ot. 2. Bir tür balık.
SARGIN: (Tür.) 1. Candan, içten, yürekten. 2. Çekici cazibeli. 3. Kapalı, puslu hava. 4. İstekli, hevesli. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
SARGINAL: (Tür.) Er. - (bkz. Sargın).
SARGUT: (Tür.) Er. - İhsan, bağış, ödül.
SARIALP: (Tür.) Er. - Sarışın yiğit. Ruhi Sarıalp', Türk atlet ve yönetici.
SARICABAY: (Tür.) Er. - (bkz. Sarıalp).
SARIÇİÇEK: (Tür.) Ka. 1. Sarı renkli çiçek. 2. Artvin ve çevresinde oynanan bir tür halk oyunu.
SÂRİF: (Ar.) Er. - Sarfeden, harcayan. Değiştiren.
SARİFE: (Ar.) Ka. -(bkz. Sarif).
SARİH: (Ar.) Er. 1. Açık, meydanda. Belli, hüveyda. 2. Saf, halis. Saf, halis Arap kanı (at).
SARİHA: (Ar.) Ka. - (bkz. Sarih).
SARİM: (Ar.) Er. - Keskin, kesici.
SÂRİME: (Ar.) Ka. - (bkz. Sarim).
SARKAN: (Tür.) Er. - Kovan.
SARMAŞIK: (Tür.) Ka. - Koyu yeşil renkli, değişik biçimli yapraklan olan tırmanıcı bir bitki.
SARP: (Tür.) Er. 1. Çetin, sert, şiddetli. 2. Dik, çıkılması ve geçilmesi zor.
SARPER: (Tür.) Er. - Sert, güçlü erkek.
SARPHAN: (Tür.) Er. - (bkz. Sarper).
SARPKAN: (Tür.) Er. - Sert, güçlü soydan gelen.
SARRA: (Ar.) Ka. - Sevindirici, sevinçli.
SARTIK: (Tür.) Er. - Azad olunmuş, salıverilmiş, özgür.
SARU: (Tür.) Er. - Sarı benizli, tenli insan.
SARUBATU: (Tür.) Er. - Osman Beyin kardeşi.
SARUCA: (Tür.) Er. - (bkz. Sarıca).
SARUHAN: (Tür.) Er. - Harizm'den gelip Anadolu'ya yerleşen Saruhanoğulları beyliğinin kurucusu.
SARVAN: (Tür.) Er. - Deve süren, deveci.
SATI: (Tür.) Ka. 1. Satma, satış. Alışveriş. 2. Düğün armağanı.
SATIBEY: (Tür.) Er. - (bkz. Satı).
SATIGÜL: (Tür.) Ka. - (bkz. Satı).
SATIKBUĞRA: (Tür.) Er. - (bkz. Satılmış, Buğra).
SATILMIŞ: (Tür.) Er. - Uzun ömürlü olması için doğumundan önce ermişlere adanan çocuk, satı.
SATUK: (Tür.) Er. - (bkz. Satılmış).
SATVET: (Ar.) Er. - Ezici kuvvet, zorluluk.
SAV: (Tür.) 1. Söz, haber, dedikodu. İleri sürülerek savunulan düşünce. 2. Sağlam. 3. Şöhret, ün. - Erkek ve kadın adı olarak kullanılır.
SAVAŞ: (Tür.) Er. - İki taraf teşkilat, ülke veya ülkeler topluluğu arasında meydana gelen silahlı vuruşma, cenk, muharebe, harb. Doğuş, kavga. Mücadele uğraş.
SAVAŞER: (Tür.) Er. - Savaşan asker, insan, savaşçı.
SAVAT: (Tür.) Er. - Gümüş üstüne yapılan çizgiler, süsler.
SAVER: (Tür.) Er. - Sağlam, zinde, güçlü erkek.
SAVGAT: (Tür.) Er. - Hediye, armağan, bahşiş, ihsan.
SAVLET: (Ar.) Er. - Şiddetli saldırı, hücum.
SAVNİ: (Ar.) Er. - Koruma, gözetme ile ilgili.
SAVTEKİN: (Tür.) Er. - (bkz. Sav).
SAVTUNA: (Tür.) Er. - Sözünde duran kimse.